Ο τρύγος κορινθιακής σταφίδας

Αύγουστος στη Ζάκυνθο
Πάντα έχω συνδιάσει τον Αύγουστο με τα αλώνια γεμάτα σταφίδα και το μεθυστικό άρωμα της...
Πλέον λίγα αλώνια θα βρεις ....
Ο τουρισμός βλέπεις αλλά και η απαξίωση από τους κυβερνώντες στον αγροτικό τομέα απομάκρυναν τον αγρότη από ασύμφωρες καλλιέργειες όπως έκαναν τον άλλοτε μαύρο χρυσό την σταφίδα.....

Τι να πω εγώ για αυτή;

  

Θέλω για σένα κάπως να μιλήσω
χωρίς να δεις που θα ριγήσω
Άνθρωποι σπάνιοι σαν κι εσένα
πάνω από όλα μου τα δεδομένα

Πάντα με λόγια καλοσύνης
Αλλά και πράξεις ελεημοσύνης
Χωρίς μια σκέψη θα προσφέρεις
Τα πάντα σου κι ας υποφέρεις

Με ένα χαμόγελο γλυκό
Φροντίζεις για όλων το καλο
Από ένα γατάκι ορφανό
Μέχρι τον ξένο νηστικό....

Όμως μου κρύβει μυστικά

Πίσω από χαμόγελα πλατιά

Κάτι από τον πόνο της να πει

Πόσο η ζωή την αδικεί

Μέσα σου παράπονα φωτιά

Γιατί σε κυνηγά η αναποδιά

Γιατί θεέ τόσο την κυνηγάς;

αμαρτίες ποιανού τάχα χρωστάς

Και αν υπάρχει κάτι εκεί ψηλά
Κάποιος Θεός να μας κοίτα
Ας δώσει σε σένα μια αγκαλιά
Να σου γλυκάνει τη καρδιά

Πώς να μιλήσω εγώ για αυτη
Τόσο μικρός για ρόλο κριτή
Λίγα λόγια από μένα θαυμασμού
Την προσοχή να έχει θεού.

Skouliki 

Πέλαγος εσύ

     

Μια βαρκούλα θα ναυλώσω
Τα πελάγη σου να οργώσω
Και αν το κυμα με κουνήσει
Ίσως και να με νανουρίσει

Ναύλωσα όμως εμένα
Σαν βαρκούλα στα χαμένα
Να οργώσω για θυμήσου
Το θεσπέσιο κορμί σου

Και με πιάνει κύμα πάνω εκεί
Μια ζαλάδα από ηδονή
Θεέ μου πέλαγος η αγκαλιά σου
Και ρουφήχτρες τα φιλιά σου

Πέλαγο  μη μου  θυμώνεις
Πέρα δώθε μη με σπρώχνεις
Πάνω σου πως να σταθώ
Σαν το κύμα σου θωρρώ 

Άσε με να σε αρμενίζω

Λίγο τα νερά σου σκίζω
Σαν μικρό βαρκάκι πλαστικό
Στα βαθιά νερά σου να χαθώ...

Skouliki 

Μεθυσμένου λόγια

  

Μεθυσμένου λόγια

Βάζε μου τσίπουρα να πίνω
Όλα για όλα παλι τα δίνω
Να ναι μονάχα το μυαλό μου
Γεμάτο ζάλη από το ποτό μου
Χικ
Κέρνα τους όλους τώρα
Όλα γυρίζουν από ωρα
Όχι δεν είμαι μεθυσμένος
Στα λόγια είμαι μπερδεμένος 

χικ
Γέμισε πάλι το ποτήρι
Σαν να μου κάνω χαρακίρι
Άλλος φροντίζει για εμένα
Δεν έχω βάσανο κανένα
Χικ
Έχω μάνα; Έχω αδερφή;

Τι να με νοιάζουνε αυτοί

Μάγκας  είμαι στο ποτήρι

δεν μου χαλάνε αυτές χατίρι

Χικ
Έχω μονάχα ένα καημό
Να μη με πούνε μαλακό
Ξεμέθυστο να μη με δούνε
Και οι  φίλοι μου να απορούνε:
Χικ
Που δεν τους κερνάω τα ποτά
Δεν πίνω τσίπουρο με το κουβά
Ξεμέθυστος είναι τρανό κακο
Να ζω έστω κι ένα λεπτό...

Χικ

Skouliki

Η θέρμη η δική σου

     

Φυσάει άνεμος καυτός
Και είμαι θαρρώ μοναδικός
Που όταν σε ακούω και μιλώ
περισσότερο να σε αγαπώ

Κι αν έχω κλείσει τις περσίδες
Της καρδιά μου που δεν τις είδες
Άνεμος δικός σου να μην μπει
Φίλοι να τάχα μείνουμε καλοί

Στο βούρκο μου να μη κυλιστώ
Μένω μόνος στη Θέρμη να καώ
Απ' τον άνεμο σου το θερμό
Αντίμετρα ψάχνω για να βρω

Μα όσο σε ακούω τι να πω;
Όλο βολτάρεις στο μυαλό
δύο φίλοι μονάχα καρδιακοί
Είπες να είμαστε από την αρχή

Φυσάει ο άνεμος σου ο ζεστός
Να πόσο να αντέξω ο φτωχός;
Μπήκε από τις περσίδες στη καρδιά
Και με καψάλιασε για τα καλα....

Skouliki

Ξεγραμμένη

     

Που ήσουν όταν σε ζητούσα

Όταν σε εκληπαρούσα

Μια κουβέντα  να βοηθήσει

Από σε δεν έχω ακούσει

Τώρα 
Δεν με νοιάζει αν μου μιλάς
Κάνε οτι θες να με πονάς
Οι δικές σου μαχαιριές
Με πλήγωναν μέχρι χθες

Τώρα έχω πια πετάξει
Έβαλα στις σκέψεις τάξη
Ποιος ξέρει να αγαπάει
Με τις πράξεις το μετράει

Τι να ακούσω τώρα πια
Που ήσουν μόνο στα χαρτιά
δίπλα μου γραμμένη
Στις ανάγκες μου χαμένη

Ούτε φίλη ούτε εχθρό
Δεν μπορώ πια να σε δω
Έχει πιάσει  παγωνιά
Της καρδιάς μου η γωνιά
Που σε είχε βολεμένη
Τώρα είναι  πληγωμένη
Από σένα τι να περιμένω
Ότι ένιωσα ειναι σβησμένο.

Δεν με νοιάζει τώρα αν μιλάς

Με όσα λες δεν με ακουμπάς

Είσαι πλέον ξεγραμμένη

Σε ότι πλέον κι αν συμβαίνει 

Skouliki

Βαλσαμόλαδο η σπαθόλαδο

Τέλος της άνοιξης και σε ορισμένες περιοχές αρχές καλοκαιριού είναι ανθισμένο ένα βότανο θαύμα:
Το βάλσαμο η βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο
Τότε συλλέγεται με ψαλιδάκι τους κόβουμε άνθους κι οχι να το ξεριζώνουμε.
Γεμίζω βαζάκια του κιλού όχι να το πιέζω απλά να γεμίσει καλά και το συμπληρώνω με παρθένο λάδι. Το δικό μου λάδι άλλωστε είναι χωρίς χρήση φαρμάκων και το θεωρώ οικολογικό.
Τυλίγω τα βάζα με λευκό ύφασμα και τα τοποθετώ στον ήλιο για δυο τρεις μέρες μετά τα μεταφέρω στη σκιά για σαράντα μέρες.
Στη σκιά το.λαδι.δεννθα πάρει την άσχημη γεύση του χαλασμένου λαδιού αλλά θα παραμείνει σαν φρέσκο λαδάκι αλλά κόκκινο με τα συστατικά του βαλσαμόχορτου.
Έτσι παραμένει σαράντα μέρες εκεί τουμπάροντας μερικές φορές τα βαζάκια με το υλικό.
Τότε σουρώνω το λάδι σε μπουκαλάκια και είναι έτοιμο για χρήση . Φυσικά δίνω και σε κάποιους φίλους που μου ζητάν.
Το χρησιμοποιώ για κάθε είδους δερματοπάθεια τραύμα ακόμα και σε τσιμπήματα από έντομα
Επίσης μια κουταλιά αν πιω ηρεμεί τον στομάχι...

Το μικρό νησί στη ζακυνθο

 Λίγες εικόνες από το μικρό νησί... 

Η βαρδιόλα στο μικρό νησι

Βαρδιόλα ένα παρατηρητήριο σκοπιά η όπως αλλιώς ας το χαρακτηρίσουμε που έκαναν οι Ενετοί περιμετρικά των νησιών με σκοπό την προστασία και έγκαιρη ενημέρωση για προσέγγιση από θαλάσσης εχθρικών σκαφών.
Μια τέτοια από τις ελάχιστες που σώζονται στη Ζάκυνθο είναι και στην περιοχή μικρό νησί
Πληροφορίες λένε ότι μετά το σεισμο του 1953 υπέστη μεγάλες ζημιές και επισκευάστηκε αναστηλώθηκε.

Το μόνο που μπορώ να πάω με σιγουριά είναι ότι δεν υπάρχει σήμανση ούτε ενημερωτικό για το είδος του μνημείου αυτού. Επίσης ο οικισμός του μικρού νησιού έχει πλέον κυκλώσει τη βαρδιόλα με αποτέλεσμα να μένει άφαντο χωρίς θέα προς τη θάλασσα

Ας δούμε όμως μερικές φώτο γιατι όπως πάει δεν ξέρει κανείς αν θα το ξαναδεί σε λίγα χρόνια

Η βαρδιόλα στο Μπελούσι Ζακύνθου

Βαρδιόλα ενετικής προέλευσης παρατηρητήρια η σκοπιές με τις οποίες επιτηρούσαν τον θαλάσσιο χώρο και ειδοποιούσαν για την προσέγγιση πειρατικών η γενικά εχθρικών σκαφών στο νησί
Ελάχιστες έχουν απομείνει πλέον στο νησί και αυτές δυστυχώς στο βωμό του τουρισμού αναξιοποίητες και φυσικά χωρίς καμία σήμανση η πινακίδα....
Ας δούμε όμως μια βαρδιόλα αυτή στη παραλία στο Μπελούσι με την ματιά ενός που καταφέρει να φτάσει καθώς ούτε καν μονοπάτι δεν έχει για να φτάσεις αν και είναι δίπλα στο δρομο

Οι ριγανες μου ......

Οι ρίγανες στον ανθόκηπό μου άνθισαν και άρχισαν να κιτρινίζουν. Καιρός λοιπον να της κόψω. Φυσικά είναι κρίμα να τις πετάω οπότε τις δεν ματσάκια και τις αποξηραίνω.
Φασαρία αυτή αλλά μοιράζω στο χωριό σε γνωστούς κι άγνωστους.
Ξέρω ευτελές δώρο αλλά απολαμβάνω την διαδικασία όλη αυτή.
Γέμισε αρώματα η αυλή μου.




Μεγάλη η ποσότητα οπότε μοιράζω και όχι αποξηραμένες πολύ γιατί δεν τόσο μεγάλα υπόστεγα η αποθήκες για να την ξεραίνω στη σκιά όπως πρέπει.
Skouliki

Η Ιερά Μονή υπεραγάθου η Περαγκαθος στη Ζάκυνθο.

Οι παλιοί Ζακυνθινοί έχουν μεγαλώσει με τις εικόνες από επισκέψεις τους στον Περάγκαθο ή ιερά μονή υπεραγάθου όπως λέγεται επίσημα.
Δυστυχώς εδώ και αρκετά χρόνια από τότε που πέρασε στο.ιδιοκτησιακο καθεστώς της Μονή Σινά (ναι μιλάμε για την Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά) η επίσκεψη στο μοναστήρι έχει γίνει αδύνατη και ο πανηγυρισμός στις 21 Νοεμβρίου με μπακαλιάρο έχει πλέον απαγορευτεί.
Κρίμα που ένα μνημείο της ελληνορθόδοξου εκκλησίας είναι απαγορευμένο για τους Έλληνες.

Θα έβγαζα πολύ κακία αν συνέχιζα τις σκέψεις μου αλλά αφήνω εσάς να βγάλετε συμπεράσματα.
Αυτό που σήμερα μπορεί να δει ο περιηγητής είναι από απόσταση πάνω από πεντακόσια μέτρα τη μόνη.









Μια αλυσίδα κλείνει τον δρόμο προς την μόνη και μια πινακίδα καμμένη από τον ήλιο ενημερώνει ότι η μόνη ανοίκει στον Σινά.
Αλήθεια δηλαδή οι Αιγύπτιοι κάνουν κουμάντο στο Περάγκαθο;

Skouliki

Για να δεις παλιότερη δημοσίευση τότε που μπορούσαμε να επισκεφτούμε πάτα εδώ 

 

Κι εδώ για τις καμπάνες πάντα από παλιότερη επίσκεψη μου

Πόρτο βρώμη στις Μαριές Ζακύνθου

Ένας κόλπος στη βόρεια Ζάκυνθο στο χωριό Μαρίες αλλά και από Αναφωνήτρια από άλλο δρόμο βρίσκεις αυτόν τον καταπληκτικό κόλπο με δύο μικρά λιμανάκια που φιλοξενούν σκάφη τουριστικά

Ένας φανταστικός κόλπος δύο φανταστικά λιμανάκια που δυστυχώς είναι αποκομμένα το.ενα από το.αλλο οδικώς

Έτσι έχουμε το Πόρτο βρώμη με πρόσβαση από Μαριες και το άλλο από Αναφωνήτρια 

Από να σας προτείνω να πάτε; Ε το κάθε ένα έχει την δική του ομορφιά. Μπορεί οδικός να απέχουν τελικά πολλά χιλιόμετρα αλλά με λίγη προσπάθεια από τα βράχια  πεζός μπορείς να θαυμάσεις και τα δύο. Δυστυχώς δεν συμφώνησαν οι κάτοικοι των δύο χωριών να ενώσουν τους δρόμους η να κάνουν ένα μονοπάτι διακοσίων μέτρων για να απολαμβάνει ο επισκέπτης από οποία διαδρομή κι αν φτάσει και τα δύο λιμανάκια ταυτόχρονα.
















Skouliki