Έκλεισε η πόρτα της ζωής
μόνο εσύ δεν θα το δεις
λόγια του πόνου δεν ακούς
κέρδισες θέση στους νεκρούς...
Φεύγεις από τη άδικη αυτή ζωή
που τίποτα δεν σου είχε χαριστεί
κάθε σου ανάσα ένας καημός
κι όλο αυξάνει για σε ο σεβασμός
Πίσω από τα μάτια τα κλειστά
τα δάκρυα έμειναν στεγνά
πίσω από τα χειλη λέξεις μουγκές
που κάποτε ήθελες να λες
έκλεισε η πόρτα της ζωής
τώρα μπορείς και να χαρείς
πόνος κανείς δεν σε ακουμπά
ανάμνηση θα γίνεις τώρα πια...
τώρα μπορείς και να χαρείς
πόνος κανείς δεν σε ακουμπά
ανάμνηση θα γίνεις τώρα πια...
Skouliki