Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Το χειμωνιάτικο φεγγάρι



Όλοι μιλάν για το φεγγάρι
του Αυγούστου το καμάρι
τον χειμώνα όμως ειναι εκεί
στην μοναξιά να σου σταθεί

Κι αν κάνει κρύο στέκει εκεί ψηλά
ένα φεγγαρι και μου χαμογελα
λάμψη σκορπά στα συννεφα πλατιά
δεν κάνει καμιά τσιγκουνιά

κάθε αχτίνα του και μια μαχαιριά
στην πονεμένη μου καρδια
μου φέρνει στην σκέψη μου ξανά
μια όμορφη ανάμνηση παλιά

στις παγωμένες του αχτίνες
πνίγηκαν όλες μου οι μνήμες
ήταν που σε είχα αγκαλια
κι έβγαζε σπίθες η καρδια

τώρα μονάχος το κοιτώ
πίσω από παράθυρο κλειστό
στα όνειρα μου να προσπαθώ
άσκοπα πάλι να μην παγιδευτώ

Από το παραθύρι κοίταζα στον ουρανό
που είχε ένα φεγγαρι τόσο λαμπερό
μέχρι που μου είπε ψιθυριστά
γνέφοντας μου : να έχεις όνειρα γλυκά
Skouliki

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Χτίσε γέφυρες , όχι φράχτες



Δύο αδέλφια, τα οποία ζούσαν σε διπλανά αγροκτήματα, κάποια στιγμή για μια ασήμαντη αφορμή μάλωσαν. Ήταν το πρώτο ρήγμα στη σχέση τους έπειτα από 40 χρόνια στα οποία ζούσαν αρμονικά ο ένας δίπλα από τον άλλον.
Δυο μαλωμένα αδέρφια πλήρωσαν ξυλουργό για να φτιάξει φράχτη ανάμεσα στα σπίτια τους. Εκείνος έκανε κάτι καλύτερο
Όλα αυτά τα χρόνια μοιράζονταν τα γεωργικά τους μηχανήματα, βοηθούσε ο ένας τον άλλον και έτρωγαν τις Κυριακές παρέα μαζί με τις οικογένειες τους. Πότε στο σπίτι του ενός και πότε στο σπίτι του άλλου.
Η παρεξήγηση τους όμως εκείνη τη μέρα, για μια ασήμαντη αφορμή, εξελίχθηκε σε έναν άγριο καυγά κατά τη διάρκεια του οποίου ειπώθηκαν πολύ άσχημες κουβέντες. Ακολούθησαν πολλές εβδομάδες σιωπής. Τα αδέρφια δεν μίλαγαν πια ο ένας στον άλλον. Προσπαθούσαν να μην συναντιούνται καν στο δρόμο ή στη πόλη.
Ένα πρωί κάποιος χτύπησε τη πόρτα του μεγαλύτερου αδερφού.
Εκείνος άνοιξε και είδε έναν άντρα. «Είμαι ξυλουργός και ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών», του είπε. «Μήπως έχετε κάτι που θα μπορούσα να το φτιάξω;»
«Ναι», του απάντησε αυτός. «Έχω μια δουλειά για σένα».
«Βλέπεις αυτό το σπίτι απέναντι; Είναι ο γείτονάς μου. Για την ακρίβεια είναι ο μικρότερος αδερφός μου. Τον περασμένο μήνα ανάμεσα στα σπίτια μας υπήρχε ένα λιβάδι. Αυτός όμως πήρε μια μπουλντόζα και έσκαψε ένα βαθύ αυλάκι που με τις βροχές έγινε ποταμάκι. Μπορεί λοιπόν αυτός να έσκαψε αυλάκι, εγώ σκέφτηκα να κάνω κάτι ακόμα καλύτερο».
«Δίπλα στο στάβλο έχω πολλά ξύλα. Θέλω να τα πάρεις και να μου φτιάξεις ένα φράχτη τρία μέτρα ψηλό. Δεν θέλω να βλέπω ούτε το σπίτι του αλλά ούτε και το πρόσωπο του πια».
«Νομίζω ότι κατάλαβα τι θέλεις. Δείξε μου τα ξύλα, το πριόνι και τις πρόκες και θα σου φτιάξω αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι».
Την επόμενη μέρα ο μεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη. Πριν φύγει, ετοίμασε όλα όσα χρειάζονταν ο ξυλουργός και τον αποχαιρέτησε ικανοποιημένος για αυτό που θα αντίκριζε το βράδυ.
Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά όλη την ημέρα. Όταν με τη δύση του ηλίου ο μεγάλος αδερφός επέστρεψε, ο ξυλουργός είχε πια τελειώσει.
Τα μάτια του αγρότη μόλις αντίκρισε αυτό που έφτιαξε ο ξυλουργός άνοιξαν διάπλατα. Δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη.
Ο ξυλουργός δεν είχε φτιάξει φράχτη.. Έφτιαξε γέφυρα. Μια γέφυρα που ξεκινούσε από το χωράφι του, πέρναγε πάνω από το αυλάκι και κατέληγε στο χωράφι του αδερφού του.
Την στιγμή που την κοίταζε αποσβολωμένος, είδε τον αδερφό του να πλησιάζει χαμογελαστός προς το μέρος του με τεντωμένα τα χέρια.
«Αδερφέ μου δεν ξέρω τι να πω. Μετά από όλα αυτά που είπα και όλα αυτά που σου έκανα, εσύ έφτιαξες μια γέφυρα», του φώναξε.
Τα δύο αδέλφια συναντήθηκαν στη μέση της γέφυρας και αγκαλιάστηκαν σφιχτά συγκινημένοι.
Όταν ο μεγάλος αδερφός γύρισε για να ευχαριστήσει τον ξυλουργό, τον είδε να μαζεύει τα πράγματα του.
«Όχι περίμενε», του φώναξε. «Θέλω να μου κάνεις και άλλες δουλειές».
«Θα ήθελα πολύ να μείνω», του απάντησε ο ξυλουργός. «Αλλά έχω πάρα πολλές ακόμη γέφυρες να φτιάξω».

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

Η Παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2018 στην Άνδρο

Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2018 στην Χώρα της Άνδρου μέσα από τα μάτια του Μανώλη Μακρογκίκα



                   






               






     

Πηγή φώτο από τον Μανώλη Μακρογκίκα τον οποίο κι ευχαριστώ πολύ!!!

ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ (Στέλιος Καζαντζίδης)


ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ (Στέλιος Καζαντζίδης)

 Σαράντα παλικάρια από τη Λι-
. από τη Λιβαδειά. 
Πάνε για να πατήσουνε την Τροπο-,
 μωρ' την Τροπολιτσά 
Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα,
 μωρ' γέροντ' απαντούν. 
Ώρα καλή σου γέρο καλώς τα τα, 
καλώς τα τα παιδιά. 
Πού πάτε παλικάρια πού πάτε βρε, 
πού πάτε βρε παιδιά. 
Πάμε για να πατήσουμε την Τροπο-, 
μωρ' την Τροπολιτσά

Χρόνια πολλά Ελλάδα!


Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018

Από Βασανίζομαι θα το κάνω (σε ) Βασανίζω....

Επειδή σε αγαπώ δεν νομίζω ότι πρέπει και να Βασανίζομαι.....
Έτσι ξεκίνησα να σε σβήνω από της καρδιάς μου τα ντουβάρια Από Βασανίζομαι θα το κάνω (σε ) Βασανίζω....

Κυριακή 18 Μαρτίου 2018

Χαλβάς λεμονιού ένα ιδιαίτερο γλύκισμα



Για όσους αρέσει η γευση λεμόνι σας έχω μια συνταγή πανεύκολη και πεντανόστιμη.....
Ναι ειναι χαλβάς, αλλά διαφορετικός από αυτούς που ξέρετε!
Έχει μια υφή σαν ζελέ πάρα σαν του χαλβά!

Υλικά:
4 ποτήρια νερό
2 ποτήρια ζάχαρη
1 ποτήρι σιμιγδάλι χοντρό
ξύσμα από δυο λεμόνια και χυμό λεμονιού αν θέλουμε έξτρα γευση λεμόνι
1 βανίλια
Εξτρα  αν  θέλουμε λίγες σταφίδες  η   αμύγδαλα....   αλλά   σταφίδα ταιριάζει  απόλυτα
Εκτέλεση
Βάζουμε το νερού και την ζάχαρη να βράσουν.
Μόλις πάρουν την πρώτη βράση ρίχνουμε την βανίλια και το ξύσμα από λεμόνι
Αν θέλουμε έξτρα γευση μπορούμε να ρίξουμε και χυμό λεμόνι οχι όμως πολύ.... μισού λεμονιού ο χυμός για μένα ειναι ικανοποιητικός
Ανακατεύουμε το μείγμα και προσθέτουμε το σιμιγδάλι σιγά σιγά ανακατεύοντας συνεχώς για να μην σβολιάσει..... Στην φάση αυτή μπορούμε να έχουμε αποσύρει την κατσαρόλα από την φωτιά.
Συνεχίζουμε το βράσιμο για άλλα 10 λεπτά ανακατευοντας τακτικά για να μην πιάσει.
Αδειάζουμε τον χυλό (λέω χυλό διότι ειναι πολύ υγρής μορφής ακόμα) μείγμα σε μια φόρμα και το αφήνουμε να κρυώσει....
Θέλει να κρυώσει καλά για να ξεκολλήσει από την φόρμα και να διατηρήσει το σχήμα του το γλυκάκι μας
Έτοιμο λοιπόν το γλύκισμα μας...
Καλή σας όρεξη

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018

Φαντασιώσεις


Σαν τον ανθό της κερασιάς
φεγγίζεις για αυτό δεν μας μιλάς
λεπτεπίλεπτη και ντελικάτη
μου έχεις γίνει το ινάτι

Όμως στο πέρασμα σου αυτό
μου έχεις πάρει το μυαλό
δίπλα σου πότε θα βρεθώ
μες τα φιλιά σου να χαθώ

Όλα στα όνειρα ειν δυνατά
μια φαντασίωση γλυκιά
πως κάνω αυτά που λαχταρώ
και σου τα έκρυβα καιρό..

παίρνω το θαρρος σου μιλώ
δεν είμαι αυτός που θα κρυφτώ
λέω αυτά που θέλω να σου πω
ειναι το πόσο σε ποθώ

Μια φαντασίωση τρελή
μου ρχεται σαν βλέπω το κορμί
σε ατελείωτες νύχτες στα χαμένα
όπου δεν το πα σε κανένα

Όλα στα όνειρα ειν δυνατα
μια φαντασίωση γλυκιά
και κάνω αυτά που λαχταρώ
και σου τα έκρυβα καιρό..
Skouliki

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Παρουσίαση του βιβλίου " Απ' της ψυχής τ' απόσταγμα " της Λίτσας Μοσκιού

Η Αμφικτιονία Ελληνισμού , η Παγκρήτια Αδελφότητα Μακεδονίας και οι Εκδόσεις Βεργίνα, σας προσκαλούν στις 30 Μαρτίου 2018, ημέρα Παρασκευή , ώρα 19:30 στην αίθουσα Κρητών " Ελευθέριος Βενιζέλος " , Μητροπόλεως 100 , 1ος όροφος , Θεσσαλονίκη , στην παρουσίαση της Ποιητικής συλλογής της Λίτσας Μοσκιού " Απ' της ψυχής τ' απόσταγμα "
    

Ομιλητές :
Θεόδωρος Σαντάς , Μαθηματικός , Ποιητής
Αναστασία Παπαδοπούλου , Εκπαιδευτικός, Ποιήτρια.

Συντονισμός παρουσίασης :
Αναστασία Χατζή , Θεατρολόγος , Ποιήτρια .

Απαγγελίες :
Αλεξάνδρα Μπακονίκα - Ποιήτρια
Αναστασία Χατζή , Θεατρολόγος , Ποιήτρια
και Ζαχαρίας Προδρόμου - Θεατρολόγος , Ποιητής.

Μουσική - Τραγούδι - Χορευτικό :
Δημήτρης Κουζούμης , Τζένη Καρλάκη , Γιώργος Χρυσικός .

Δρώμενα :
Νένα Παπαδοπούλου ,Μαρία Βαγιωνά , Δημήτρης Κουζούμης

Ζωγραφική : Αννούλα Παπαδημητρίου

Γλυκό Κορμός σοκολάτας


Μια εύκολη συνταγή για ένα εξαίσιο γλύκισμα χωρίς την χρήση μίξερ.

Υλικά που θέλουμε
2 πακέτα μπισκότα μπτίμπερ
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα 400 γραμ.
1 φυτικό βούτυρο μαλακό (κεσεδάκι 250 γρμ)
1 κούπα καρύδια
4 κουταλιές της σούπας κακάο σε σκόνη (60  γραμ περίπου)
1 φλιτζάνι του καφέ κονιάκ(όχι φλιτζάνι καφενείου αλλά τα γνωστά στο σπίτι, περίπου 70 γραμ)
έξτρα κακάο για να πασπαλίσουμε από πάνω το γλυκό μας αν θέλουμε αν και το θεωρώ περιττό

Εκτελεση

Σπάζουμε τα μπισκότα και τα καρύδια σε μικρά κομμάτια σε ένα μπολ
Σε μια μικρή λεκάνη βάζουμε το βούτυρο με το κακάο και ανακατεύουμε με το χέρι η μια κουτάλα. Καλό ειναι το βούτυρο να ειναι εκτός ψυγείου αρκετή ώρα για να ειναι μαλακό κι εύπλαστο.
Προσθέτουμε το ζαχαρούχο γάλα και το κονιάκ και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε
Όταν γίνει ένα ομογενές μείγμα ρίχνουμε τα κομματιασμένα μπισκότα και τα καρύδια και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.
Σε μια φόρμα της αρέσκειας μας που έχουμε απλώσει μια μεμβράνη η λαδόκολλα τοποθετούμε το μείγμα μας και το συμπιέζουμε με το χέρι να πάρει το σχήμα που θέλουμε.
Μπορούμε αντί για φόρμα μα χρησιμοποιήσουμε έναν δίσκο η ταψάκι
Σκεπάζουμε διπλώνοντας την μεμβράνη το γλυκό μας και το βάζουμε στην κατάψυξη για 2 περίπου ώρες.
Το γλυκό μας ειναι έτοιμο για κατανάλωση
Καλή σας όρεξη!




Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

¨Τα πετρωτά μου¨: μια έκθεση που δεν πρέπει να χάσετε

Η Διαδικτυακή κι όχι μόνο καλή μου φίλη Χαρά αποφάσισε να κάνει μια έκθεση των έργων της επιτέλους και στην Αθήνα μετά την επιτυχημένη αντίστοιχη έκθεση στο Νησί μας την Ζάκυνθο.
Ας την αφήσουμε όμως να μας προσκαλέσει με τον δικό της αξιοθαύμαστο τρόπο με την μεγάλη δόση χιούμορ που διαθέτει!
Λοιπόν αστεία αστεία η γρία ματαθυμήθηκε τι είχε ξαστοχήσει και επανήλθε και μια και δεν εύρηκε τη Τζόγια τση είπε να τα πει σε σας.
Τωρα τι θα καταλάβετε, είναι ένα εύλογο ερώτημα
Ας την ακούσουμε και θα δούμε:
Μωρές κοπέλες μου ετούτο το ατσιδέντε δε ματαστάθηκε!
Τση ρθε η πετρία στα γεράματα να μαζώνει πέτρες. Τι να τσι κάμει παναπεί;;;να βαρεί πετρίες τον ήλιο;;;Πέθανε κι ο Ξενόπουλος να τηνε κάμει μυθιστόρημα
Αλλά ευτούνη μάτια μου,είναι να μη τσι μπει ο διάολος στοοο…, σωπάτε τζόγιες μου,μη σκιαζόσαστε, στο μυαλό τση θαλεγα. Είχε κι απο σας το σιγοντάρισμα... δεν ήθελε και πολύ να πάρουν τα μυαλά τση αέρα. Δεν ήταν και ποτέ ολότελα στα σέστα τσουσ,εδώ πα που τα λέμε κι έδωπα να μείνουνε, αμή ξέρω εγω που σας λέω.
Δε τση φτασε που δε ρεντικολιάστηκε στη Ζάκυθο... ε,μεταξύ μας εδώ λίγο πολύ την εξέραμε,είπαμε να τση δώσουμε μία αμποσία πώς θα σταμάταγε,αλλά ευτούνη μάτια μου πήρε φόρα και τώρα μου ήθελε ΑΘήνες ...άμε στο καλό και στα ένδοξα Παρίσια! Φιρί φιρί το πάει να τηνε γράψουμε γραφιάδες και ποιητάδες. Τι να πω η καψερή ειναι να μη ραμολήρεις
Και μία που επέθανε και ο καψερός ο Πανάς που έκανε το ντελάλη τσι Ομιλίες,πήρα εγω τσι ρούγες να το φουγιάξω.
Σας ερχεται το λοιπό, σήμερα 8, τσι 17 παναπεί του μηνού θα τη γκαινιαστείτε,βοήθεια σας . Τόχε λέει ταμένο να τηνε κάμει εκεί που πρωτόφαγε την πετρία του πιτόρου,για κάτι ψυριασμένο εβάριε,δε κατάλαβα,δε νογάω γλιέπεις και τσι γειτονιές που τρογυρίζει η προκομένη.
Καλή είναι η κακομοίρα,θα το ιδείτε κι εσείς με τα μάτια σας, αλλά μη τση δώσετε θάρρητα μπας και μαωχτεί πίσω στο έρμο τση,γιατί δε μας γλέπω καλά.Οχι δεν έχω στραβωμάρα, λίγη πρεσβυωπία,αλλά απο βουρλισία μας περισσεύει στο νησί,μην απογίνει φοβάμαι.
Μπερκέτι σας,μην πείτε οτι δεν σας είχα προειδοποιήσει...ο,τι σας λέει ΝΑΙ,να τση λέτε 😉είμαστε μουρλοί οι ζακυθινοί τζόγιες μου για δέσιμο


Πηγή:  Χαρά Θεοδωρίτση

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Βραδιά ποίησης & απαγγελιών «Ελάτε με τρία ποιήματα»


Τετάρτη 21/3
Βραδιά ποίησης & απαγγελιών «Ελάτε με τρία ποιήματα»

Ημέρα Παγκόσμιας Ποίησης, με ανέκδοτες δημιουργίες !
Η βραδιά είναι αφιερωμένη στην ποίηση και κάθε φίλος της
ποιητικής τέχνης (blogger και μη) μπορεί να συμμετάσχει
με τρία το πολύ ανέκδοτα ποιήματα και με θέμα ελεύθερο.
Βάζουμε στην τσέπη μας το σημειωματάριο με τα ποιήματά μας,
ερχόμαστε στην ΒΑΒΕL στο Μαρούσι, πίνουμε το ποτό μας,
ακούμε τη ζωντανή μας μουσική και όταν το αποφασίσουμε
πλησιάζουμε το μικρόφωνο και διαβάζουμε το έργο μας
ή το έργο ενός φίλου.
Θέλουμε να ακουστεί αυτό που δημιουργήσαμε
αλλά ντρεπόμαστε; Κανένα πρόβλημα. Οι διοργανωτές
βρίσκονται πάντα εκεί.
● Συντονίζουν: Νίκος Καρίμπας, Κλαίρη
● Τραγουδούν: Τάσος Παυλίδης, Παντελής Σαλούστρος, Έλενα Φερεντίνου, Θανάσης Παπαβασιλείου

● Πιάνο: Θάνος Μπένος. Μπουζούκι: Χρήστος Μπαλτάς.
● Σκηνοθεσία, κείμενα και μουσική επιμέλεια: Νίκος Καρίμπας.
Είσοδος 10 ευρω με κρασί ή μπύρα.
Eπικοινωνία / Πληροφορίες
215/52.52.982
Βασ. Σοφίας 87, Mαρούσι

Κατάλληλο για παιδιά

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ απο την Μοσκιού Λίτσα


ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Από σήμερα τέλος τα όνειρα
και μην τολμήσει κανείς να πει
πως τα όνειρα
δεν έχουν ημερομηνία λήξης
πως δεν σταματάνε ποτέ.
Τι ξέρεις εσύ από ανταλλαγές…
εγώ αντάλλαζα χρόνια
για την τρέλα
την όποια λογική μου
μέσα σε μια νύχτα ξόδευα
τις αντοχές μιας ολόκληρης ζωής
και το ξημέρωμα
άλλαζα σεντόνια
έθαβα κρυφά
τους πνιγμένους αναστεναγμούς
και πάλι απ’ την αρχή
μέχρι που γέμισα μέσα μου
αμέτρητους τάφους
και δε χωράω πια άλλους.

ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ

Σχόλιο από Skouliki
Ευχαριστώ την διαδικτυακή μου φίλη Μοσκιού Λίτσα για την τιμή που μου κάνει επιτρέποντας μου να δημοσιεύω κάποια από τα πνευματικά της παιδιά....ποιήματα!

Οι μοιραιοι: Νικος Ορφανιδης - Lucio Savva -- Δαλιδα Μιτζη



Στιχοι - Νικος Ορφανιδης
Μουσικη - Lucio Savva
Ερμηνεια- Δαλιδα Μιτζη

Οι μοιραίοι

Ψεύτικο ήταν το φεγγάρι
κι νύχτα μας ξεγέλασε
το όνειρο μας στο σκοτάδι
σαν νυχτοπούλι πέρασε

κι εμείς μοιραίοι της ζωής
έβάλαμε σημάδι
γιατι έχουμε ήλιους στην ψυχή
που καίνε το σκοτάδι

έκρυβε η μοίρα μας παγίδες
κι εμείς τις αγνοήσαμε
βάλαμε τα στήθια μας ασπίδες
και την ζωή γνωρίσαμε

και εμεις που ζησαμε φτωχοι
στις παγωνια το χαδι
εχουμε ηλιους στη ψυχη
που καινε το σκοταδι

Νικος Ορφανιδης

Ο ρομαντισμός εν Γαλλία... Γελάτε βρε κάνει καλό!


Ήμουν εν Γαλλία, και είχα μεταβεί εις ένα δάσος πλησίον του Μονπελιέ, απολαμβάνων την εαρινήν δρόσον.
Αίφνης είδον να εμφανίζεται εκ της οπισθίας πλευράς θάμνου τινός, μία εύμορφος νεάνιδα.
Η αρμονία του σώματός της ήτο τελεία, οι οφθαλμοί της έλαμπαν εκ του κάλλους, τα μαλλιά της ήσαν υπέροχα κι εκυμάτιζαν εις τους πέντε ανέμους.
Τέτοιο κάλλος δεν είχα ιδεί έως τότε.
Πάραυτα κατελήφθην εκ ποιητικής εμπνεύσεως ην ηθέλησα να αποτυπώσω επί του χάρτου.
Προσέγγισα την νεάνιδα και είπον:
- Ω, ωραιοτάτη δεσποινίς, μήπως έχετε χαρτί;


- Όχι κύριε, λυπάμαι, κι εγώ με φύλλα σκουπίστηκα.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

Παρατήθηκες τώρα κι εσύ...


Είναι φορές που δεν μπορείς
στην θλίψη σου να εκφράσεις
το ειναι σου θέλεις να σκορπίσεις
μαύρα σε όλα τα χρώματα να χυσεις

Είναι κάποιες ανθρώπινες ψυχές
που λες ανηκουνε  στο χθες
που όταν θα μείνουν μονάχες
δεν θέλουν να ζήσουν άλλες χαρές

Έτσι κι εσύ είχες παρατηθεί
από την εγκόσμια τη ζωή
το τέλος σου παρακαλούσες
σαν ήταν άσκοπο που ζούσες

Κι όσο προσπάθησαν όλοι αυτοί
που σε αγαπούσαν στην ζωή
να σου αλλάξουν γνώμη, δυστυχώς
τα λόγια τους γίνονταν καπνός

Τώρα που πήγες και βρήκες ολους εκεί
άνδρα, μάνα, αδερφή και ξαδερφή
δεν θα ξαναπείς πως είσαι μοναχή
μα πίσω κρατά τον πόνο του ένα παιδί..

Πάνω στο μνήμα σου χλωμοί
καμιά μας λέξη δεν αρκεί
για να σου πούμε όλοι εμείς
το λάθος σου να παρατηθείς

Στέκουμε τώρα όλοι σιωπηλοί
στον τάφο σου επάνω τι λυγμοί
που ποτέ δεν θα μας ειναι αρκετοί
αφού νωρίς μας έφυγες κι εσύ....
Skouliki