Φιλία η κάτι άλλο…

Νόμιζα σε είχα φίλο μου, μα έχω πέσει έξω
και τώρα που τα σπάσαμε, είμαι για να τα χαζέψω
Όταν σε βλέπω γύρω μου, κάνω πως δεν υπάρχω
πως δεν ακούω ότι λες, δεν ξερώ πως αντέχω

Ποτέ στο λέω ειλικρινά, δεν σε έχω μισήσει
εσύ όμως σαν κόλαφος γυρνάς με μια ρήση:
«Δεν ήσουν φίλος μου εσύ, είσαι αρρωστημένος..»
και αθώα λόγια που ΄πα κάποτε μου, μου τα πετάς με μένος


Δεν είμαι εγώ που σε έβγαλα, μέσα από τη ζωή μου,
εσύ πάλεψες σκληρά να σπάσεις το «κλειδί μου»,
να μάθεις θέλησες πολλά, για μένα και για όλους
να με βαράς αλύπητα , εσπάραξα στους πόνους!

Μα τώρα είπα τέρμα πια, θα βάλω μια τελεία.
και μάθε πως η αγάπη μου δεν ήταν αλητεία
Πως ότι έλεγα παλιά, το λέω ακόμα τώρα,
ήσουν για εμένα φίλος μου, το ίδιο νιώθω τώρα…

Καλή σου τύχη φίλε μου, και ο θεός μαζί σου
και όσα μου εφόρτωσες θα τα βρεις στη ζωή σου
εγώ είμαι καθάριος, τύψη δεν έχω καμία
μόνο λυπάμαι αφάνταστα που χάθηκε η φιλία…..

Να χαιρετώ όταν σε δω;; δεν θέλω, σε φοβάμαι
εσύ την καλημέρα μου την βλέπεις όπως να ναι
την μια θα πεις σε πείραξα, την άλλη να ο αλήτης
χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ, γίνεσαι πάντα θήτης…

Αν λοιπόν κάποτε σε βρει, καρδιάς αναμπουμπούλα
θυμήσου πως επλήγωσες, άδικα μια καρδούλα
και όλα εδώ θα μείνουνε ,τα μίση και οι κακίες
και άσε να λέω στη ζωή πως έχουν θέση κι οι τελείες………….

skouliki