Ού γενικεύων: ένα ακόμα ποίημα του Μάριου Ζαμπίκου (Μαράκος)

Όταν ξανάρθει ο Χριστός στη Γη να περπατήσει
τους ρασοφόρους άμεσα θε να τους συναθροίσει
Θα τους ρωτήσει να του πουν τι το καλό έχουν κάνει
αφού τον κόσμο τον κρατούν σε αιωνία πλάνη             

Δεν εσταυρωθηκα εγώ για τιάρες και ρουμπίνια
μα την αγάπη δίδαξα και όχι τα μπιχλιμπίδια
Εκείνοι θα του δείξουνε τα ακριβά τους κάρα
μα ο φτωχούλης του θεού δεν δίνει ούτε δεκάρα

Για πες μου τούτο τον κουβά που βάζεις στην κεφάλα
τι συμβολίζει αδελφέ μήπως Εβραίου φάρα?
Το καλυμμαύκι είναι θεέ για να βαρυγκωμούμε
τον Κύριο μας και Θεό ολημερίς πενθούμε

Μα εμένα που δεν πέθανα στα μαύρα με θρηνείτε
και την δική μου ανάσταση ακόμα αμφισβητείτε?
Και τούτα δω μες τον ναό στολίσματα μεγάλα
θα δώσουνε στον φουκαρά ψωμάκι μα και γάλα?

Μα και την χρυσοποίκιλτη κορώνα στο κεφάλι
που συμβολίζει βασιλιά την έχουνε κι άλλοι?
Αυτό τους έλειπε Χριστέ όλοι να την φορούνε
και τα προνόμια ημών να τα αμφισβητούνε

Έμποροι καταντήσατε για το καλό δικό σας
τον φόβο για την κόλαση σπείρατε στον λαό σας
Όμως ελογαριάσατε χωρίς τον ξενοδόχο
μιας και δεν ψάξατε καλά σε κάποια βρεφοδόχο

Διάβολε σου ανήκουνε ήλθε γι αυτούς η ώρα
μα τι σου έκανα Θεέ με ξεπεράσαν τώρα
Αν είναι πια με τούτους δω να ζήσω εγώ παρέα
θα ασπασθώ την πίστη σου να τα περνάω ωραία

Ο Διάβολος την κόλαση άφησε σ άξια χέρια
συγχώρεση εζήτησε και άλλαξε χουνέρια
παρέα πια με το Χριστό και τους καλούς παπάδες
άγγελος εξανάγινε χάρη στους Δεσποτάδες

Μαράκος
ού γενικεύων
Μάριος Ζαμπίκος
(Μαράκος)

Ευχαριστώ τον Δάσκαλο και φίλο Μάριο Ζαμπίκο (Μαράκος) για την άδεια που μου έδωσε να αναδημοσιεύσω μερικά έργα του...