Δημήτρης Μητροπάνος Της Αγάπης Τα Τραύματα

Στίχοι: Μαραγκουδάκη Σ.
Μουσική: Παπαβασιλείου Σ.

Μια μαχαιριά από ένα χέρι που 'ναι ξένο
ανοίγει μόνο μια πληγή, μια μαχαιριά
μια μαχαιριά από ένα χέρι αγαπημένο
ανοίγει τραύμα κατευθείαν στην καρδιά

Της αγάπης τα τραύματα δεν περνάνε με κλάματα
τυραννούν την ψυχή σου
της αγάπης τα τραύματα μένουν πάντα αγιάτρευτα
και τα παίρνεις, και τα παίρνεις μαζί σου

Μια μαχαιριά από ένα χέρι που 'ναι ξένο
μπορεί για λίγο να σε κάνει να πονάς
μια μαχαιριά από ένα χέρι αγαπημένο
είναι πληγή που μια ζωή θα κουβαλάς

Της αγάπης τα τραύματα δεν περνάνε με κλάματα
τυραννούν την ψυχή σου
της αγάπης τα τραύματα μένουν πάντα αγιάτρευτα
και τα παίρνεις, και τα παίρνεις μαζί σου 

Της αγάπης τα τραύματα δεν περνάνε με κλάματα
τυραννούν την ψυχή σου
της αγάπης τα τραύματα μένουν πάντα αγιάτρευτα
και τα παίρνεις, και τα παίρνεις μαζί σου
και τα παίρνεις, και τα παίρνεις μαζί σου
Δημήτρης Μητροπάνος Της Αγάπης Τα Τραύματα

Εικόνες από την Ζάκυνθο το βράδυ!!

Το πεντακάμαρο στις Αλυκές Ζακύνθου!!

Θυμάμαι.:από την καλή μου φίλη Στέλλα Ζειμπεκη (Lila Kira)

πηγή φώτο :https://mysatelite.wordpress.com

Θυμάμαι.

Θυμάμαι τα ατέλειωτα τα βράδια,
σαν όνειρο καυτού καλοκαιριού,
όταν με κοίταζες με πόθο μεσ' τα μάτια
και έλιωνες στη μέθη του φιλιού.

Θυμάμαι τα ατέλειωτα τα βράδια,
που έλεγες πως είμαι η ζωή,
όταν ζωγράφιζες μ' αγάπη στο κορμί μου
και κέρναγες κρασί μ' ένα φιλί.

*Τώρα βροχή απο τα μάτια μου το δάκρυ,
σταλάζει ως τα φύλλα της καρδιάς,
όταν σε σκέφτομαι μονάχο σε μιαν άκρη,
την τύχη σου να βλαστημάς,
να πίνεις, να θυμάσαι, να πονάς.*

Και πάντα θα πονάς για μια αγάπη,
μια αγάπη που δεν είχε λογική.
Και πάντα θα πονώ για μια αγάπη,
που ξέρω θα ματώνει μια ζωή.

ΣΤΕΛΛΑ ΖΕΙΜΠΕΚΗ

Σχόλιο από Skouliki:Ευχαριστώ εκ βάθους καρδιάς την καλή μου φίλη  Στέλλα Ζειμπεκη που μου επιτρέπει την δημοσίευση μέρους του έργου της εδώ!

Μια βόλτα στην Παραλία Κεριού στην Ζάκυνθο.

Μια παραλία που τα έχει όλα!!!!!

Άδικος είσαι, τι θαρρείς;

Άδικε άνθρωπε μην θαρρείς
Τα άδικα που κάνεις δεν θα βρεις;
Είναι ένα μεγάλο λάθος να χτυπάς
Πληγές άλλους γεμίζεις, τους πονάς.

Από το πουθενά με γκρέμισες
Μια μέρα ξάφνου και με έριξε
Στην φτώχεια της αφάνειας
Κλέφτρα ζωή της υπερηφάνειας

Να έρχεται ξάφνου ένα πρωί
Και κάνεις συντρίμμια μια ζωή
Άδικα όπως δεν έπραξα ποτέ
Πως με χτυπάς κι εσύ καημέ..

Μα η αδικία πάντα έχει όνομα
άνθρωπος που κάνει πράξεις άνομα
Κι ο θεός θαρρώ δεν το μπορεί
Φτάνει,κάποια στιγμή θα πει!

Σκέψου βρε άνθρωπε φτηνέ
Που σε τρίτους όλο λάθη σπέρνεις
Του βόθρου που για άλλους σκάβεις
Για δώρο τα λύματα του θε να λάβεις!

Τι κι αν στις δάφνες σου σταθείς
λίγο καιρό ξέρε θα το χαρείς
γιατί από πίσω πάντα σε καραδοκεί
ο πόνος που έδωσες , για να σε βρει…

Λικέρ Ρόδι

             

πηγή φώτο: http://www.yiannislucacos.gr/ 

Τι χρειαζόμαστε:
Βασική αναλογία:
1 φλ. σπόροι ροδιού
1 φλ. κονιάκ
1 φλ. ζάχαρη
Αρωματικά μπαχαρικά:
(για 4 φλ.σπόρους ροδιού)
2 ξύλα κανέλας
3 σπόροι γαρύφαλλο
Πώς το κάνουμε:
Μετράμε τους σπόρους από τα ρόδια, το κονιάκ και τη ζάχαρη σε φλιτζάνι. Ένα φλιτζάνι σπόρους ροδιού αντιστοιχεί σε ένα φλιτζάνι κονιάκ και σε ένα φλιτζάνι ζάχαρη.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τους σπόρους από τα ρόδια, το κονιάκ, τη ζάχαρη, τα ξύλα κανέλας και τα γαρύφαλλα.
Βάζουμε τη κατσαρόλα στη φωτιά, ανακατεύουμε και μόλις αρχίσει να βράζει βγάζουμε τη κατσαρόλα από τη φωτιά.
Αφήνουμε όλα τα υλικά μέσα.
Σκεπάζουμε τη κατσαρόλα με το καπάκι της και την αφήνουμε για 24 ώρες.
Μόλις περάσουν οι 24 ώρες περνάμε από τουλπάνι και μετά περνάμε από χαρτί καφέ φίλτρου. Τοποθετούμε σε μπουκάλια και το λικέρ είναι έτοιμο!

Καλημέρα απο το τεμπελόσκυλο τον Καντάφη

Καλημέρα............

Τι στο καλό θα βγάλει η κουρσάρικη εποχή μας; απο την ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ

   

Χρόνια σπαρμένα με ανεμοθύελλες υποσχέσεων. Συνεχείς πολιτικές εκστρατείες και οικονομικές καταστροφές.Η ιστορία επαναλαμβάνεται .Οι άνθρωποι του μόχθου, δεμένοι με τον τόπο χρόνια παλεύουν με κορμί και με ψυχή για το ψωμί.Μια αγέρωχη πατρίδα ονειρεύονται καθώς σφίγγουν τη γροθιά και τα δόντια λέγοντας:<Ώρα να τελειώσουν οι θυσίες, οι κακουχίες και οι στερήσεις . Κουραστήκαμε κι ας λένε: «Θηρίο είναι ο Άνθρωπος»…>
Τι στο καλό θα βγάλει η κουρσάρικη εποχή μας;
இڿڰۣ-இ Αντί σιωπής …

Άννα Μπιθικώτση இڿڰۣ-இ


ΚΕΙΜΕΝΟ:ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ

Σχόλιο απο Skouliki: ευχαριστώ θερμά την καλή μου φίλη Αννα για την τιμή που μου κάνει επιτρέποντας μου να δημοσιεύω εδώ μερικά από τα έργα της...




ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ- ΧΡΟΝΙΚΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ....

Στραπουργιές Άνδρου: Ο Πύργος του Αθηναίου

Πολύ κοντά στη χώρα της Άνδρου,στις καταπράσινες Στραπουργιές ακολουθώντας το μονοπάτι πεζοπορίας 10 συναντάς τον επιβλητικό Πύργο του Αθηναίου.

Ένα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής κτήριο,το αρχοντικό έχει έναν εντυπωσιακό κήπο στον οποίο ο ιδιοκτήτης του,Ιωάννης Αθηναίος,μεταφύτευσε σπάνια δέντρα και φυτά που ευδοκιμούν στην Αίγυπτο.Η ιστορία,θέλει τον πάμφτωχο Αθηναίο να πλουτίζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χάρη στο περίφημο ζαχαροπλαστείο του με την επωνυμία "Ο Αθηναίος" και να επιστρέφει τα καλοκαίρια στην πατρίδα του για τις εξίσου περίφημες βεγγέρες στην έπαυλη.Ενδιαφέρουσες είναι και οι παρακάτω πληροφορίες από την ιστοσελίδα της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών: "Η Έλλη Αθηναίου ήταν κόρη του Ιωάννη Αθηναίου,του σπουδαίου επιχειρηματία που έκανε την τύχη του στην Αλεξάνδρεια με το πασίγνωστο ζαχαροπλαστείο του και κατόπιν επένδυσε σε ακίνητα στην Άνδρο.
Το 1920,μέσα σε ένα οικόπεδο 4 στρεμμάτων στις Στραπουργιές έχτισε τον Πύργο Αθηναίου.Πρόκειται για αρχοντική έπαυλη,υψηλής αισθητικής,σχεδιασμένη από διαπρεπή αρχιτέκτονα της εποχής.Οι ντόπιοι θυμούνται ότι ο Αθηναίος ερχόταν κάθε καλοκαίρι "με άλογα και μαύρους υπηρέτες και πολλούς καλεσμένους και ότι οι βεγγέρες που γίνονταν στον Πύργο ήταν λαμπρές..." Με την διαθήκη της Έλλης Αθηναίου,2/3 της περιουσίας αυτής περιήλθε στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών,ενώ το υπόλοιπο 1/3 ανήκει στον κ.Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο,φίλο της οικογένειας Αθηναίου. 

Προκειμένου όμως να προβεί ωφέλιμη για την Εταιρεία η μεγάλη γενναιοδωρία της αείμνηστης Έλλης Αθηναίου,αναζητείται αγοραστής που θα εκτιμήσει την ομορφιά και την μοναδικότητα του Πύργου και θα θελήσει να τον αποκτήσει και να τον επαναφέρει στην παλαιά του δόξα." (πηγή πληροφοριών andriakipress.gwww.r/site/index.php?option=com_content&task=view&id=790&Itemid=45 )

Εκτός των παραπάνω πληροφοριών θα αναφέρω και τις δικές μου εντυπώσεις, καθώς και τις πληροφορίες που μου έδωσε ο κάλος μου φίλος Σταμάτης Μ. που με ξενάγησε στο πανέμορφο χωρίο των Στραπουργιών Άνδρου.

Τα κτήματα και τα κτήρια ερημώνουν επικίνδυνα, το μόνο σχετικά νέο ειναι οι πινακίδες που δινουν πληροφορίες για την πώληση του πύργου και γενικά του κτήματος αυτού. Πουθενά δεν βλέπεις ίχνος από ανθρώπινη φροντίδα και συντήρηση....(Κρίμα)


Το κτήμα μαντρωμένο με πανύψηλο μαντρότοιχο δεν σε αφήνει να θαυμάσεις τα τόσο όμορφα φυτά αλλα και κτίσματα περιέχει μέσα, μόνο σε αφήνει με μια γεύση περασμένης αρχοντιάς πλούτου και χλιδής. Ένας πύργος 798,64 τ.µ. με άγνωστο σε μένα αριθμό δωματίων ....σε ένα οικόπεδο 5.435,10 τ.µ

Ο Σταμάτης περιγράφει με θαυμασμό οτι όταν ακόμα η Άνδρο δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, ο Πύργος του Αθηναίου είχε δική του γεννήτρια για να  φωταγωγεί το κτίριο και το κτήμα γενικότερα με αυτήν, κάτι θαυμαστό για τα χρόνια εκείνα...

Επίσης στο παρελθόν κάποιοι διαρρήκτες αφαίρεσαν πολύτιμους πίνακες και αντικείμενα από το εσωτερικό του πύργου αυτού.

Εκτός απο τους υπηρέτες που έφερνε στις διακοπές του ο Αθηναίος, πολλοί ντόπιοι έβγαζαν το ψωμί τους εργαζόμενοι στο κτήμα αυτό χειμώνα καλοκαίρι για την συντήρησή του, ή περιστασιακά, κάνοντας επισκευές, κατασκευές, αλλα και εξυπηρετησεις...

Τα καλύτερα προϊόντα της Άνδρου, όπως και το καλύτερο ψάρι ήταν κλεισμένα για το τραπέζι του Αθηναίου, ο οποίος φυσικά πλήρωνε αδρά για την πλούσια του αυτή ζωή.

Τα πάρτυ ήταν σε καθημερινή βάση, μια συμπεριφορά δηλαδή βασιλική, Ο λαός δικαίως λέει: τα λεφτά δεν κρύβονται...

Βλέποντας αυτά τα λίγα περνώντας έξω από το κτήμα Αθηναίου, και ακούγοντας ακόμα περισσότερα για την ιστορία του πύργου αυτού, νιώθεις την έντονη πικρία για την ερήμωση του πανέμορφου αυτού κτιρίου.

Φτιάχνω μόνος μουστοκούλουρα παραδοσιακά.

 

Θέλει υπομονή
Για τον μούστο: Βράζουμε τον χυμό των σταφυλιών με 1 φλυτζάνι στάχτη σε πυκνό τουλουπάνι, δεμένο σαν πουγκί, μέχρι να κατέβει το υγρό περίπου δυο δάκτυλα. Όταν κρυώσει το σουρώνουμε και το διατηρούμε 2-3 μέρες στο ψυγείο.
Για την αλισίβα: Βράζουμε για 2-3 λεπτά σε ένα μπρίκι 1 ποτήρι νερό με μια κουταλιά της σούπας στάχτη. Όταν κρυώσει το σουρώνουμε σε σουρωτήρι, που έχουμε στρώσει βαμβάκι.
Για την ζύμη: Σε μια λεκάνη βάζουμε:
2 φλυτζάνια του τσαγιού λάδι
1 φλυτζάνι του τσαγιού αλισίβα
2 φλυτζάνια του τσαγιού μούστο
2 φλυτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
2 1/2 κουταλάκια του γλυκού κανελογαρύφαλα
3 κουταλάκια κοφτά σόδα
1 σφηνάκι κονιάκ
1 1/2 κιλά στο περίπου αλεύρι
Ανακατεύουμε απαλά την ζύμη μας και την αφήνουμε μαλακιά. Γι΄αυτό το λόγο πλάθουμε τα κουλουράκια με λαδωμένα χέρια. Τα τοποθετούμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί το ένα δίπλα στο άλλο. Δεν φουσκώνουν ιδιαίτερα. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς περίπου, να ροδίσουν.

 Καλοφάγωτα τα μουστοκούλουρα σας!

Πως φτιάχνουμε Τραχανά θρακιώτικο (χωρίς γάλα)

Γενικά :
Σε συνέχεια των συνταγών για τραχανά (πάτα εδώ να δεις)
Μπορεί πολλοί να μην έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον τραχανά. Για εμένα προσωπικά ειναι ένα καλό γεύμα ιδιαίτερα τις κρύες μέρες του χειμώνα...
Όμως ποτέ δεν ξέρεις πότε η γνώση θα σου χρειαστεί, Οπότε ας μάθουμε μερικά χρήσιμα πραγματακια για την επιβίωση μας.
Ο τραχανάς έχει προέλθει από την ανάγκη του ανθρώπου να αποθηκεύσει τροφές χωρίς την χρήση της τεχνολογίας (ψυγείο) οπότε το πεδίο ειναι ελεύθερο για κάθε πειραματισμό!!
Ο Τραχανάς είναι ξηρό προϊόν σιταριού (κονάρι) που ζυμώνεται μαζί με πρόβειο ή / και αίγειο γάλα. Παράγεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ονομάζεται επίσης η σούπα που ετοιμάζεται βράζοντας το ξηρό αυτό προϊόν σε νερό.

 

πηγή φώτο http://www.alphatv.gr/

Τραχανάς θρακιώτικος (χωρίς γάλα)
Και βέβαια υπάρχει και ο θρακιώτικος τραχανάς χωρίς γάλα.
Υλικά: ότι λαχανικά θέλεις:
φασολάκια,
ντομάτες,
κολοκυθάκια,
πιπεριές όλα τα χρώματα
σιμιγδάλι (ή κίτρινο αλεύρι)Ανάλογα σαν να ζυμώνουμε ψωμί.
Εκτέλεση:
Βάζεις τα λαχανικά που θέλεις: φασολάκια, ντομάτες, κολοκυθάκια, πιπεριές όλα τα χρώματα και τα βράζεις για λίγο προκειμένου να μαλακώνουν.
Στην συνέχεια τα βάζεις στο μπλέντερ και τα κάνεις πολτό.
Έπειτα ζυμώνεις τον πολτό αυτό με σιμιγδάλι (ή κίτρινο αλεύρι), το αφήνεις να σφίξει και το κόβεις σε μεγάλα κομμάτια την άλλη μέρα όταν έχει μισό ξεραθεί το περνάς στο κόσκινο.
Η συνέχεια ξήρανσης και αποθήκευσης ειναι οι γνωστοί σας μέθοδοι.
πηγη: ΑΙΓΟΤΡΟΦΕΙΟ

Ζάκυνθος Πλατεία Σολωμού: μια πλατεία που δεν τελειώνει η ανάπλαση της....

Το Νησακι Cameo island στην Ζάκυνθο

To Cameo Island Club - Island στην Ζάκυνθο  στην περιοχή του αγίου Σώστη....

Μια σειρά εικόνων με θέμα την Ζάκυνθο που κάνει τον γύρο του κόσμου ειναι τραβηγμένες με θέμα το ιδιωτικό αυτό νησάκι και το μπαράκι που λειτουργεί σε αυτό με την ονομασία CAMEO...
Το νησάκι με τα υφάσματα να ανεμίζουν πάνω του σαν να έχεις απλώσει μπουγάδα... Έτσι για ντεκόρ!

O Ξύλινος πεζόδρομος-γεφυράκι πάνω απο την θάλασσα που ενώνει το νησάκι με την παραλία του Αγίου Σωστη ειναι κάτι το γραφικό....

Μια πινακίδα στην είσοδο του νησιού σου θυμίζει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του νησιού αλλα και της επιχείρησης που λειτουργεί εκεί!