Με πιάνει μια μελαγχολία
Χωρίς καμία αιτία
Θέλω να απομονωθω
άνθρωπο κανένα να μη δω
Όμως και αυτές τις ώρες
Στης μελαγχολίας της χώρες
Ταξιδεύω πάντα νοητά
Με εσένα αγκαλιά
Κι αν αυτό μονος το περνάω
Δύσκολα δεν σου ζητάω
Να μου δώσεις δυο φιλιά
Και ας το ξεχάσουμε μετά
Ποιος να ακούσει μια φωνή
Που δεν τόλμησε να βγει
Ποιος να νιώσει τι περνώ
Όταν όλους ξεγελώ
Με χαμόγελα στα χείλη
Που η μελαγχολία μου αφήνει
Και μέσα σε όλα αυτά
Το φεγγάρι δεν φώτα
Άργησε κι αυτό να βγει
Ούτε αυτό δεν θέλει να με δει
Και με πιάνει απελπισία
Έχω χάσει την ουσία
Της ζωής μου τα γεγονότα
Με σκοτωσανε αυτά πρωτα
Skouliki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!