ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ από την φίλη ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Οι σκέψεις μου για σένα
σ' αυτήν την ησυχία που φυλάει το κενό που άφησες
σαν ανοιξιάτικες μπόρες έρχονται
απανωτές με την λαχτάρα μου να σε δω

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ απο την ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Αυτές οι σκέψεις -χαρούμενα κοριτσόπουλα-
περπατάνε ζωηρά με την ανέμελη νιότη τους ν’ ανεμίζει.
Βαδίζουν στ’ ακρογιάλι μου αφήνοντας ίχνη στο πέρασμά τους
ξαπλώνουν όταν κουράζονται νωχελικά
ρεμβάζουν πότε-πότε.

ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΑΙ......απο την φιλη LILA KIRA

ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΑΙ.....
Άσε και γαμ@@@@@ ο Δίας,
εποχή της αφραγκίας,
μη γα@@@@@, μη γεννήσεις
και τσιγάρο μην καπνίσεις.
Δε γα@@@σαι ρε Ξενό...,
Μας τα έπρηξες θαρρώ.

Μητροπάνος Δημήτρης Παρέα με έναν ήλιο

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Ήρθα μια μέρα με παρέα μου τον ήλιο
να δεις τι κάνουνε εκείνοι που αγαπούν

Δημήτρης Μητροπάνος: ΔΕΙΛΙΝΑ

Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Όταν ο ήλιος ξεψυχάει
και ο εσπερινός χτυπάει

Η ΑΓΑΠΗ απο την φιλη ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

Η ΑΓΑΠΗ
ήρθε αργά στη ζωή μου -αργοπορημένη χειρονομία-
και γι’ αυτό ήταν βιαστική.
Στα γρήγορα υπόγειες στοές βαθιά έσκαψε
στην τρυφερή σάρκα της ψυχής μου.
Εκεί σε συνάντησα.

Μουσικά ακούσματα

ακούστε το ράδιο εδώ
http://s2.myradiostream.com/37000.htm
ισως να σας αρέσει
skouliki

Μητροπάνος Δημήτρης Ειμαι καλά καρδια μου

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Από το παλιό μας στέκι μου 'παν πως περνάς
απ' τα τζάμια του κοιτάς και μ' αναζητάς
τι απόγινα τους φίλους και γνωστούς ρωτάς

Είμαι καλά καρδιά μου
μη μου ανησυχείς
εγώ δεν πέφτω χάμου
για να με λυπηθείς

Πέταξες αλλού την ώρα που 'χες κουραστεί
τώρα ποιος να με νοιαστεί που 'χω σωριαστεί
ποιος τη δύσκολη ζωή μου να τη μοιραστεί

Είμαι καλά καρδιά μου
μη μου ανησυχείς
εγώ δεν πέφτω χάμου
για να με λυπηθείς
Είμαι καλά καρδιά μου
μη μου ανησυχείς
εγώ δεν πέφτω χάμου
για να με λυπηθείς

Ιερός ο σκοπός των παιδιών, οπότε τα έργα τέχνης συνεχίζονται....

Τελικά ποιο είναι το μυστικό των παιδιών;;
Οχι δεν τρελάθηκαν και το έριξαν στην καλλιτεχνική δημιουργία ετσι άσκοπα..
Η απάντηση είναι τοσο απλη αλλα και τοσο συγκινητική!!!!!!!1
Φτιάχνουν αυτα τα καλλιτεχνήματα και έργα τέχνης για να τα πουλήσουν..
Σκοπός του εμπορικού αυτού δαιμονίου τους είναι τόσο συναρπαστικός:
Μαζεύουν χρήματα για να τα προσφέρουν στο "χαμόγελο του παιδιού"
Καλά ακούσατε
Μαζεύουν χρήματα, με έναν τόσο αγαθό, συγκινητικό και κοινωνικό σκοπό!!!!!!!!!!!!!!
Έχεις να πεις τίποτα τώρα;;
Δείτε και την επέκταση των καλλιτεχνικών δημιουργιών τους...
skouliki

καλοκαιρι 2010

Όλα τα πράγματα γεννιούνται μικρά και με το χρόνο μεγαλώνουν....
Μόνο ο πόνος γεννιέται μεγάλος και με το χρόνο μικραίνει.......
Αν σε μισήσουν...αγάπησέ τους....
Αν σε πληγώσουν.....λάτρεψέ τους....
Αν σε πικράνουν.....συγχώρεσέ τους....
Μην ξεχνάς.....ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Όταν αγαπάς,ξέρεις πάντα να συγχωρείς...
και μόνο όταν ξέρεις να συγχωρείς ,είσαι άξιος να σε αγαπούν!
ο χρόνος είναι πολύ αργός για όσους περιμένουν,
πολύ γρήγορος για όσους φοβούνται,
πολυ μακρύς για όσους υποφέρουν,
πολύ σύντομος για όσους χαίρονται,
και ΑΙΩΝΙΟΣ για οσους αγαπούν!

Κλεφτές ματιές στα μυστικά των παιδιών…

Η περιέργεια σκότωσε την γάτα.
Έτσι και εγώ, όταν τα παιδιά κοιμόταν, κάθισα να δω τι κρύβουν στα κουτιά τους που έχουν μαζί τους όταν συνομωτουν στα σκαλοπάτια.
Το θέαμα είναι συναρπαστικό, δες τε το

Τα παιδιά δεν παίζουν;;;

Τα παιδιά δεν παίζουν;;;
Καλοκαιράκι είναι, τα σχολεία κλειστά και οι παρέες των παιδιών στο μπλοκ πολυκατοικιών μας έχουν γίνει τρανές.
Το καλοκαίρι εκτός από διασκέδαση είναι για τα παιδιά μέρες χαλάρωσης και δυνάμωσης φιλίας.
Εκείνο που με παραξένεψε τις τελευταίες μέρες είναι η αλλαγή του τύπου παιχνιδιών τους.
Σταμάτησαν να παίζουν με τα ποδήλατα, να παίζουν μπασκετ, κυνηγητό, κρυφτό και όλα τα αλλά φασαριόζικα παιχνίδια, μια ηρεμία επικρατεί…...
Άλλαξαν το παιχνίδι τους τελείως, τα βλέπω να μαζεύονται ένα κουβάρι στα σκαλιά της πολυκατοικίας και να συνωμοτούν…….έχουν μαζί τους τετράδια, μπογιές πέτρες κογχύλια και πολλά αλλά μικρουλικα –παιχνίδια, και όταν τα πλησιάζεις, κρύβουν ότι κάνουν, με τρώγει η περιέργεια το τι κάνουν αλλά δεν θέλω να τους το χαλάσω…….
Κάτι σκαρώνουν τα διαολάκια αλλά τι;;
Σίγουρα δεν είναι άλλο ένα σοου χορευτικό, γιατί αν ήταν τέτοιο θα έκαναν πρόβες όπως τις άλλες φόρες που έκαναν το σουου στην αυλή με θεατές εμάς τους μεγάλους……….
Τι είναι τελικά αυτό που ετοιμάζουν;;;;
Ελπίζω να είναι κάτι συναρπαστικό όπως κάθε φορά που θέλουν να μας εκπλήσσουν ευχάριστα……
skouliki

Μητροπάνος Δημήτρης Ο μοναχογιος του πόνου

Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Ο μοναχογιός του πόνου είμ' εγώ
ο μοναχογιός του πόνου που στην άκρη κάποιου δρόμου
πάνω στο κορμί του αγέρα φτιάχνω λόγια να σου πω

Γράμμα που δεν έγραψα ποτέ
απόψε θα σου στείλω
λόγια που δεν άκουσες ποτέ
απόψε θα σου πω
θέλω να υπάρχεις θέλω να υπάρχεις
μόνο για να σ' αγαπώ
ο μοναχογιός του πόνου στο ζητάει αυτό

Ο μοναχογιός του πόνου είμ' εγώ
ο μοναχογιός του πόνου που στην ερημιά του δρόμου
βάζω την ντροπή στην άκρη
κι όλα θέλω να στα πω

Γράμμα που δεν έγραψα ποτέ
απόψε θα σου στείλω
λόγια που δεν άκουσες ποτέ
απόψε θα σου πω
θέλω να υπάρχεις θέλω να υπάρχεις
μόνο για να σ' αγαπώ
ο μοναχογιός του πόνου στο ζητάει αυτό

Μητροπάνος Δημήτρης Οταν χορεύει ο διάολος

Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Όταν χορεύει ο διάολος
μες στης γυναίκας το μυαλό
ο άντρας είναι άοπλος
να σταματήσει το κακό.

Όταν χορεύει ο διάολος
μαζί με την καρδιά της
αλλάζει ο χαρακτήρας της
κι η συμπεριφορά της.

Όταν χορεύει ο διάολος
μες στης γυναίκας τη ματιά
σαν κολασμένος καίγεσαι
στης προδοσίας τη φωτιά.

Μητρπάνος Δημήτρης Κάνε ευκολο το τέλος

Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Έλα μέτρησε τον πόνο
Μέτρα βήματα
Έλα μέτρησε τον χρόνο
Με χτυπήματα

Το πρωί με βρήκε μόνο
Στην παγίδα μου
Να σε σκέφτομαι ακόμα
Ηλιαχτίδα μου

Κάνε εύκολο το τέλος το αξίζουμε
Κι αν για λίγο θα χαθούμε
Δεν χωρίζουμε
Κάνε εύκολο το τέλος
Το πικρό φιλί
Κι ας χαθεί αυτή τη νύχτα
Όλη μου η ζωή

Έλα κόψε με τα χέρια
Τα λουλούδια μου
Την ψυχή μου,την καρδία μου
Τα τραγούδια μου

Το πρωί με βρήκε μόνο
Στην αγάπη μου
Να σε σκέφτομαι ακόμα
Αστεράκι μου

skouliki

ευχαριστω πολυ την αδερφουλα μου που με βοηθησε σε αυτο
ειναι καλο για σημα της σελιδας..............

ΟΛΑΚΕΡΕ ΜΟΥ ΠΟΝΤΕ!!! της LILA KIRA. την 15/8/2010

Και λειτουργιά εκάμαμε
μετά δεκάδες χρόνια,
δώρο σ'εκείνες τις ψυχές
που τριγυρνάνε ακόμα.

Πάνω απ'τα άγια χώματα
στέκονταν χρόνια τώρα
καμπάνα για ν' ακούσουνε
ν' αναστηθούν αιώνια.

Κι' Ανάσταση εκάμαμε
μέσα στο καλοκαίρι,
αναγαλλιάσανε οι ψυχές,
ποτάμι δάκρυ τρέχει.

Σαμψούντα, Τραπεζούντα μου
κι'ολάκερε μου Πόντε,
μεσ' την καρδιά θ σ' έχουνε
και οι γενιές που 'ρχόντε.

Είναι σα να γεννιόμαστε,
με ρίζες στην καρδιά μας
του Πόντου και της Παναγιάς
κι' είναι τρανά προικιά μας.

Αχ Παναγιά μου Δέσποινα
φύλαγε τα παιδιά σου
κι'ο κεμετζές όπου λαλεί ,
δοξάζει τ' όνομά σου!

AYTO ΒΓΗΚΕ ΧΤΕΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΦΟΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ !!!LILA KIRA.15/8/2010
ευχαριστώ πολυ την κυρία LILA KIRA που μου επέτρεψε την δημοσίευση αυτή, skouliki..............

Δημήτρης Μητροπάνος: η βιογραφία του

Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι Έλληνας τραγουδιστής που γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά.

Βιογραφία
Πρώτα χρόνια
Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.

Επαγγελματική σταδιοδρομία
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο TάκηςΛαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα». Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται για πρώτη φόρα με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρι δίσκο, με το τραγούδι "Θεσσαλονίκη". Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "Χαμένη Πασχαλιά", το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης ("Εμείς οι δυο" κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος ("Πάρε Αποφάσεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός ("Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό") ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του '80.
Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι "Για να σ' εκδικηθώ") και Νίκου Πορτοκάλογλου ("Κλείνω κι έρχομαι") αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με το Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα ("Η εθνική μας μοναξιά" και "Παρέα με έναν ήλιο") συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο "έντεχνες" διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το "Πες μου τ' άληθινά σου σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Ελεάνας Βραχάλη και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση "Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο", από το πρόγραμμα - ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος "Στη Διαπασών", ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι "Η εκδρομή" του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Η πιο πρόσφατη δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη Μητροπάνου, είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβρος 2009), αποτελούμενη από 2 cd και φέρουσα τον τίτλο "Τα τραγούδια της ζωής μου".

Δισκογραφία

- 71 45άρια δισκάκια
1970 Λαϊκή παρέλαση
1971 Δημήτρης Μητροπάνος Νο1
1972 Άγιος Φεβρουάριος
1973 Ο δρόμος για τα Κύθηρα
1974 Νεκρικοί Διάλογοι, Κυρά ζωή
1975 Σκόρπια φύλλα, Τσιμεντένια πρόσωπα
1976 Λαϊκά '76
1977 Τα παιδιά της πιάτσας, Ερωτικά λαϊκά
1978 Παράπονο
1979 14 Ζεϊμπέκικα
1980 Πορτραίτο, Λαϊκά του σήμερα
1981 Τα συναξάρια
1982 Τα λαϊκά της νύχτας
1982 Τα 14 χασάπικα
1983 Λαϊκές στιγμές
1984 Τα πικροσάββατα, Τα λαϊκά της νύχτας Νο 2, Όταν μιλούν τα τέλια, Ακόμα μια μέρα
1985 Τα νυχτέρια μας, Για τα παιδιά, 15 χρόνια Δημήτρης Μητροπάνος
1986 Τα ζημιάρικα, Αγάπη μου αγέννητη, Τ' ανάρπαχτα
1987 Ένας καινούριος άνθρωπος, 16 από τα ωραιότερα τραγούδια μου, Το δικό μας τραγούδι
1988 Καινούρια χρώματα
1989 Μια νύχτα στον παράδεισο, Εμείς οι δυο, Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του, Πριν τελειώσει η νύχτα
1990 20 μεγάλες επιτυχίες, Εσύ λέγε με έρωτα
1991 Στα ξενυχτάδικα της αγκαλιάς σου, Μια νύχτα στο Λυκαβηττό, Πάρε αποφάσεις
1992 Οι μεγάλες επιτυχίες
1993 Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό
1994 Η εθνική μας μοναξιά, 24 Ζεϊμπέκικα, Παρέα μ' έναν ήλιο
1995 Τα 45άρια του Δημήτρη Μητροπάνου
1996 30 χρόνια Δ. Μητροπάνος, τα λαϊκά μιας ζωής, ΖΟΟΜ '96, 16 χασάπικα, Τα ερωτικά, Τα πρώτα μου τραγούδια/1967-1975, Στου αιώνα την παράγκα
1997 Ψάξε στ' όνειρό μας
1998 Τα μεγάλα λαϊκά, Του έρωτα & της φυγής
1999 Εντελβάις
2001 Στης ψυχής το παρακάτω
2003 Θα είμαι εδώ
2004 Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο
2005 Πες μου τ' αληθινά σου
2007 Για την καρδιά ενός αγγέλου
2008 Στη Διαπασών
2009 Τα τραγούδια της ζωής μου

απο την http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82

Μητροπάνος Δημητρης: Εχεις πολλα να μαθεις

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης

Εμένα ανάστησαν που λες
χαρές και πίκρες δυνατές
κι αν έχω ζήσει εγώ πολλά
παράπονο δεν έχω περπάτησα καλά

Κι ήρθες εσύ και λες πως θα μ' αλλάξεις
για να 'σαι πλάι μου χωρίς επιφυλάξεις
μα θα σου πω αυτά τα μετρημένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα

Εμένα γλέντησαν που λες
και αμαρτίες και αρετές
και ξέρω πια το τι θα πει
αγάπη μεγαλείο και ψέμα και ντροπή

Κι ήρθες εσύ και λες πως θα μ' αλλάξεις
για να 'σαι πλάι μου χωρίς επιφυλάξεις
μα θα σου πω αυτά τα μετρημένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα
Κι ήρθες εσύ και λες πως θα μ' αλλάξεις
για να 'σαι πλάι μου χωρίς επιφυλάξεις
μα θα σου πω αυτά τα μετρημένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα
έχεις πολλά εσύ να μάθεις από μένα

Μητροπάνος Δημητρης: Σμύρνη

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Μέρες που σε φαρμακώσανε,
μέρες του εικοσιδυό·
οι πατρίδες που σε διώξανε
σε κρατάνε ζωντανό.
Με τη σκέψη απόψε πέταξες
για στεριές αντικρινές,
με ιστορίες ολομέταξες
που κεντούσε ο αμανές,
με ιστορίες ολομέταξες
που κεντούσε ο αμανές.

Λες κι η Σμύρνη πάλι καίγεται
κι η καρδιά στην πυρκαγιά,
όταν κουρασμένη έρχεται
η καινούργια προσφυγιά.
Πρόσφυγες σε νέα έκδοση
σ' ένα δρόμο πια κλειστό·
η ελπίδα για δικαίωση
μένει όνειρο πλαστό,
η ελπίδα για δικαίωση
μένει όνειρο πλαστό.

Μητροπάνος Δημητρης: Κλάψτε ουρανοι κια αστέρια

Μητροπάνος Δημητρης: Τριανταφυλλια

Στίχοι: Βάσος Βενιζέλος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Το φως στο παραθύριν σου
τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν
τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου
πον σου χαλά χαττήριν σου
δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.

Τριαντάφυλλα τζ' αρώματα
τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου
τζι εσούνι ούλλον αππώματα
της ομορκιάς καμώματα
σκορπίζεις τα φιλιά σου.

(R)
Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά
μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά
τζι έρκομαι 'γιω ξοπίσω
μαράζιν τρώει με αρσενικόν
που τα φιλιά σου μερτικόν
δος μου τζι εμέν να ζήσω.

Καμοί τζι αναστενάματα
που δίπλα σου όπκοιος ρέξει
κόμα τζι ο αγέρας σταματά
-άκου Θεγέ μου πράματα-
φιλιά ζητά πεντέξι.

Τα σιείλη μου δακκάννω τα
μ' αναπαμόν εν βρίσκουν
γιατί ομπρός σου χάννω τα
τζιαι διψασμένα τζι άποτα
δίχα φιλίν μεινίσκουν.

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ζΑΚΥΝΘΟΥ

tragodia ionion nison

διαλεξτε..............

το τσιγάρο είναι ενα πιστόλι γεμάτο έτοιμο να πυροδοτήσει, το θέλετε να σας σημαδεύει στο κροταφο;;;;

Μητροπάνος Δημητρης:τα πικροσαββατα

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Όλα τα πικροσάββατα
στο καπηλειό τα πίνανε.
Κανένα δεν κερνούσανε,
μόνο του Χάρου δίνανε.

Και κάποιο πικροσάββατο
μέσα στην παραζάλη του
τα κρίματά του σκέφτηκε
κι έσκυψε το κεφάλι του.

Μα τ' άλλα πικροσάββατα
δεν του το συγχωρήσανε.
Στο Χάρο τον παράδωσαν
κι όλες οι στράτες κλείσανε.

Μητροπάνος Δημητρης: Έλα πάλι απο την αρχή

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Άσε τις σκέψεις για να δούμε τι θα γίνει
ξάπλωσε δίπλα μου με τη φωτιά σου εκείνη
με λίγα λόγια η νύχτα θέλει να μοιράσει
όσα γνωρίζει μυστικά και να περάσει

Κι έλα πάλι απ' την αρχή
τα βραχιόλια τα ρολόγια τα ποτά
στο κομοδίνο
εσύ να παίρνεις από μένα τη ζωή
και εγώ ζωή να δίνω
Κι έλα πάλι απ' την αρχή
τα βραχιόλια τα ρολόγια τα ποτά
στο κομοδίνο
εσύ να παίρνεις από μένα τη ζωή
και εγώ ζωή να δίνω

Μη με ρωτήσεις είναι η ώρα περασμένη
δύσκολα λέω σ' αγαπώ δε μου πηγαίνει
κλείσ' τα παράθυρα και τις φωνές του κόσμου
ξέχασ' τα όλα και τον έρωτά σου δως μου

Κι έλα πάλι απ' την αρχή
τα βραχιόλια τα ρολόγια τα ποτά
στο κομοδίνο
εσύ να παίρνεις από μένα τη ζωή
και εγώ ζωή να δίνω
Κι έλα πάλι απ' την αρχή
τα βραχιόλια τα ρολόγια τα ποτά
στο κομοδίνο
εσύ να παίρνεις από μένα τη ζωή
και εγώ ζωή να δίνω

Μητροπάνος Δημητρης: Αγάπη μου την άλλη φορά.

Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Μπήκαμε σε τρένα που ποτέ δε φύγανε
Πήραμε καράβια που δεν πήγαν πουθενά
Όλα μας τα όνειρα χαμένα πήγανε
Κι ο καιρός περνάει για να περνά.

Κι αν ρωτάς για ζωή
Κι αν ρωτάς για χαρά
Αγάπη μου
Την άλλη φορά.

Βλέπαμε τα φώτα που ποτέ δε φτάσαμε
όσα ονειρευτήκαμε θα γίνουν προσεχώς
Να`χαμε τα χρόνια που στο δρόμο χάσαμε
Και δε θα τα βρούμε δυστυχώς.

Μητροπάνος Δημητρης:Κόσμε μου που ΄γινες πληγή

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Στην αλυσίδα τη βαριά
θα ψάξω εγώ παρηγοριά
γιατί και τούτη τη ζωή
τι να την κάνω.
Στην παγωνιά της φυλακής
να βρεις καρδιά να κρατηθείς
που πας στ' αγκάθια κι αγαπάς
κι όλο σε χάνω.

Κόσμε μου 'γινες πληγή
κι είναι το γρήγορο π 'αργεί
που μ 'ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
για να παρηγορηθώ
μη τυχόν και λυπηθώ
την κακούργα την αγάπη της
να σβήσω
κι ας χαθώ.

Στη συννεφιά του Γολγοθά
σ' ένα σταυρό που με μεθά
θα γίνει η σκέψη σου καρφί
να με καρφώνει.
Και ξημερώματα Μαγιού
θα λάβεις μάνα ενός σου γιου
τ' άσπρο πουκάμισο
το μαύρο παντελόνι.

Τι δε λεγανε για σενα

Στίχοι: Άγγελος Αξιώτης
Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τι δε λέγανε για σένα, τι δε λέγανε,
πως δεν έκανες για μένα συμβουλεύανε.
τι δε λέγανε για σένα, τι δε λέγανε.

Μα δεν άκουσα κανέναν και πληγώθηκα
παραδόθηκα σε σένα και προδόθηκα.

Τι δε λέγανε για σένα, τι δε λέγανε,
και με λόγια που πονούσαν με τρελαίνανε.
τι δε λέγανε για σένα, τι δε λέγανε.

Μα δεν άκουσα κανέναν και πληγώθηκα
παραδόθηκα σε σένα και προδόθηκα

Μητροπανος το ταξιδι της ζωης

Στίχοι: Λευτέρης Τζουλάκης
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Έβλεπα φωτιές τη γη τριγύρω μου καμμένη
Έβλεπα βροχές ανθρώπους να 'ναι διψασμένοι
Έβλεπα καημούς πρωί τις πόρτες να χτυπάνε
Έβλεπα τρελούς στον ήλιο πέτρες να πετάνε.

Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω.


Έβλεπα μικρούς νύχτα να γίνονται μεγάλοι
Έβλεπα τρανούς μες στη μιζέρια και το χάλι
Έβλεπα νεκρούς να τρέχουνε για να σωθούνε
Έβλεπα θεού, να κλαίνε πριν να σταυρωθούνε.

Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω.

Έβλεπα παιδιά να 'ναι τριαντάφυλλα κομμένα
Έβλεπα ζωές στ' αζήτητα στα πεθαμένα
Έβλεπα εχθρούς μαζί στου τζόγου το παιχνίδι
Έβλεπα φτωχούς να τραγουδάνε Καζαντζίδη.

(x2) Τώρα δε βλέπω, τώρα δε μιλάω
το ταξίδι της ζωής όπου με πάει πάω. (x2)

Αδιαφορία;;

Κάνοντας μια βόλτα με τα παιδιά, στην παραλία της Πέτρας Λέσβου, κατά την εκδρομή μας, είδαμε έξω από ένα σπίτι κρεμασμένο ένα κλουβάκι με ένα καναρίνι και τους ιδιοκτήτες να πίνουν αραχτοι καφεδάκι στον κήπο. Επειδή από πεποιθήσεως έχουμε και εμείς καναρίνια, είπαμε χωρίς ντροπή να πλησιάσουμε στο κλουβί μέσα στην αυλή για να δούμε καλύτερα το καναρίνι. Είχε πολύ ωραία χρώματα και ξέρεις η ανάγκη να το δούμε από κοντά, έκαμψε κάθε αναστολή μας, του να μπούμε σε ξένη αυλή..
Φτάνοντας λοιπόν κοντά στο κλουβί και χαζεύοντας το καναρίνι οι ιδιοκτήτες μας έριξαν μια περίεργη ματιά και μετά συνέχισαν το καφεδάκι τους….
Ήταν προφανής ο σκοπός της εισόδου μας στον χώρο τους…
Εκείνο όμως που διαπίστωσα κοιτώντας το καναρίνι, είναι ότι παραπατούσε και λαχάνιαζε έντονα…
Φαντάστικα αρχικά ότι ήταν άρρωστο…
Όταν όμως πρόσεξα καλύτερα είδα με μεγάλη έκπληξη μου ότι στην θέση για το νερό δεν υπήρχε σταγόνα, ούτε ίχνος νερού…
Αμέσως κατάλαβα τον λόγο που το καναρίνι έμοιαζε άρρωστο…
Με οργή έβγαλα την ποτίστρα και προχώρησα χωρίς δισταγμό προς το τραπέζι που κάθονταν οι ιδιοκτήτες…
Βλέποντας με αυτοί σηκώθηκαν παραξενευμένοι…
Πρέπει η οργή να ήταν έντονα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου….
Χωρίς να πω κουβέντα, έτεινα την ποτίστρα σε αυτούς και άνοιξα τα χέρια σε ένδειξη διαμαρτυρίας….
Αυτοί αμέσως τσακίστηκαν να την γεμίσουν νερό και να μου την ξαναδώσουν…
Όλα αυτά σιωπηλά… χωρίς κουβέντες και εξηγήσεις…
Έβαλα το νερό στο καναρίνι λοιπόν , αυτό έπεσε με τα μούτρα να πίνει και να πίνει…
Κάθισα λίγο κοιτώντας το και ήρθαν από πίσω μου οι ιδιοκτήτες…
-Φίλε μου λέει ο ένας, ξέρεις απουσιάζαμε τρεις μέρες και ……
-Όχι δεν σας ζήτησα τον λόγο…… είπα και συνέχισα μετά από μια διακοπή για να ελέγξω τα νεύρα μου, απλά το παιδί σας φαντάζομαι όλες αυτές τις μέρες να το ποτίζατε …
Έκανα μεταβολή μαζί με τα παιδιά και αποχωρίσαμε…
Βγαίνοντας στον δρόμο ρίξαμε μια τελευταία ματιά σε αυτό το βασανισμένο πλάσμα…
Ναι ακόμα ήταν εκεί να πίνει νερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
skou
skouliki

Εισαι εδω;;;;

Θα ήθελα να ήσουν εδώ δίπλα μου, έξω μες στο σκοτάδι να αρμενίζουμε αμίλητοι στης θάλασσας τα βάθη.
Θα ήθελα να σε είχα δίπλα μου, όταν μόνος κάθομαι στην αυλή μας, να πίνουμε το καφεδάκι μας και να ονειρευόμαστε το μέλλον. Αυτό μας έμεινε άλλωστε μόνο στη ζωή, να ονειρευόμαστε κάτι που δεν θα γίνει, να τρέφουμε αυταπάτες να φορτίζουμε την μνήμη μας…
Αλλά οι περιστάσεις μας έφεραν έτσι ώστε, αυτές τις στιγμές που τόσο σε θέλω δίπλα μου, να μην σε έχω.
Να μην μπορώ ούτε να σου μιλήσω..
Μόνο στη σκέψη μου βαθειά κουβέντες να σου κάνω…
Αχ πόσο θα ήθελα απόψε, μετά από το τόσο το ποτό, εδώ να σε είχα , δίπλα μου, να σου πω τα όνειρα μου….
Να με ακούς να μην μιλάς, να λες, έτσι είναι χαρά μου……
Όμως … όμως….
Μόνος θα ηρεμίσω εδώ, σκέψεις θα κάνω πάλι, ώσπου στο τέλος με βαρύ από τον έρωτα κεφάλι θα με πάρει ο ύπνος με την σκέψη σου…..
Καληνύχτα αγαπημένη μου……………….
skouliki

Μητροπάνος Ν' ανοίξω ήθελα φτερά

Στίχοι: Βαγγέλης Κορακάκης
Μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Ποιος θα μου φέρει στη ζωή μου τη χαρά
φως και ελπίδα στη θλιμμένη μου ματιά
ν' ανοίξω ήθελα φτερά για να πετάξω
όμως η μοίρα μου τα τσάκισε γοργά

Είναι πλασμένες οι καρδιές για ν' αγαπάνε
να ψάχνουν ταίρι με την ίδια αναπνοή
όσοι το βρήκαν στη ζωή τους θα γελάνε
κι όσοι το χάσαν θα πεθάνουν μοναχοί

Ποιος θα μου φέρει την αγάπη που ζητώ
πού νά 'βρω δρόμο για να πάρω να τη δω
να ανοίξω ήθελα την πόρτα μου για νά 'ρθει
όμως η μοίρα με δικάζει να πονώ

Μητροπανος Σαββατόβραδο

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

H ώρα δώδεκα και κάτι
κι η πολιτεία παίρνει μάτι,
σεργιάνι βγήκαν στα Xαυτεία
η τρέλα μου κι η αλητεία.
Βοριάς ξυρίζει τα ντουβάρια
περνούν αμάξια με οχτάρια,
ψυχές μου διψασμένα δέντρα
στου Σαββατόβραδου τα κέντρα.

Άλλος τα πίνει να ξεχάσει
κι άλλος να εξομολογηθεί,
να 'χα τη δύναμη να φέρω
τα πάνω κάτω στη ζωή,
καρσί ο πόνος να περάσει
και η χαρά ν' αναστηθεί.

Φούστα σχιστή, ψηλό τακούνι
και με χαλκά στο 'να ρουθούνι
στης μπάρας τη βρεγμένη πλάτη
τα ρέστα δίνει μια σπαθάτη.
Στα χείλη σου ένα φύλλο μέντα
αχ, δε σου πήρα μια κουβέντα,
ρίξε μου γέφυρα και δίχτυ
μαζί να στρίψουμε ξενύχτι.

Μητροπανος Πυρετος

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Τρεμάμενο καντήλι
δε φάνηκαν οι φίλοι
πουλιά μου ζαλισμένα
καράβια τσακισμένα.
Σε μαύρο μονοπάτι
ξεχάστηκι η αγάπη
στης νύχτας τα λουλούδια
στου ναύτη τα τραγούδια.

Μείνε κοντά μου απόψε
τον πυρετό μου κόψε.

Νυστάζουνε τ' αστέρια
θυμάσαι καλοκαίρια
σ' ανοίγω σαν βιβλίο
σε στυλ κρυφό σχολείο.
Στο κύμα σου ημερεύω
στο ψέμα σου αληθεύω
πριν μας τυλίξει η λήθη
πλέξε το παραμύθι.

Μητροπανος αυτη που αγαπησα Ζακυνθος

Δημήτρης Μητροπάνος

Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου
Μουσική: Στέργιος Γαργάλας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Σάββατο βροχής σαν σταγόνα έσταξες
στη διψασμένη μου καρδιά
ψέμα είχε κρυφτεί στο φιλί που κέρασες
όλα τα έταξες κι όλα τα ξέχασες μετά

Βοριάς μου παίρνει τη φωνή
και την πετά σαν αστραπή
σ' αυτή που αγάπησα
κι έχασα να φτάσει
να προφτάσει μην τη χάσει
να γυρίσει να της πει

Τώρα σε ζητώ στης φωτιάς τα Σάββατα
μια κι η βροχή πια δεν περνά
μες στις πυρκαγιές ψάχνω για περάσματα
είναι χαράματα κι είναι τα θαύματα κλειστά

Βοριάς μου παίρνει τη φωνή
και την πετά σαν αστραπή
σ' αυτή που αγάπησα
κι έχασα να φτάσει
να προφτάσει μην τη χάσει
να γυρίσει να της πει
Βοριάς μου παίρνει τη φωνή
και την πετά σαν αστραπή
σ' αυτή που αγάπησα
κι έχασα να φτάσει
να προφτάσει μην τη χάσει
να γυρίσει να της πει

Μητροπανος αυτο θα πει αγαπη

Στίχοι: Φίλιππος Γράψας
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Είναι η τύχη μου βουνό
γι αυτό θα πρέπει να κερνώ
που σε χει στείλει στην κατάλληλη στιγμή
Δίχως ν' ακούς ευχαριστώ
μου δωσες χέρι να πιαστώ
ξεχνάς για μένα τη δικιά σου τη ζωή

Αυτό θα πει αγάπη και σε παραδέχομαι
σου έχω εμπιστοσύνη κι ότι πεις το δέχομαι
εγώ που έριχνα στους φρόνιμους και πρόστιμο
με σένα έμαθα τι πάει να πει φιλότιμο

Γι αυτό μ' αρέσεις επειδή
όλα τ' αφήνεις δηλαδή
να 'χεις για μένα πάντα έτοιμο φιλί
μες στο δικό σου καθεστώς
νιώθω πως έγινα σωστός
δε με τρομάζει πια καμία απειλή

Αυτό θα πει αγάπη και σε παραδέχομαι
σου έχω εμπιστοσύνη κι ότι πεις το δέχομαι
εγώ που έριχνα στους φρόνιμους και πρόστιμο
με σένα έμαθα τι πάει να πει φιλότιμο
εγώ που έριχνα στους φρόνιμους και πρόστιμο
με σένα έμαθα τι πάει να πει φιλότιμο

Μητροπανος Θριλερ Ζακυνθος

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Κάτι παλιά μενεξεδένια δειλινά
περνούν μπροστά μας σινεμά στην προκυμαία
στάζεις φεγγάρια και πουλιά θαλασσινά
κι όλο μου λες πως κάθε έργο έχει αυλαία

Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ' τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη

Φοράς τα πάθη σου αγκάθινο κολιέ
και σε ματώνει του Αυγούστου η βαρκαρόλα
ποια είσαι αλήθεια, δε σε γνώρισα ποτέ
έτσι κι αλλιώς στη φαντασία μου ήταν όλα

Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ' τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη
Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ' τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη

Μητροπανος δε με νιωθει ο χαρος. Ζακυνθος

Δε με νιώθει ο χάρος

Μια στιγμή βρε χάρε
άσε με να ζήσω
με τη γυναίκα που αγαπώ
άσε με ακόμα ένα λεπτό
και θα σε ακολουθήσω.

Μα τι λέω που τα λέω
δε με νοιώθει ο χάρος
όπως δε νοιώθει η θάλασσα
όταν κλαίει ο φάρος
Μα τι λέω που τα λέω
δε με νοιώθει ο χάρος
όπως δε νοιώθει η θάλασσα
όταν κλαίει ο φάρος


Μια στιγμή βρε χάρε
άσε με ακόμα
για τελευταία μου φορά
θέλω να νοιώσω τη χαρά
πρώτου να γίνω χώμα.

Μα τι λέω που τα λέω
δε με νοιώθει ο χάρος
όπως δε νοιώθει η θάλασσα
όταν κλαίει ο φάρος
Μα τι λέω που τα λέω
δε με νοιώθει ο χάρος
όπως δε νοιώθει η θάλασσα
όταν κλαίει ο φάρος

Μητροπανος Δημητρης: πες πως ειμαι ενα παιδι

Στίχοι: Μάνος Κουφιανάκης
Μουσική: Δώρος Γεωργιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Πες πως είμ’ ένα παιδί παραπονεμένο
που το έριξε η ζωή μες στους δρόμους ξένο,
πες πως είμ’ ένα πουλί, ένα χελιδόνι,
που μονάχο στο βοριά της ζωής παγώνει,
πες πως είμ’ ένα πουλί, ένα χελιδόνι,
που μονάχο στο βοριά της ζωής παγώνει.

Και θα δεις θα μ’ αγαπήσεις μες στα χέρια θα με κλείσεις
και μαζί μου θα δακρύσεις σαν μικρό παιδί.( χ2 )

Πες πως είμαι μια ματιά χιλιοπικραμένη
που τα άδικα μετρά κι είναι δακρυσμένη,
πες πως είμαι μια φωνή που μιλάει με πόνο
και βοήθεια και στοργή σου ζητάει μόνο,
πες πως είμαι μια φωνή που μιλάει με πόνο
και βοήθεια και στοργή σου ζητάει μόνο.

Και θα δεις θα μ’ αγαπήσεις μες στα χέρια θα με κλείσεις
και μαζί μου θα δακρύσεις σαν μικρό παιδί,
και θα δεις θα σ’ αγαπήσω μες στα χέρια θα σε κλείσω
και μαζί σου θα δακρύσω σαν μικρό παιδί.

Μητροπανος Δημητρης: τo δικό μου το τσιγάρο

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Το δικό μου το τσιγάρο
καίγεται στα δυο λεπτά
μα εσύ το συνεχίζεις
μια ζωή να με καπνίζεις
και την κάφτρα να μ' αγγίζεις στην καρδιά

Η αρχή του τέλους ήρθε
δυστυχώς και για τους δυο
φεύγω φεύγεις μα γυρίζεις
κι άντε πάλι ρημαδιό
Η αρχή του τέλους ήρθε
δυστυχώς και για τους δυο
φεύγω φεύγεις μα γυρίζεις
κι άντε πάλι ρημαδιό

Με κατηγορίες παίζεις
κι άδικα συκοφαντείς
και μερώνεις τη ψυχή σου
πιο πολύ απ' το κορμί σου
σβήσε τώρα το τσιγάρο μην καείς

Η αρχή του τέλους ήρθε
δυστυχώς και για τους δυο
φεύγω φεύγεις μα γυρίζεις
κι άντε πάλι ρημαδιό
Η αρχή του τέλους ήρθε
δυστυχώς και για τους δυο
φεύγω φεύγεις μα γυρίζεις
κι άντε πάλι ρημαδιό

ΟΝΕΙΡΕΜEΝΑ ΧΡΟΝΙA: Τυχερό χελιδονάκι

ΟΝΕΙΡΕΜEΝΑ ΧΡΟΝΙA: Τυχερό χελιδονάκι

Τυχερό χελιδονάκι

Καθώς ευρισκόμουν σε διακοπές, επιστρέφοντας ένα βραδύ με τα παιδιά στο ξενοδοχείο, είδαμε ότι είχαν στήσει μπάρκεκιου και έψηναν μπριζόλες…
Η μοσχοβολιά από το ψητό κρέας έσπαγε την μύτη.
Τα σάλια άρχισαν να τρέχουν αν και μόλις είχα σηκωθεί από το τραπέζι. Με τέτοια αρώματα σκέφτηκα μόνο δίαιτα δεν μπορείς να κάνεις…..
Ανεβήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο, αλλά ένα ποτάκι χρειαζόταν….
Οπότε με τα παιδιά είπαμε να ξανακατεβούμε για αναψυκτικά για τους μικρούς και ποτά για τους μεγάλους…....
Κατεβαίνοντας στην σκάλα βλέπω μια γάτα να κρατά στο στόμα κάτι.
Κατερίνα κοίτα, η γάτα βούτηξε μια μπριζόλα από την ψησταριά , είπα στην κόρη μου, κάτσε να της την πάρω, καλά μόνο τη δική μας μύτη νομίζεις ότι έσπασε η τσίκνα;; Και η γάτα λιγουρεύεται..
Έτσι μέσα στο ημίφως πλησίασα την γάτα που κρύφτηκε στο παρτέρι με τα λουλούδια, με σκοπό να την πειράξω και να κάνω πλάκα με τα παιδιά……...
Μα τι ήταν αυτό που είδα;
Η γάτα δεν είχε μπριζόλα, αλλά ένα πουλάκι στο στόμα…
Χωρίς δεύτερη σκέψη με ένα ξουτ και μια απότομη κίνηση της το άρπαξα από το στόμα…
Το πουλάκι, ένα χελιδόνι, έμοιαζε νεκρό. Ακίνητο και κρεμασμένο το κεφάλι και τις φτερούγες…
Το κράτησα στο χέρι για λίγο με αμηχανία……..
Μα, σε λίγο αισθάνθηκα τον χτύπο της καρδιάς του. Ναι ζούσε…
Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή..
Ζειιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!! φώναξα όλος χαρά.
Τα παιδιά έβριζαν την γάτα και είχαν απειλητικές διαθέσεις απέναντι της..
Έδωσα το χελιδόνι να το κρατήσει η κόρη μου, τότε ως δια μαγείας το χελιδόνι σήκωσε το κεφαλάκι του και μάζεψε τα φτερά του…
Έκανε τις πρώτες κινήσεις του. Είδαμε ότι όχι μόνο ζούσε αλλά δεν είχε κανέναν τραυματισμό…
Τώρα;; τι κάνουμε τώρα;;
Που να το βάλουμε για να επιζήσει;;
Η λύση ήταν σχετικά εύκολη, σε χαρτόκουτο στο μπαλκόνι μέχρι να ξημερώσει, μετά βλέπουμε…
Έτσι και έγινε.. Μπήκε στο κουτί και τοποθετήθηκε στο μπαλκόνι. Το πρωί αν είναι καλά θα το αφήσουμε να πάει στο σπίτι του…
Ξημερώνοντας λοιπόν, τα παιδιά έτρεξαν στο μπαλκόνι να δουν το προστατευόμενο ζωάκι μας
Ανοίξαμε το κουτί. Ναι ζούσε. Το χελιδόνι, μετά από ένα μικρό δισταγμό έδωσε μια και φτερούγησε στον αέρα…Στην αρχή ασταθές πέταγμα και μετά με αποφασιστικά χτυπήματα των φτερών του, πέταξε πέρα μακριά χωρίς καν να μας χαιρετήσει. Όχι δεν θέλουμε χαιρετούρες, είπα, στο καλό να πας και να προσέχεις άλλη φορά…
Τα παιδιά έκαναν σαν τρελά από την χαρά τους. Το χελιδόνι τελικά ειχε γλυτώσει από της γάτας τα δόντια από σύμπτωση. Η διάθεση μου για πλάκα με τα παιδιά, με οδήγησε να κλέψω την τροφή της γάτας, ένα χελιδόνι που τελικά σώθηκε…
Καλή τύχη λοιπόν χελιδονάκι και αν ποτέ περάσεις από Χίο, σταμάτα για να σε δούμε……………...

skouliki

Μητροπανος Ειναι κατι δειλινα

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω
κι άσπρα φορώ όταν πενθώ
να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω
και κάνω πως δε σ' αγαπώ

Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου
δεν μ' είχε η αγάπη στα δεξιά
καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου
και κολλητή μου η μοναξιά

Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα τρελαθώ
και απαιτώ να 'ρθεις ξανά
και απαιτώ να σ' έχω
έστω και για μια φορά
πριν να σκοτωθώ

Εγώ είμαι μυστήρια ιστορία
κόντρα πηγαίνω στον καιρό
και βάζω την καρδιά μου τιμωρία
αν καταλάβω πως πονώ

Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια
λέξη για σένανε καμιά
το βράδυ με κοιμίζει η περηφάνια
και με ξυπνάει η ερημιά

Αυταπάτες

Εκεί που πλάθεις όνειρα, εκεί που φτιάχνεις ιστορίες με την φαντασία σου και αδημονείς να τις ζήσεις, ξαφνικά ξυπνάς και πέφτεις από τα σύννεφα.

Εκεί που εσύ έχεις επενδύσει σε τόσα όνειρα και ελπίδες, ξαφνικά διαπιστώνεις ότι όλα είναι μάταια…
Όλα είναι ένα ψέμα, όλα είναι φτιαγμένα για να σε παιδεύσουν ….
Ενώ εσύ ζεις μονό για τον άλλο, ο άλλος ………….
Όσο και καλά να έχεις γαντζωθεί στα σύννεφα του ονείρου σου, η πτώση σου από εκεί είναι αναπόφευκτη και ο πόνος αβάστακτος…
Τι μπορείς να κάνεις;;;
Τίποτα, απλά απόλαυσε την πτώση σου και γεύσου τον πόνο σου από την κρούση…
Έτσι για να μάθεις ότι ακόμα και τα όνειρα πονάνε, ακόμα και η ευτυχία που προσφέρουν τα όνειρα είναι προσωρινή και την πληρώνεις ακριβά…..
skouliki

Θετικά συναισθήματα ;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Κάποτε έλεγα δεν είναι δυνατόν, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει. Όμως όσο το φιλοσοφώ το βλέπω καθαρά, κάτι δεν πάει καλά με μένα και τους ανθρωπους….
Πάντα πίστευα ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν και καλά αισθήματα, χωρίς να περιμένουν κάτι από σένα. Όμως αυτό είναι ένας μύθος….
Κανείς δεν νιώθει καλοσύνη και θετικά, αν δεν έχει συμφέρον από σένα.
Κανείς δεν έχει καλά αισθήματα για κανέναν αν δεν αποσκοπεί σε κάτι.
Μέσα στα θετικά αισθήματα βάζω και τον έρωτα;;
……..
Αυτό ας το αφήσω, είναι μια άλλη ιστορία, που θέλει πολύ ανάλυση.
Θα παραμείνω στα λοιπά, εκτός ερωτικών αισθημάτων, που και αυτά όμως κάπου εκεί αποσκοπούν….
Σε βλέπουν θετικά σε θέλουν για φίλο, για χιλίους δυο λόγους, από τους πιο γελοίους έως και σοβαρούς. Μερικοί λόγοι είναι τόσο εμφανείς που σε κολακεύουν το να σε κάνουν φίλο…
Είσαι σπουδαίος;; σε έχω φίλο για να πάρω λίγη από την δόξα σου, να λες: ξέρεις έχω κολλητό τον τάδε διάσημο, ουαου!!!!!!!!!!!
Είσαι όμορφος;; σε έχω φίλο για να γεύομαι τα αποτελέσματα της ομορφιάς σου, πόσοι κάνουν μαζί σου παρέα λόγω της ομορφιάς του άλλου!!!!!!!!!!!…
Είσαι πλούσιος;; εδώ δεν χρειάζεται να αναφερθεί ο λόγος……..
Είσαι ευχάριστος χαρακτήρας;; να ο διασκευαστής της παρέας μας!
Έχεις κάποιο καλό πόστο στην κοινωνία;;; εσύ και αν μας κάνεις για φίλος.
Ξέρεις να ακούς τον άλλο; Βρήκαμε τον ακροατή μας…………..
Ποιος όμως σε κάνει φίλο η σκέφτεται θετικά για σένα, χωρίς να περιμένει τίποτα από σένα;; Ελάχιστοι έως κανένας….
Έτσι έμαθα στη ζωή μου να έχω ελάχιστους φίλους αληθινούς, οι άλλοι;; απλά γνωστοί, απλά κάνεις παρέα για να γεμίσεις τον χώρο και τον χρόνο σου….
Μα μόνο οι φίλοι μπορεί να έχουν θετικά αισθήματα για σένα;;
Όχι φυσικά, αλλά είδες ποτέ κάποιον να έχει θετικά αισθήματα απέναντι σου;;
Είδες κάποιον να λέει ότι σε αγαπά, χωρίς να έχει κάποιο όφελος από σένα;;
Εγώ δεν είδα ακόμα….
Οπότε;;
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα αισθήματα των άλλων απέναντι σου είναι απόρεια των απολαβών που έχουν ή περιμένουν να έχουν από σένα……….
Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν το είχα μελετήσει αυτό…………..
Τώρα που το είδα, κατάλαβα πόσο λάθος έκανα, πως χάλασα την ζωή μου δίνοντας και ποτέ μην παίρνοντας τίποτα…
Αλλά έτσι ήμουν και δεν βλέπω να αλλάζω, εγώ θα δίνω και θα βλέπω θετικά όσους αξίζουν χωρίς να περιμένω ποτέ τίποτα από αυτούς..
Ποιοι αξίζουν;; δικά μου κριτήρια δικές μου αποφάσεις….
Φίλοι μου ποτέ δεν ζήτησα από κανέναν τίποτα, πάντα δίνω την ψυχή μου , κουρελιάστε την κομματιαστέ την, πονέστε με αλλά εγώ θα συνεχίσω να νιώθω ανθρώπινα φιλικά μαζί σας….
Θέλω να έχω την καρδιά μου κομματιασμένη αλλά πεντακάθαρη…
Εσείς αν νιώθετε καθαροί συνεχίστε να ξεπλένεστε πάνω μου………..
Αντέχω πολλά ακόμα………..
ΥΓ. Μην το πάρει κανείς προσωπικά, δεν είναι επίθεση σε κανέναν αυτό απλά ένας ακόμα προβληματισμός μου, άλλωστε οι σκέψεις μου δεν είναι δυνατόν να είναι και σωστές, έτσι δεν είναι;;
skouliki

Μητροπανος: είναι κάτι δειλινά..

τι λέει ο άνθρωπος....τραγουδά και σε ταξιδεύει στο παρόν το παρελθόν και το μέλλον ακόμα......θεός!!!!!!!!!!!!!

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω
κι άσπρα φορώ όταν πενθώ
να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω
και κάνω πως δε σ' αγαπώ

Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου
δεν μ' είχε η αγάπη στα δεξιά
καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου
και κολλητή μου η μοναξιά

Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα τρελαθώ
και απαιτώ να 'ρθεις ξανά
και απαιτώ να σ' έχω
έστω και για μια φορά
πριν να σκοτωθώ

Εγώ είμαι μυστήρια ιστορία
κόντρα πηγαίνω στον καιρό
και βάζω την καρδιά μου τιμωρία
αν καταλάβω πως πονώ

Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια
λέξη για σένανε καμιά
το βράδυ με κοιμίζει η περηφάνια
και με ξυπνάει η ερημιά

Σε είδα στο όνειρο μου

Επιτέλους, μετά από τόσο καιρό κατάφερα να κοιμηθώ. Κοιμήθηκα σαν νεκρός πολύ αργά το βράδυ, ζαλισμένος …………….
Αποκοιμήθηκα χωρίς να το καταλάβω με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα. Εκείνο που με κάνει να είμαι ξεκούραστος σήμερα, είναι οι πολλές ώρες ύπνου. Οχτώ ώρες να κοιμάμαι σαν παιδάκι. Μέσα σε αυτές τις ώρες ύπνου ένα μόνο όνειρο είδα, ένα όνειρο που κράτησε όλη νύχτα. Ήσουν εσύ εδώ μαζί μου, σαν μια αγαπημένη μορφή, με παρακαλούσες να είμαστε πάντα έτσι και εγώ έλιωνα για σένα. Μου έλεγες πράγματα που ποτέ δεν μου είχες πει. Με αγαπούσες όπως δεν το είχα φανταστεί, ήσουν μαζί μου, με καταλάβαινες………………..
Ίσως για αυτό να κοιμήθηκα τόσες ώρες, δεν ήθελα να χάσω αυτό το όνειρο, ήθελα να είμαστε πάντα έτσι.
Μα έλα που ο ύπνος έφυγε, έλα που ξύπνησα και είδα ότι αυτό που έζησα ήταν ακόμα ένα όνειρο, ένα ψέμα, σαν αυτό που ζω όλη μου την ζωή.
Μαζί με την μέρα έφυγες και εσύ, άραγε θα σε δω πάλι έτσι αγαπημένη μου έστω και στον ύπνο μου;;;
Μην ξεχνάς ότι σε αγαπώ, όχι μόνο στα όνειρα μου, αλλά κάθε μέρα, εσύ όμως δεν μπορείς να το καταλάβεις. Δεν πιστεύεις ότι μπορεί κάποιος να σε αγαπήσει έτσι;;
Δεν ξέρω αλλά χωρίς να το θέλω έγινα κομμάτι σου, και έτσι θα παραμείνω….
Έλα ξανά στον ύπνο μου λοιπόν να μου πεις τα λόγια που έλεγες και χτες, να με κανείς έστω και στον ύπνο μου ευτυχισμένο…
Έλα λοιπόν να ζήσουμε ότι δεν έχουμε ζήσει μέχρι τώρα….
skouliki

Ηρεμία

Βρίσκομαι στο υπό ανέγερση σπίτι μου,
Ναι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, που χρήματα για αυτό τον σκοπό, όμως είναι κατοικήσιμο. Κάθισα λοιπόν μετά το μπανάκι στην θάλασσα, έξω στην αυλή, κοιτώντας τον κάμπο……
Απόλυτη ησυχία….
Ησυχία από την ανθρώπινη δραστηριότητα, γιατί ήχους έχει πολλούς…
Έχει ήχους που ακούγονται και ήχους που τους φαντάζεσαι, Όχι δεν είναι στοιχειωμένο σπίτι….
Τα τζιτζίκια έχουν στήσει την δική τους ξέφρενη συναυλία, το ένα προσπαθεί να υπερκέραση το άλλο στην απαλότητα του ρυθμού, κάποια σπουργίτια φωνάζουν την μάνα τους για λίγο φαγητό, στο βάθος ακούγεται το γαύγισμα ενός σκύλου, που κάτι ζητά……
Και μέσα σε αυτούς τους ήχους ακούγεσαι και εσύ να μου μιλάς…
Ακούγεσαι εσύ να μου λες πως τρελάθηκα…
Τι με έπιασε και κάθομαι εκεί μόνος…………..
Ανάβω λοιπόν ένα τσιγάρο, και παρέα με τους ήχους αυτούς απολαμβάνω επιτέλους στιγμές χαλάρωσης…
Ξέρω σε λίγο θα πλακώσουν οι φίλοι να με παρασύρουν σε καφέ και μπαρ….
Όσο δεν τα θέλω αυτά, τόσο αυτοί έχουν την αίσθηση ότι αυτά θα με διασκεδάσουν, θα με κάνουν να ευχαριστηθώ…
Αχ, πάλι στο χωριό, μετά από τόσο καιρό και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι επιτέλους ηρέμισα, μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, ξαναβρήκα τον εαυτό μου…
Παρόλα αυτά, μου λείπουν ορισμένα άτομα από δίπλα μου, από την ζωή μου, από την καθημερινή επικοινωνία μαζί τους….
Σας αγαπώ και σας σκέφτομαι, ελπίζω και εσείς φιλαράκια μου….
Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα….
Για μένα Ζάκυνθο δεν είναι ο Λαγανάς..
Ζάκυνθο είναι το χωριό μου και η ηρεμία μου….
Σας αγαπώ πολύ………
skouliki

Μητροπανος: Θα είμαι εδώ

πάντα θα είμαι εδω για σένα.......................



Στίχοι: Διονύσης Τσακνής
Μουσική: Διονύσης Τσακνής
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Θα είμαι εδώ
θα είμαι εδώ όποτε θες
θα σου γιατρεύω τις πληγές
θα είμαι εδώ

Θα είμαι εδώ
μέσα στα χέρια μου θα κλαις
απ'την ανάσα μου θα καις
θα είμαι εδώ
Ένα θα πω
λόγια του κόσμου μην ακούς
σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς
θα σ'αγαπώ
κι αν σ'αρνηθώ
μέσ' το καπνό και τον πιοτό μου να καώ

Δεν είμαι εγώ
σαν τους παλιάτσους μιας βραδιάς
που λένε λόγια μια της φωτιάς
δεν είμαι εγώ
Φυλάω σταυρό,φυλάω σταυρό
άμα το θες,δεν θα ντραπώ
Δεν είμαι εγώ
σαν τους παλιάτσους μιας βραδιάς
δεν είμαι εγώ

Άκου κι αυτό
τι έκανες δεν σε ρωτώ
κι ας με καίει τι να πω
δεν σε ρωτώ

Θα ξεχαστώ
μη μου μιλήσεις για το χτες
κι ας με κόβουν μαχαιριές
θα ξεχαστώ
Ένα θα πω
λόγια του κόσμου μην ακούς
σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς
θα σ'αγαπώ
κι αν σ'αρνηθώ
μέσ' το καπνό και τον πιοτό μου να καώ

Δεν είμαι εγώ
σαν τους παλιάτσους μιας βραδιάς
που λένε λόγια μια της φωτιάς
δεν είμαι εγώ
Φυλάω σταυρό,φυλάω σταυρό
άμα το θες,δεν θα ντραπώ
Δεν είμαι εγώ
σαν τους παλιάτσους μιας βραδιάς
δεν είμαι εγώ

Μητροπανος: είμαι άνθρωπος ακόμα.

Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Απόψε βράδιασε νωρίς
Και τρίτο γύρο πίνεις
Ζητάς και πάλι αφορμή
Για να με κατακρίνεις.

Ποτέ σου δεν κατάλαβες
Τι είναι η αγάπη
Πως τα τραγούδια γράφονται
Απ`της καρδιάς τα λάθη.

Είμαι άνθρωπος ακόμα
Και τα λάθη μου πολλά
Μα ποιος μπορεί να με δικάσει
Για ένα λάθος της καρδιάς.

Είμαι άνθρωπος ακόμα
Και τα λάθη μου πολλά
Μα δεν υπάρχει αμαρτία
Για τα λάθη της καρδιάς.

Μην προσπαθείς μες στο ποτό
Να βρεις τις απαντήσεις
Το ξέρω έφταιξα εγώ
Μα είναι απλή η λύση.

Παρ`το λοιπόν απόφαση
Να με καταδικάσεις
Κι αν είσαι αναμάρτητη
Την πέτρα να πετάξεις.

Όνειρα αυταπάτες.

Θα ήθελα να ήσουν εδώ δίπλα μου, έξω μες στο σκοτάδι να αρμενίζουμε αμίλητοι στης θάλασσας τα βάθη.
Θα ήθελα να σε είχα δίπλα μου, όταν μόνος κάθομαι στην αυλή μας, να πίνουμε το καφεδάκι μας και να ονειρευόμαστε το μέλλον. Αυτό μας έμεινε άλλωστε μόνο στη ζωή, να ονειρευόμαστε κάτι που δεν θα γίνει, να τρέφουμε αυταπάτες να φορτίζουμε την μνήμη μας…
Αλλά οι περιστάσεις μας έφεραν έτσι ώστε, αυτές τις στιγμές που τόσο σε θέλω δίπλα μου, να μην σε έχω.
Να μην μπορώ ούτε να σου μιλήσω..
Μόνο στη σκέψη μου βαθειά κουβέντες να σου κάνω…
Αχ πόσο θα ήθελα απόψε, μετά από το τόσο το ποτό, εδώ να σε είχα , δίπλα μου, να σου πω τα όνειρα μου….
Να με ακούς να μην μιλάς, να λες, έτσι είναι χαρά μου……
Να μην μας τρώγει η καθημερινότητα, και η ρουτίνα της ζωής, να ξεφύγουμε από το άγχος και το στρες………….
Όμως … όμως….
Μόνος θα ηρεμίσω εδώ, σκέψεις θα κάνω πάλι, ώσπου στο τέλος με βαρύ από τον έρωτα κεφάλι θα με πάρει ο ύπνος με την σκέψη σου…..
Καληνύχτα αγαπημένη μου……………….
skouliki

Μητροπανος: Απόψε θα θελα.............

ε και;; ποιος ακουει;;;
κανεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Απόψε θα 'θελα να 'ρθεις
και να μου πεις σε θέλω
απ' το σκοτάδι να φανείς
σαν ξεχασμένο τρένο

Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό

Απόψε θά 'θελα να βγω
στου κόσμου το μπαλκόνι
να σου φωνάξω όσο ζω
ποτέ δεν θα 'σαι μόνη

Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό

Μητροπανος: ακου!!

εχω;;;;
αμ δεν εχω.........................

Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Μπορεί να πέφτουνε τα φύλλα μου στο χώμα
μπορεί να έφτασε η ψυχή μου μες στο στόμα
όμως εγώ δεν έχω πει αντίο ακόμα
άκου, ακόμα ζω

Μπορεί να κάνει παγωνιά να νιώθω κρύο
να 'ναι για μένα στο λιμάνι αυτό το πλοίο
όμως δεν έχω πει ακόμα το αντίο
άκου, ακόμα ζω

Είμαι φωτιά κεραυνός και αστραπή
η καταιγίδα που φέρνει βροχή
είμαι ένας ήχος που ζει στη σιωπή
άκου, έχω φωνή

Μπορεί να έφυγες κι εσύ απ' τη ζωή μου
και να μου πήρες την ανάσα απ' την πνοή μου
όμως εγώ σε νιώθω ακόμα στην αφή μου
άκου ακόμα ζω

Μπορεί η νύχτα να 'αι απ'έξω απ'την καρδιά μου
να με γυρεύει, να φωνάζει το όνομά μου
όμως εγώ θα τα τελειώσω τα όνειρά μου
άκου, ακόμα ζω

Είμαι φωτιά κεραυνός και αστραπή
η καταιγίδα που φέρνει βροχή
είμαι ένας ήχος που ζει στη σιωπή
άκου, έχω φωνή

Είμαι φωτιά κεραυνός και αστραπή
η καταιγίδα που φέρνει βροχή
είμαι ένας ήχος που ζει στη σιωπή
άκου, έχω φωνή
άκου, άκου, έχω φωνή

Διδάγματα

Κάπου στην Λέσβο, εκεί στη Σκάλα καλλονής συνάντησα αυτό το φιλαράκι μου, είχε αναπηρία.
Το ένα πόδι του απλά δεν υπάρχει πλεον, όμως αυτή η αναπηρία του δεν τον έκανε να είναι εκτός ζωης….
Άλλαξε τρόπους, συνήθειες, πλησίασε τους ανθρώπους, και ζει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν μου φάνηκε πλέον δυστυχής, αλλα γεμάτος ζωή και όρεξη για το αύριο………...
Μήπως πρέπει να παραδειγματίζεται ο άνθρωπος από τέτοιες υπάρξεις;;;
skouliki

καλό μήνα

καλημέρα και καλο μήνα σε όλους σας.