Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Φταίει.......
Σήμερα μετάνιωσα που γραφώ τις σκέψεις μου εδώ.
Ξαφνικά κατάλαβα, ότι μπορώ να παρεξηγηθώ, να μεταφραστούν οι κακές σκέψεις μου κατά την κρίση του καθενός…..
Περισσότερο όμως μετάνιωσα, επειδή ο μόνος άνθρωπος που με περίμενε μέσα στο μονοπάτι της ζωής, στεναχωρεθηκε. Ξαφνικά χωρίς λόγο είδα τον άνθρωπο που βάδισε σε ένα μονοπάτι δύσβατο σαν το δικό μου, και βρέθηκε να διασταυρώνεται με το δικό μου, να νιώθει ενοχές, για κάτι που ποτέ δεν έκανε. Ο άνθρωπος αυτός, που μονό βοήθεια μου προσφέρει και πρόσφερε πάντα αφιλοκερδώς, να νιώθει ότι φταίει. Ο μόνος άνθρωπος που με έκανε να ανοίξω τα χαρτιά της καρδιάς μου, να κλαίει επειδή νόμισε ότι με φόρτωσε με πολλά…..…..
Να νιώθει ενοχές για ότι τραβώ, σε αυτό το γεμάτο αγκάθια μονοπάτι που διάλεξα να βαδίζω…..…
Αν το καλοσκεφτείς, έχει το φταίξιμο του, ένα μεγάλο φταίξιμο!!!!!!!!!!!!!!!
Που φταίει;;;;
Φταίει στο ότι είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ με αληθινά αισθήματα…..
Φταίει που έχει μεγάλη καρδιά που αγκαλιάζει τον κάθε πικραμένο, και νοιάζεται για όλους τους άλλους και όχι για τον εαυτό του…….
Φταίει που με συνάντησε, που μου έδειξε ότι ξέρει να βαδίζει με περηφάνια σε οποιοδήποτε μονοπάτι, χωρίς να βαρυγκωμά, χωρίς να απελπίζεται σαν και εμένα…
Φταίει που ξέρει μόνο να δίνει και να δίνει, χωρίς να ζητά ποτέ…….
Φταίει που η κακία του μοίρα την έφερε να συναντηθεί μαζί μου……..
Φταίει που δεν έχω τη δύναμη να του πω όλα αυτά που με βασανίζουν χρόνια τώρα….
Φταίει που είναι ο μοναδικός άνθρωπος μέχρι σήμερα, που με ξέρει αληθινά…και το πέτυχε αυτό μόνος του…..
Φταίει που ξέρει κάθε στιγμή χωρίς να του πω καμιά κουβέντα, αν πονάω, αν κλαίω αν νιώθω κάτι και τι είναι αυτό που έχω …..
Φταίει που με αγάπησε και με νοιάζεται…..
Φταίει που είναι το αίμα μου μέσα στις φλέβες μου…..
Φταίει, ναι, για όλα τα παραπάνω φταίει αυτός Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ………
Τι να του κάνω;;;
Πώς να τον τιμωρήσω περισσότερο από το ότι τον έκανα να κλαίει;;;;;;;;;
Πες μου πως;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Μετά από όλα αυτά, θέλω να χωθώ να εξαφανιστώ μέσα στα αγκάθια που έχουν τυλίξει την ψυχή μου……………………………………………………..
Ναι για σένα το έγραψα το παραδέχομαι, μόνο για σένα, ελπίζω να μην σε ξαναπικράνω ποτέ πια…….
skouliki
Αναρτήθηκε από
skouliki
στις
3:45 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Γεγονότα- σκέψεις μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!