Η μηχανοκίνηση στην διάθεση των αγροτών

 

Ετοιμάζοντας τη καλαμιά για τα ζώα

Θέρισαν το καλαμπόκι και τα κλαδιά του έγιναν δεμάτια για ζωοτροφές στο χειμώνα...

και από ότι λένε δύσκολος χειμώνας για τους κτηνοτρόφους λόγω ακριβείας ζωωτροφών
    
      

    

Θερίζοντας τα καλαμπόκια

  

 

   

Τα καραβάκια της Τζένης από θαλασσόξυλα

Η φίλη μου η Τζένη για να περάσει την ώρα της ευχάριστα έφτιαξε αυτά τα καραβάκια με θαλασσόξυλα
Η προσπάθεια της είναι άξια θαυμασμού
 

Άγιε Διονύσιε βοήθησε με

     

Άγιε που είσαι στο νησί
Κάνε το θαύμα σου εσυ
Λίγη βοήθεια για να βρω
Αχ πόσα βάσανα τραβώ

Δώσε μου δύναμη και φως
Μην περπατώ άλλο τυφλός
Χωρίς ελπίδα στη ζωή
Γιατι με πλήγωσε κι αυτή

Κάποιος να ανάψει ένα κερί
Σήμερα που έχεις τη γιορτή
Για μένα και μια προσευχή
Κάπως η ζωή μου να βελτιωθεί 

Χρόνια προσεύχομαι εκεί
Ένας θεός να με λυπηθεί
Λίγο κουράγιο στη ζωή
Να δώσει ο άγιος  μπορεί;

βαρύ φορτίο έχω επωμιστεί
Και σήμερα ούτε κερί
Να σου ανάψω δεν μπορώ
Άγιε συγνώμη σου ζητώ

Κάποιος να ανάψει ένα κερί
Στον άγιο να με λυπηθεί
Μια λύση ζητάω όχι πολλά
Να μου ελαφρώσει τη καρδιά

Skouliki

Μέλισσες στα σύκα

    

Τα σύκα εφέτος για έναν ανεξήγητο λόγο για εμένα άνοιξαν όλα

Δεν είναι σάπια ούτε σκουλικιασμενα απλά άνοιξαν και είναι γλυκά υπερβολικά

Τόσο γλυκά που οι μέλισσες κάνουν πάρτυ στα σύκα ....

Αυγουστιάτικο φεγγάρι που χάθηκες

    

Το αυγουστιάτικο φεγγάρι
Κάρτερω για να μου πάρει
Λίγη λίπη από τη ψυχή
Μα στα σύννεφα έχει κρυφτεί

Τώρα ποιος θα με χαϊδέψει
Ποιος την πίκρα θα κλαδέψει
Που να πω το τι τραβάω
Μόνος τα μαλλιά τραβάω

Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Άντε κάνε μου τη χάρη
Παραμέρισε λιγάκι
Εκείνο το μαύρο συννεφάκι

Βγες και πάλι στη ζωή μου
Να φωτίσεις τη ψυχή μου
Να σου βάλω στις αχτίδες

Τους καημούς μου που δεν είδες 

Μια χάρη σου ζητάω
Μόνος μου να μην παραμιλάω
Κάθε χρόνο ήσουν εκεί
Τώρα που μου έχεις χαθεί;

Μην τα δάκρυα μου στέλνεις 

Εκείνα που θελα εσύ να παίρνεις

Σαν βροχουλα μου ποτίζει

Της καρδιάς το μετερίζι 

Skouliki

Βασιλικός στη γλάστρα μου....

 

Καλές διακοπές

 

Το σκιάχτρο

 

Μάνα μέχρι το τέλος

     

Θέλω  να γράψω στη ζωη
Μα δε μπορώ μες το χαρτι
Σε ένα στίχο  να αποτυπωθει
Όσα μου έχουνε συμβεί

Ήρθε για μένα τσεκούρια

Η μανα μου χωρίς μυαλά

Να μην θυμάται δυστυχώς

Αννοια της χάρισε  ο θεός

Έτσι πάνω που νόμιζα ο τρελός
Ότι θα ζήσω για λίγο χαλαρός
Ήρθε ο θεός για να μου πει
Πώς η ζωή μου θα ανατραπεί

Εγκλωβισμένος δυστυχώς
Να πολεμω και πάλι μοναχός
Και εκείνο που με στεναχωρεί
Είναι που η μνήμη όλο αδυνατεί....

Μα η αγάπη είν  αρκετή
Να προσπαθείς να είσαι εκεί
Σε ότι χρειάζεται η μαμά

Τι κι αν με  ξεχνάει τακτικά...

Skouliki

Ένα σκίτσο με πολύ νόημα

Ένα σκίτσο του Έιντζελ Μπολιγκάν Κόρμπο που έχει τόσο βάθη νόημα
     

Άραγε πόσοι όμως θέλουν να το κάνουν αυτό;