Βάλε το τέλος σήμερα.

Βάλε το τέλος σήμερα.

Έχω καρδιά βρε φίλε μου δεν είμαι από ατσάλι
αν και θα με βόλευε να είμαι όπως κι οι άλλοι
μην με πονάς ποτέ εκεί που τρέχει μαύρο αίμα
είναι οι πληγές που αιμορραγούν, σου φαίνεται για ψέμα;

Μπορεί να μην κατάφερα ποτέ να το αποδείξω
μα είμαι πάντα έτοιμος τα δάκρυα μου να πνίξω
για να φανώ ο δυνατός, αυτός που δεν πονάει
είμαι αυτός που έμαθε στον πόνο να γελάει

Όμως εσύ βρε φίλε μου, τι θέλεις τι γυρεύεις;
από την μια λες μ΄ αγαπάς, την άλλη με παιδεύεις
την μια είμαι αδερφός, την άλλη ο εχθρός σου
για άνοιξε τα μάτια σου και κοίταξε εμπρός σου…

Κοίτα τριγύρω και άκουσε, τι λένε οι γνωστοί σου
για μας δεν επαρκεί ο τόπος στην ψυχή σου,
δεν έχει τόση απλοχωριά, φίλους για να χωράει
μον΄ έμαθε αναίσθητα σε πτώματα πατάει

Πόσο να αντέξω φίλε μου αυτή την αδικία;
γιατί να είμαι δίπλα σου, είναι σαν τυραννία
και έχω την πεποίθηση πως έχεις την ιδέα
όσους πολύ σε αγάπησαν πως θες να κάνεις πέρα

Βγάλε από τα στήθη λοιπόν, φαρμάκι να πετάξεις,
στα αγκάθια σου αναίσθητα μονάχος να αράξεις,
κι άσε τους άλλους ήσυχους, δεν θέλουν φασαρίες,
ψάξε αλλού για αφορμές να βρεις εγκληματίες….

Τους φίλους που τους έσβησες μην άλλο βασανίζεις
με κουβεντούλες άσχημες να θες να εκμηδενίζεις
κοίτα στα μέσα σου βαθιά τις τύψεις σου να κρύψεις
όσα στους άλλους φόρτωσες επιμελώς να σβήσεις ….

Κάποτε σου πα αυθόρμητα πάντα θα σε θυμάμαι
και δεν νομίζω ότι ήθελα στον πόνο να κοιμάμαι
να σε κοιτώ και να χτυπά αλλόκοτα η καρδιά μου
αφού πότε δεν με ένοιωσες τι ήσουνα κοντά μου.

Βάλε ένα τέλος σήμερα, και φύγε μακριά μου
δεν θέλω καν στα δίπλα σου να τρέχει η σκιά μου
ούτε να ΄μαι το θήραμα στο υποσυνείδητο σου
η εξόντωση μου φίλε μου μην ειν΄ αυτοσκοπός σου…
skouliki