Σήμερα μιας και ο καιρός έφτιαξε, πήγα με τα παιδιά στη δουλειά για να δουν τη σκυλίτσα μας και τα μωρά της, ήταν μια απαίτηση που είχαν, από τότε που τους είπα οτι έχει μωράκια...
Φτάνοντας εκεί,
η σκυλίτσα στην αρχή έδειξε τα δόντια της.... Φώναξε και μια δυο φορές, όταν όμως τα παιδιά την πλησίασαν και την άρχισαν στα χάδια, αυτή έγινε πολύ φιλική μαζί τους, όπως είναι άλλωστε και με μένα!
Έγινε τόσο χαδιάρα και φιλική που επέτρεψε στα παιδιά να χαϊδεύουν τα μωρά της, πάντα όμως υπό την παρουσία της και το βλέμμα της στραμμένο σε ότι γινόταν......
Χαρήκαν τα παιδιά με αυτή την επίσκεψη, χάρηκα και εγώ που για μια ακόμα φορά απέδειξα στα παιδιά, οτι ακόμα και ενα λυκόσκυλο γίνετε αρνάκι όταν του δείξουμε οτι το αγαπάμε και δεν θέλουμε το κακό του!
Σε πολλά σημεία σήμερα η σκυλίτσα μου, μου θύμισε την Μητση ......
η σκυλίτσα στην αρχή έδειξε τα δόντια της.... Φώναξε και μια δυο φορές, όταν όμως τα παιδιά την πλησίασαν και την άρχισαν στα χάδια, αυτή έγινε πολύ φιλική μαζί τους, όπως είναι άλλωστε και με μένα!
Χαρήκαν τα παιδιά με αυτή την επίσκεψη, χάρηκα και εγώ που για μια ακόμα φορά απέδειξα στα παιδιά, οτι ακόμα και ενα λυκόσκυλο γίνετε αρνάκι όταν του δείξουμε οτι το αγαπάμε και δεν θέλουμε το κακό του!
Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι (στην Επαρχία, κυρίως), που έχουν αγαπήσει τόσο αυτούς τους πιστούς μας φίλους. Τούς έχουν αγαπήσει ουσιαστικά, όχι μόνο για λουράκι και βολτίτσα, αλλά για την ίδια την ύπαρξή τους. Ένας από αυτούς, είσαι κι εσύ, αγαπητέ Χρήστο, γι' αυτό και χαίρομαι, κάθε φορά, που δημοσιοποιείς μία ιστορία για τα ζώα που έχεις αναθρέψει και αγαπήσει. -
ΑπάντησηΔιαγραφή