Ίσκα, ένα διαφορετικό μανιτάρι!

Η ίσκα είναι ένας μύκητας φυτό, που αναπτύσσεται συνήθως στους ξερούς και σαπισμένους κορμούς των δένδρων, τις περισσότερες φορές με νότιο προσανατολισμό, αν και τον συναντάμε πολύ συχνά και σε χλωρά δέντρα, σαν ασθένεια καταστρέφει τον κορμό του δέντρου και το ξεραίνει.
Μοιάζει με το μανιτάρι, με την διαφορά όμως ότι η ίσκα είναι πολύ σκληρή, ενώ το μανιτάρι μαλακό.

Έχει σχήμα οπλής αλόγου, με την πάνω επιφάνεια σκληρή, ξυλώδη και ανώμαλη, διαμορφωμένη σε ομόκεντρες στρώσεις, με στρογγυλή περίμετρο.

Κατά την ανάπτυξή της είναι νωπή και μαλακή σαν πολτός για αυτό συχνά θα δούμε να εγκλωβίζει μέσα της κλαδάκια, αντικείμενα και ότι βρει....
Εδώ εχει κλειδώσει μέσα της μια πετσέτα που βρήκε στο πέρασμα της ανάπτυξης της.....

Όταν πεθαίνει το μικρόβιο ξεραίνεται και σκληραίνει. Θα σε εκπλήξει το πόσο σκληρή γίνεται η ίσκα, σχεδόν σαν πέτρα, δεν ειναι άλλωστε τυχαίο οτι παλιά ακόνιζαν τα μαχαίρια πάνω στην ίσκα...

 Τα παλιά καλά χρόνια, όταν ο άνθρωπος εκμεταλλευόταν σωστά την φύση για την επιβίωση του, χρησιμοποιούσαν την ίσκα για το άναμμα φωτιάς. Μάζευαν την ίσκα συνήθως το καλοκαίρι, την έβαζαν μέσα σε σταχτόνερο, η αλλιώς αλισίβα, και την άφηναν εκεί να μαλακώσει.
Κατά καιρούς την χτυπούσαν και την πίεζαν για να επιταχυνθεί το μαλάκωμα της.
Όταν γινόταν σχετικά μαλακή και μπορούσαν να την δουλέψουν, την έκοβαν σε λεπτές λωρίδες μακρόστενες και την στέγνωναν.
Την τοποθετούσαν μέσα στα τσακμάκια, που με την βοήθεια του σπινθήρα που έβγαζαν αυτά, άρπαζε φωτιά η ίσκα και έτσι είχαν τον δικό τους αναπτήρα....

skouliki

Καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο ξεχασμένος θησαυρός του πατέρα!!

Πάνε είκοσι ολόκληρα χρόνια που ο πατέρας μου άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο για να πάει στον κόσμο των αγγέλων, γιατί η θέση του μόνο ανάμεσα σε αγγέλους μπορεί να ειναι....
Μικρός τον θυμάμαι, κάθε βράδυ να παλεύει με το φως της λάμπας να γεμίσει φυσέκια για το κυνήγι, γιατί ήταν μανιώδης κυνηγός. Τότε που ακόμα δεν ήταν σε μεγάλη κυκλοφορία τα ετοιματζίδικα φυσέκια εμπορίου.
Είχε την κασέλα του με τα απαραίτητα για αυτήν την δουλειά, το κουτί με τα σκαμπάρουτα όπως τα αποκαλούσε...

Για αυτόν το κυνήγι ήταν το χόμπι του, άλλα και ίσως η μόνη του διασκέδαση και το κουτί με τα σκαμπάρουτα ο θησαυρός του, ...
Πέθανε ο πατέρας μου και το κουτί ξεχάστηκε παραπεταμένο μέσα στην αποθήκη να σαπίζει μαζί με άλλα άχρηστα πράγματα που φυλάμε με την πεποίθηση ότι κάποτε θα τα χρειαστούμε, μέχρι που καταλήγουν στα σκουπίδια....
Οι χάρτινοι κάλυκες φυσεκιών σάπισαν και τα εργαλεία του σκούριασαν. Τυχαία ανακάλυψα το κουτί και ξεχώρισα αυτά που μπορούν να σωθούν.... Πριν όμως τα σώσω είπα να κάνω μια μικρή επίδειξη των εργαλείων του αυτών για να θυμηθούν οι παλιοί...

 Ρελιάστρα φυσεκιών για διαμέτρημα των 12. Με αυτό έκλεινε στο τέλος τα φυσέκια για να ειναι έτοιμα για κυνήγι....

Ρελιάστρα διαμετρήματος των 20.... βλέπεις είχε 2 όπλα, ένα των 12 και ένα των 20...

Με αυτό (δεν θυμάμαι πως το έλεγε) έβγαζε τα καψούλια από τα φυσέκια που είχε χρησιμοποιήσει και έβαζε νέο καψούλι...

Τα κουτάκια γεμάτα με μπαρούτι, μαύρη, σούπερ, σοκόλ.... αλλά και σκάγια διαφόρων μεγεθών, αν και το αγαπημένο του μέγεθος ήταν το 8... ψιλά σκάγια δηλαδή γιατί κυνηγούσε μόνο πτηνά...

Το παλούκι αυτό το χε για να σπρώχνει και συμπιέζει μεσα στο φουσέκι τις τάπες, πρώτα την μάλλινη και μετά τις χάρτινες...
Πολλές φορές θυμάμαι όταν ξέμενε απο μάλλινες τάπες, έβαζε μέσα στο φουσέκι εφημερίδα συμπιεσμένη...

φυσικά είχε και το κουτάκι με τα καινούργια καψύλλια....

Τον θησαυρό του αυτό πως τον ξεχάσαμε να σκουριάζει;;; Ενα μικρο μουσείο στην σκουριά...
Μικροί  θησαυροί.............  μεγάλες αναμνήσεις!!!!!!!!!!!!!

Skouliki

Καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η έκθεση τελείωσε.... τα σκηνικά έμειναν!!!

Αν και δεν μπόρεσε κανείς να μου δώσει τον ακριβή προσδιορισμό της πρωτότυπης έκθεσης αυτής στα Λειβάδια της Άνδρου, εγώ θα μεταφέρω την δική μου εκδοχή της εκθέσεως....
Κάνοντας έναν περίπατο από την Χώρα στα Λειβαδια, πρόσεξα κάποια στιγμή αυτήν την κατασκευή μέσα στην κοίτη του ποταμού!

Λόγω του ότι ειναι δίπλα η γέφυρα και η είσοδος του χωριού φανταστικά ότι ήταν διαφημιστικό κάποιου καταστήματος, πιθανόν μπαρ..... (Τι φαντασία έχει ο άνθρωπος)!!!!!!!!!!!

Πιο κάτω την προσοχή μου τράβηξε το άλογο που έβοσκε αμέριμνο δίπλα στον δρόμο.... Βγάζοντας του φώτο, είδα πάλι μια πινακίδα με μαύρα γράμματα, σαν αυτή που είχα προσέξει μέσα στο ποτάμι.....

Ίσως επειδή έχω προβλημα μνήμης(λέμε τώρα) πίστεψα οτι ειναι ίδια με την προηγούμενη κι επιβεβαιωθηκα πως πρόκειται για διαφημιστική πινακίδα που το άλογο τσάκισε το F κι έγειρε , ακούμπησε στο I και έγινε Α........ Αλλά πάλι έλεγα κάτι δεν μου πάει καλά!!!!
Στην επιστροφή της βόλτας μου πρόσεξα κι μια ακόμα πινακίδα από την άλλη πλευρά της γέφυρας προς τα κάτω Λειβάδια...

Αυτή ήταν διαφορετική πινακίδα.... αλλά πάντα με το ίδιο στυλ κατασκευής, παράξενα πράγματα, έλεγα, τι ειναι τελικά αναρωτιόμουν! Αναθεώρησα την άποψη περί διαφημιστικης πινακίδας, και είπα: Τα παιδιά του χωριού παίζουν με τα ξύλα κάνοντας κατασκευές!!!!!!!!!!
Όταν με το καλό γύρισα στην Αθήνα και ξαναβλέποντας τις φώτο, πάλι με έπιασε η απορία... Τι ειναι τελικά;;
Έτσι ψάχνοντας βρήκα ότι ήταν κάποια έκθεση (;;;) που σκοπό οι πινακίδες είχαν να τραβήξουν το βλέμμα των περαστικών σε σημεία που ποτέ δεν προσέχουμε.....!!!!!
Αλήθεια, το μαύρο χρώμα δεν τραβάει το βλέμμα...... αλλά σαν ιδέα πολύ καλή!!!
Εμένα με προβλημάτισαν έντονα, και φυσικά πέτυχαν το στόχο τους να τραβήξουν την προσοχή μου...
Την επόμενη φορά βάψτε τις κόκκινες βρε παιδιά, και βάλτε κανένα επεξηγηματικό σημείωμα -πινακίδα για να μην αναρωτιόμαστε τι ειναι αυτό που βλέπουμε!!!

skouliki

Ο Καντάφη κάνει νάζια.......

Δεν χρειάζονται σχόλια στην φωτο αυτή......
Στην αγκαλιά πανευτυχής μας κοιτά όλους με μισό μάτι....

Κερνάμε καφεδάκι στην Λήμνο!!!

                               

Ευχαριστώ τον φίλο μου Πέτρο για τον καφέ που με κερνάει στην όμορφη Λήμνο!

πηγή φώτο:https://www.facebook.com/Lemnos.Island?hc_location=stream

Απο το χειρουργείο.........

              

O Μάκης, χειρουργός στο επάγγελμα, βλέπει τις εξετάσεις του κολλητού του του Τάκη και τον παίρνει τηλέφωνο.
-Τάκη, σου' χω άσχημα νέα.
-Τι έγινε ρε Μάκη?
-Βγήκαν οι εξετάσεις και είσαι σοβαρά. Θα χρειαστείς άμεσα εγχείρηση.-Όχι ρε πούστη μου! Τουλάχιστον να με εγχειρήσεις εσύ. Είμαστε 40 χρόνια φίλοι

.-Δεν ξέρω θα δούμε. Δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ.
-Δεν ακούω τίποτα! Εσύ θα με εγχειρήσεις! Τις επόμενες μέρες ο Μάκης ήταν ανήσυχος ώσπου έρχεται η μέρα της εγχείρησης. Εμφανώς αγχωμένος προσπαθεί να μεταπείσει τον Τάκη και να τον στείλει σε άλλο χειρουργό αλλά αυτός θέλει να τον εγχειρήσει ο φίλος του. Αφού αναισθητοποιείται πάει να κάνει την πρώτη τομή ο Μάκης αλλά σταματάει. Μετά από λίγο πάλι τα ίδια. Πλησιάζει το νυστέρι αλλά δεν είναι σίγουρος.
-Δεν μπορώ! Φωνάζει και βγάζει το κινητό του.
-Τι κάνεις εκεί?
Του λένε όλοι στο χειρουργείο.
-Θα πάρω τη μάνα μου, αυτή θα με βοηθήσει.
-Γιατί??
-Γιατί δεν ξέρω πως να ανοίγω φίλο......

Τα νούφαρα που μεγαλώνουν στην Άνδρο...

Όχι δεν ειναι σε κάποιο συντριβάνι, η πισίνα ξενοδοχείου...
Είναι αυτοφυή στο ποταμάκι εκεί στο παραπόρτι στην Άνδρο...

Εκεί στο ποταμάκι που πολλοί θεωρούν εστία μόλυνσης και ντροπής για την Άνδρο (Εμείς φτιάξαμε εκεί τους βόθρους για τα λύματα μας και ξεχειλίζουν, οχι η φύση), φυτρώνουν και ανθίζουν μέσα στο λιοπύρι του καλοκαιριού αυτά τα πανέμορφα νούφαρα...

Έρχονται σε συνεργασία με τις οικόσιτες πάπιες -κύκνους κτλ να στολίσουν την βρωμιά του ανθρώπου, που δεν έμαθε να κοιτάζει γύρω του. 

Κοιτάμε μόνο τις παραλίες και τα μεγαλοπρεπή κτίρια κατασκευάσματα του ανθρώπου...

Όσες φορές κι αν πέρασα από εκεί δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να πάρω την εικόνα τους μαζί μου με μια φώτο...

Ελπίζω να μην βρεθεί κανείς ανεγκέφαλος και θελήσει να τα καταστρέψει, όπως όλα τα όμορφα που χτίζει η φύση για μας, αλλά εμείς δεν μάθαμε να εκτιμούμε...

Αλήθεια κοιτάει κανείς ποτέ αυτά τα θαύματα της φύσης;;;,

Αν απορείς που θα τα δεις, απλά όταν πας προς παραπόρτι, κοίτα μέσα στο ποταμάκι δίπλα στο δρόμο.... αυτά απλό ειναι εκεί και σας χαμογελούν!

skouliki

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.............

Ολημερίς στο facebook.....................

Μαζευτείτε, θα απαγγείλω ξανα...!!!
           

Ολημερίς στο facebook.....
Μήπως σε δω online......
Αλλά εσύ είσαι αλλού και όλο Κλαιν Μαιν...
Σου κάνω like στις φώτο και βλέπω το wall σου....
Μα εσύ συνέχεια κρύβεσαι γ@μώ το κέρατο σου...
Τα comments πια τα έκοψες.........
Έκοψες και τα like....
Τo chat σου είναι πια κλειστό.........
και εσύ πάντα offline....
Θα ψάχνω ως που να σε βρω θα πάω τοίχο-τοίχο.....
Και θα χαρώ πάρα πολύ όταν θα σε πετύχω.....

Προσοχή: Καλημέρα, καλή Κυριακή!!!!

Ζώδια και γλυκά ...

             

ΚΡΙΟΣ
Προτιμά τις έντονες και χορταστικές γεύσεις.

ΤΑΥΡΟΣ
Προτιμά τις πλούσιες γεύσεις και την ποικιλία.

ΔΙΔΥΜΟΣ
Προτιμά τις λεπτές γεύσεις και τα φωτεινά χρώματα στη διακόσμηση των γλυκών.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Προτιμά τις ελαφριές γεύσεις και τις πρωτότυπες ιδεες.

ΛΕΩΝ
Αγαπά πολύ τα γλυκά και απαιτεί την τελειότητα στην παρουσίασή τους

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Είναι πολύ εκλεκτικός στη γεύση του, για αυτό δίνει ιδιαίτερη
σημασία στα υλικά που χρησιμοποιούνται σε ένα γλυκό.

ΖΥΓΟΣ
Προτιμά τις έντονα πικάντικες γεύσεις και την ωραία παρουσίαση των γλυκών.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Αποφεύγει τις πολύ γλυκές γεύσεις και αγαπά ιδιαίτερα τους ξηρούς καρπούς.

ΤΟΞΟΤΗΣ
Αγαπά τα γλυκά και προτιμά όσα έχουν κρέμα και σαντιγύ.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Προτιμά τις απλές γεύσεις και γοητεύεται απο τις διακοσμήσεις .

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Προτιμά τις πικρόγλυκες γεύσεις και τον συγκινούν οι απίθανες ιδέες στην παρουσίαση τους.

ΙΧΘΕΙΣ
Προτιμά τις αρωματικές γεύσεις και φυσικά τα γλυκά που περιέχουν αλκοόλ.

Αυτός ειναι ο Άγιος μας στην Ζάκυνθο!!!!!!!!!!!!!!!!

           

Ο ιερωμένος άνθρωπος που μπόρεσε και συγχώρεσε τον φονιά του αδερφού του....
Ο ιερωμένος άνθρωπος που αγίασε για ένα του ψέμα, προσπαθώντας να κρύψει τον φονιά του αδερφού του...
Αυτός ειναι ο Άγιος της Συγνώμης...
Αυτός ειναι ο Άγιος μας στην Ζάκυνθο...
Αυτός ειναι ο Άγιος Διονύσιος.....
Ας τον μιμηθούμε κι εμείς κι ας βάλουμε την συγνώμη στην ζωή μας.....
πολλά ίσως αλλάξουν τότε και για μας!

Τα άλογα στην Ζάκυνθο!

Όχι πολλά χρόνια πριν, έκανες αμάν για να βρεις γάιδαρο ή άλογο στα χωριά του κάμπου της Ζακύνθου. Βλέπεις μετά τον σεισμό, και την μηχανοκινήση στις καλλιέργειες παράτησαν τα ζώα και όλοι στράφηκαν στα σκαπτικά μηχανάκια τύπου μινωταυρος...
               

Μόνο στα βουνά, και αυτό λόγω διαμόρφωσης εδάφους συνέχισαν να έχουν τέτοιου τύπου ζώα...Ύστερα ήρθε ο τουρισμός, αρχικά δειλά δειλά και έπειτα ραγδαία. Κάποιοι έπιασαν την ιδέα της βόλτας με την άμαξα (σούστα) στην Χώρα.

 
Πάλι τα άλογα άρχισαν να εμφανίζονται στο προσκήνιο στην ζακυνθινή ζωή. Η μόδα της άμαξας αναπτύχθηκε σε κάθε τουριστική περιοχή της Ζακύνθου. Έτσι τα άλογα πολλαπλασιάστηκαν. Ταυτόχρονα οι πολιτιστικες εκδηλώσεις και οι παραδόσεις άρχισαν να αναβιώνουν, όπως η Γκιόστρα, όπου τα άλογα έχουν την τιμητική τους.

 Έτσι τα άλογα μπήκαν ξανά για τα καλά στην ζωή των Ζακυνθινών.

Χαίρομαι πλέον που σε κάθε βήμα μου πλέον βλέπω άλογα να βόσκουν αμέριμνα

μέσα στα λιοστάσια, άλογα που δεν είναι για τις άμαξες ή άλλη κερδοφόρα απασχόληση,

αλλά άλογα που τα αγάπησαν οι ντόπιοι και τα έχουν για συντροφιά,

καμιά βόλτα και αν χρειαστεί να κουβαλήσουν κανένα τσουβάλι ελιές από καμιά δύσβατη ράχη.

Πανέμορφα άλογα γεμάτα περηφάνια αλλά κι αγάπη για τον άνθρωπο......

Αλήθεια, αν έμενες εσύ μόνιμα στην εξοχή δεν θα ήθελες ενα άλογο για παρέα, βόλτες, αλλά και για τις εργασίες σου;;
Εγώ είμαι σίγουρος ότι θα είχα, και όχι μόνο ένα!!!

skouliki

Οι κύκνοι και τα.... μικρά τους στο Παραπόρτι Άνδρου!!

Εκεί στις πάπιες όλοι λένε στην χώρα της Άνδρου.....
Κι εννοούν στο ποταμάκι στο παραπόρτι όπου χρόνια τώρα ζούνε οι Κύκνοι, χήνες και πάπιες... αααα και αρκετά άλλα είδη άγριας πανίδας: νεροχελώνες, νερόκοτες κέφαλοι (τα ψάρια καλέ) και δεν ξέρω τι άλλο είδος!!

Τα πουλιά αυτά (πάπιες) έδωσαν το όνομα τους σε μια περιοχή, κι όμως το μεγαλύτερο υπερθέαμα είναι οι κύκνοι στο Παραπόρτι!

Εφέτος έφεραν στον κόσμο οι κύκνοι 4 μικρά απο οτι λένε οι ντόπιοι.... όμως απέμειναν μόνο δυο μικρά, τα άλλα ποιος ξέρει τι απόγιναν...

Δυο σταχτιά κυκνάκια που παρόλα το παραμύθι του ασχημόπαπου τα περιγράφει κακάσχημα, εγώ τα είδα κουκλάκια!

Δεν έχω δίκιο;;

 Οι γονείς κύκνοι τα έχουν συνεχώς από κοντά.....
Τα φροντίζουν για να μεγαλώσουν το γρηγορότερο.....

Αυτά πάλι δεν τα είδα να βιάζονται να μεγαλώσουν, απολαμβάνουν την στοργή των γονιών τους, αλλά και την παιδική τους ηλικία!!!

Άντε να τα δούμε να οργώνουν άφοβα το ποταμάκι, μαζί με τα άλλα νεροπούλια το παραπόρτι, αλλά και με τις κακοκαιρίες να ξεχύνονται άφοβα στην θάλασσα για κανένα φρέσκο μπανάκι!
Skouliki