Καλημέρα από Άνδρο

Εβρουσιές Ανδρου

     

Κάποτε οι Εβρουσιές ήταν γεμάτες από καλλιεργημένους μπαξέδες. Αμπέλια ελιές και ζωή γενικότερο.
Ο συνολικός καιρός και η αστείρευτη ποσότητα νερού το έκαναν ένα παράδεισο. Σήμερα η έλλειψη αμαξητής οδού καθώς και η απομάκρυνση του κόσμου από την γη έκαναν το μέρος ένα φυσικό παράδεισο.
Τρεχούμενα νερά. Καταρράκτες μικροί και μεγάλοι ακόμα και το καλοκαίρι. Η πλούσια άγρια βλάστηση . Τα δέντρα και η δροσιά της περιοχής σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιο ηπειρωτικό μέρος κι όχι σε νησί.
Δεν μπορώ να περιγράψω το καλός της περιοχής αλλά μερικές εικόνες ίσως σας μεταφέρουν την αίσθηση αυτή.
Χμμμμμ αν δεν είσαι λάτρης
Της  φύσης και της πεζοπορίας  μην ξεκινήσεις καν να βρεις το μερος αυτό..... Δεν έχει καφετέριες και άλλες ανθρώπινες ανέσεις..... Άγρια φύση αλλά πανέμορφη ομως ε;;
    

Άγιος Ιωάννης Θεολόγος Εβρουσιές Άνδρου

27 Σεπτεμβρίου εορτάζει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στις Εβρουσιες της Άνδρου.
Το παλιό χωριό Εβρουσιες δεν υπάρχει πλέον.....
Όμως εξωκκλήσι πλέον ο άγιος Ιωάννης εορτάζει μια φορά τον χρόνο και γίνεται μικρό πανηγυρακι ...
Δυστυχώς η πρόσβαση στις Εβρουσιες δεν είναι εύκολη. Ένα δύσβατο αλλά καθαρό μονοπάτι πλέον του χιλιομέτρου οδηγεί εκεί μέσα από μια δασωμένη και καταπράσινη διαδρομή.
Το ποταμάκι εκεί και οι μικρές λίμνες στην περιοχή σε κάνουν να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε άλλο τόπο κι όχι σε νησί.
Πάρτε ένα δείγμα λοιπόν... Και στην επόμενη επίσκεψη σας στην ανδρο αναζητήσετε την περιοχή. Θα σας αποζημιώσει .

Πάλι μου θόλωσε η ματιά

          

Πάλι ματιά μου έγινε θολή
Και τωρα δεν μπορεί να δει
Μα όσους αγάπησα εγώ
Τους έχω μόνο στο μυαλό

Στα μάτια μέσα της ψυχής
Μόνο εσύ επικρατεις
Μέσα μου όλο τριγυρνάς
Και την αγάπη μου τρυγας

Τι να τα κάνω τα γυαλιά
Βλέπω μονάχα από την καρδιά
Και η εικόνα σου εκεί
Από αγάπη έχει πνίγει.....

Θόλωσε πάλι η ματιά
Κάτι με τσιμπισε βαθιά
Είναι η θυμιση σου αυτή
Που την καρδιά μου οδηγεί.... skouliki

Φτιάχνω Λιαστές ντομάτες

Τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι και οι ντομάτες μας περισσεύουν πλέον στους κήπους και ίσως σας μοιάζουν λίγο μικρές μην τις αφήστε να πάνε χαμένες.
Φυσικά αν έχουμε τη δυνατότητα να κάνετε το ίδιο καλοκαίρι είναι πολύ καλύτερα ,μόνο προσοχή στον χρόνο θέλει λιγότερες μέρες η παρασκευή σας .
Μια εύκολη αλλά και νόστιμη λύση για αξιοποίηση της ντομάτας που σας περισσεύει και είναι μικρές σε μέγεθος είναι να τις κάνεις λιαστές.
Η λιαστή ντομάτα μέσα σε λάδι θα διατηρηθεί επι μακρον και θα τις απολαμβανεται. Η γεύση είναι πολύ έντονη και πράγματι θα τις λατρέψετε.
Ας δούμε όμως πως τις φτιάχνουμε:
Παίρνουμε μικρά σε μέγεθος ντοματακια ώριμα και όχι μαλακά όμως.
Τα κόβουμε στα δύο η τέσσερα κομματάκια και τα τοποθετούμε σε ταψακια είτε απευθείας είτε πάνω σε λαδόκολλα .
Αλατιζουμε καλά και ρίχνουμε ρίγανη η δεντρολίβανο.
Τα αφήνουμε έξω στον ήλιο για 4-7 ημέρες μέχρι να σκληρύνουν όχι όμως να γίνουν και σκέτη φλούδα.
Στη συνέχεια τα βάζουμε σε βάζα πατώντας τα λίγο μεταξύ τους, αφού πρώτα τα τινάζουμε ελαφρά για αν φύγει τυχόν αλάτι περισσεύμα καθώς και ριγανη ή δεντρολιβανο.
Αν μας αρέσει η πικάντικη γεύση βάζουμε στο βαζακι και μερικές καυτερές πιπεριές. Τέλος γεμίζουμε το βάζο με λάδι. Πολλοί προτιμούν το ηλιέλαιο ή αραβοσιτελαιο εγώ προτιμώ το λάδι ελιάς, αν και είναι πιο βαρύ από τα άλλα έλαια .
Μπορούμε.μετα από.μια εβδομάδα να απολαύσουμε τα λιαστα ντοματακια μας .
Καλή επιτυχία

Εκεί στα βράχια της ακτής

   
      

Εκεί στα βράχια στην ακτή
Κάθησα με τις σκέψεις μου μαζί
Οπου με πνιγαν από το πρωί
Με όσα συμβαίνουν στη ζωή

Μόνος εκεί μόνος κι εδώ..,
Δεν μου αλλάζει το σκηνικο
Όλα τα έχω βαρεθεί
Κάτι μου θέλει η ζωή

Ένα χαρτάκι που να βρω
Ούτε μολύβι ούτε στυλό
Οι σκέψεις δεν μπαίνουν σε γραμμή
Όσα κι αν πω σε ένα σκυλί

Εκεί στα βράχια θεέ έλα κι εσύ
Κάνε το θαύμα σου να Βγει
Αυτό το βάρος που έχω εδώ
Μέσα μου τώρα και πονώ....

Κάπου στα βράχια θα με βρεις
Σαν τον τρελό μιλώ να δεις
Κι το σκυλάκι από κοντά
Να μου τεντώνει τα αυτιά..

Δύο σκιές τώρα μαζί
Μια απο με μια απο το σκυλί
Δίνουμε μια διάλεξη τρελή
Εγώ μιλώ κι αυτός αυτιά κουνει

Μόνο ο σκύλος μου κοντά
Ακολουθεί στην ερημιά
Όλα τα ακούει ο φτωχός
Τίποτα δεν κάνει δυστυχώς........
Skouliki

Μια μελαγχολία δίχως αιτία

   

Με πιάνει μια μελαγχολία
Χωρίς καμία σοβαρή αιτία
Θέλω να απομονωθω
άνθρωπο κανένα να μη δω

Όμως και αυτές τις ώρες
Στης μελαγχολίας χώρες
Ταξιδεύω νοητά
Με εσένα αγκαλιά

Κι αν μοναχός το περνάω
Δύσκολα να σου ζητάω
Να μου δώσεις δυο φιλιά
Και ας το ξεχάσουμε μετά

Ποιος να ακούσει μια φωνή
Που δεν τόλμησε να βγει
Ποιος να νιώσει τι περνώ
Όταν όλους ξεγελώ
Με χαμόγελα στα χείλη
Που η μελαγχολία μου αφηνει

Και μέσα σε όλα αυτά
Το φεγγάρι δεν φώτα
Άργησε κι αυτό να βγει
Ούτε αυτό δεν θέλει να με δει

Και με πιάνει απελπισία
Έχω χάσει την ουσία
Της ζωής μου τα γεγονότα
Με σκωτοσανε αυτά πρωτα

Skouliki

Παρηγοριά μες το σκοτάδι;

  

Καθισμένος στο σκοτάδι
Μοναχός δίχως ένα χάδι
Κάθομαι και αγναντεύω
Με τα αστέρια ταξιδεύω

Που να βρω παρηγορια
ειναι η σκέψη μου βαριά
Δεν περνούν οι νύχτες μόνος
Γιγαντώνει παντα ο πόνος

Καθισμένος στο σκοτάδι
Λες και χαίρομαι στον Άδη
Δεν μου μένει επιλογή
Ένα δάκρυ θα μου βγει

Είναι δύσκολη η νύχτα
Δεν με πιάνει πάλι νηστα
Και τα δάκρυα που κυλούν
Μες στη νύχτα θα χαθούν

Skouliki

Παραγγελία στο φεγγάρι

   

Το φεγγάρι πάλι αργεί
 στο στερέωμα να βγει
Ποιος το έχει αποπαρει
Και δεν θέλει να βολταρει;

Έλα φεγγαρακι βγες
Για να κάψεις τις χορδές
Μιας καρδιάς που ανησυχεί
Πόσο θέλει να σε δει

Αυτά είπα στο φεγγάρι
Και ξεκίνησε με χάρη
Στο ορίζοντα να βγαίνει
Σαν μια φλόγα αναμενη

Τώρα το φεγγάρι πανωθε μου
Με μερακλωσε θεέ μου
Μου βάλε κρασί να πιω
Και στη θλίψη να πνιγώ

Άσε τώρα αυτές τις σκέψεις
Φεγγαράκι πως θα αντέξεις
Να με βλέπεις σκυθρωπο
Φώτισε ψηλά στον ουρανό...

Και τη λάμψη τώρα στείλε
Σε εκεινη που μου πήρε
Το μυαλό και την καρδιά
Και με άφησε στη μοναξιά

Κοιτα τωρα το φεγγάρι
Με μια αχτίδα θα σε πάρει
Να σε φερει εδω κοντα
Της καρδιάς μου η παραγγελία

Skouliki