«Συλλέκτης Ονείρων»: απο την Άννα Μπιθικώτση

«Συλλέκτης Ονείρων».
Κείμενο Άννα Μπιθικώτση

Όνειρα σε υπνοδωμάτια ξυπόλητα γυρνάνε. Όνειρα απεγνωσμένα μια διέξοδο ζητάνε.
Όνειρα μαζεύω αγαπημένα φιλαράκια μου κι εγώ αντί για γραμματόσημα, κάρτες και οτιδήποτε άλλο άψυχο. Μαζεύω όνειρα τις νύχτες, τον άγριο κόσμο για ν’ αντέξω, όνειρα που δεν κινδυνεύω, που δεν υπάρχει χωρισμός.  
... Ξέρετε γιατί; Γιατί τα όνειρά μου έχουν χρώματα, αηδόνια, λατέρνες, ψυχή και σώμα… Στα όνειρά μου δε σωπαίνω κι αυτό για μένα έχει μεγάλη σημασία. Τα όνειρά μου με χορεύουνε στην προκυμαία της νύχτας βαλς, τα λέω αγάπες μου και τα ζηλεύω…Σε χιόνια και βαρυχειμωνιές τα όνειρά μου καλοκαιράκια, καραβάκια, γλάροι που μου τραγουδούν γιαλό – γιαλό, ωκεανό – ωκεανό.
Συλλέκτης ονείρων έγινα γιατί αγάπησα τη ζωή έτσι όπως είναι. Γιατί τη φίλησα στο στόμα και ας μάτωσα. Γιατί μου κράτησε το χέρι όταν μου έδειχναν το γκρεμό.
Συλλέκτης ονείρων έγινα, για να τραγουδώ ό,τι αγαπώ και ας με πληγώνει.
Μιλώ με τα όνειρά μου, τους λέω καλησπέρα. Μαζί κοιτάμε το φεγγάρι, γνωρίζω ακόμη και τον ίσκιους τους, το ανάλαφρο περπάτημά τους, το τραγούδι της σιωπής τους, την ευεργεσία τους, την ανάσα τους…
Λατρεύω τα όνειρά μου. Στο άλμπουμ της νύχτας τακτοποιώ τις "φωτογραφίες" τους. Τι όμορφα που είναι… Τι όμορφα που μου χαμογελούν…
Τους βάζω άρωμα, τα καρφιτσώνω στα λευκά μου σεντόνια και δε ματώνουν …
Δε στάζουν αίμα τα όνειρα, γι αυτό ακόμα τα συλλέγω, δεν κλαίνε τα όνειρα γι’ αυτό δε μου μουσκεύουν το μαξιλάρι.
Με μαλώνουν τα όνειρα μόνο όταν βλέπουν βρεμένο το μαξιλάρι μου από τα δάκρυα της μέρας μου.
Όσο ο νους μου τρυφερα μου φιλαράκια, χωράει όνειρα,εγώ θα΄ μαι μέχρι την τελευταία μου πνοή συλλέκτης τους.

ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ- ΧΡΟΝΙΚΟΓΡΑΦΟΣ
ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Γραφει καθε Δευτερα -Τεταρτη -και Παρασκευη στην στηλη μου "Αντι σιωπης",στον αδεσμευτο Τυπο.