Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

Αποχαιρετώντας τον παλιό χρόνο με μια αγκαλια


Ο χρόνος που φεύγει μου δώσε μια αγκαλια
έτσι να μου θυμίσει και πάλι για λίγο τα παλιά
πληγές θέλει να μην μου κλείσει
και με την γλύκα της να με αφήσει

Όσες πίκρες όμως κι αν πέρασα
με την αγκαλια σου τις ξεπέρασα
γερε χρόνε τώρα που σε αποχαιρετώ
έχω ένα κόμπο από γλύκα στο λαιμό

Είναι από εκείνο το φιλί
που μου ξανάδωσε ζωή
χρόνε να συνεχίσω να αναπολώ
να μην σε σβήσω από το μυαλό

Στις τελευταίες ώρες της χρονιάς
ήρθε η γλύκα μιας αγκαλιάς
τις πίκρες με μια μονοκονδυλιά
να σβήσει μέσα από την καρδια

Ας ήταν λοιπόν και την νεα χρονιά
όλοι να γίνουμε μια αγκαλια
να νιώθουμε αγάπη και στοργή
όσο στεκόμαστε ακόμα ορθοί!

Skouliki

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Paulo Coelho Ι Όποτε ο Θεός θέλει να σώσει έναν άνθρωπο στέλνει κάποιον να τον αγαπήσει



Αλλά και άλλες φράσεις-σκέψεις του γνωστού συγγραφέα που στολίζονται από την αγάπη σας τις παραθέτω:

"η αγάπη δεν είναι συνήθεια, καθήκον ή χρέος. Η αγάπη είναι, αγάπα και μη ρωτάς πολλά, μονάχα αγάπα."

Στον κόσμο αυτό υπάρχει πάντα ένα άτομο που περιμένει ένα άλλο, είτε στη μέση μιας ερήμου,
είτε στη μέση μιας μεγάλης πόλης

Κι όταν οι δύο αυτοί άνθρωποι διασταυρώνονται και οι ματιές τους σμίγουν, το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι εκείνη η στιγμή, μαζί με την απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα κάτω από τον ήλιο είναι γραμμένα από το ίδιο Χέρι, το Χέρι που αφυπνίζει την Αγάπη…

Η αγάπη ποτέ δεν εμποδίζει έναν άνθρωπο ν’ακολουθήσει τον Προσωπικό Μύθο του. Όταν κρύβει κάτι τέτοιο, τότε δεν πρόκειται για την αληθινή Αγάπη, εκείνη που μιλά τη Γλώσσα του κόσμου.

Η ζωή είναι πάντα σε αναμονή της κατάλληλης στιγμής για τη δράση .

Οι άνθρωποι λένε πίσω από την πλάτη σου ό,τι να ΄ναι και μπροστά στα μάτια σου ό,τι βολεύει .

Ό,τι συνέβη μια φορά μπορεί και να μη συμβεί ποτέ ξανά. Αλλά αυτό που έχει γίνει δύο φορές , σίγουρα θα γίνει και τρίτη.

Εκεί που μας περιμένουν, πάντα ερχόμαστε πάνω στην ώρα .

Αν είναι ο άνθρωπός σου , τότε είναι δικός σου , αν όμως τον τραβάει και κάπου αλλού, τότε τίποτα δεν θα τον κρατήσει και δεν αξίζει ούτε τα νεύρα ούτε την προσοχή .

Φτάνοντας στο τέλος , οι άνθρωποι γελούν με τους φόβους που τους βασάνιζαν στην αρχή.

H ζωή είναι μερικές φορές απίστευτα φειδωλή – για ημέρες ολόκληρες , εβδομάδες , μήνες , χρόνια , ο άνθρωπος μπορεί να μη λαμβάνει ούτε ένα νέο ερέθισμα . Και μετά όταν μισοανοίξει την πόρτα , πέφτει επάνω του ολόκληρη χιονοστιβάδα .

Ποτέ δεν κάνει να εγκαταλείπουμε το όνειρο μας ! Τα όνειρα τρέφουν την ψυχή μας όπως ακριβώς η τροφή τρέφει το σώμα μας . Όσες φορές κι αν χρειαστεί να γευτούμε πίκρες στη ζωή μας και να βλέπουμε τις ελπίδες μας να ναυαγούν, εμείς πρέπει να συνεχίσουμε παρ’ όλα αυτά να ονειρευόμαστε .

Αυτό που ψάχνεις εσύ, σε ψάχνει επίσης .

Μόλις βρήκα όλες τις απαντήσεις αμέσως άλλαξαν όλες οι ερωτήσεις .

Ο άνθρωπος κάνει πάντα το αντίθετο . Βιάζεται να μεγαλώσει και στη συνέχεια ανατρέχει στο παρελθόν της παιδικής του ηλικίας . Θυσιάζει την υγεία του χάριν των χρημάτων και στη συνέχεια σπαταλάει τα χρήματα για να βελτιώσει την υγεία του . Προβληματίζεται σχετικά με το μέλλον με τέτοια ανυπομονησία ώστε να αγνοεί το παρόν κι εξαιτίας αυτού δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον . Ζει με τέτοιο τρόπο λες και δε θα πεθάνει ποτέ και πεθαίνει σαν να μην έχει ζήσει ποτέ .

Οι άγγελοί μας είναι πάντα μαζί μας και συχνά χρησιμοποιούν τα χείλη κάποιου άλλου για να μας πουν κάτι .

Το να αισθάνεται κανείς δυστυχισμένος συνεχώς είναι μια ανεπίτρεπτη πολυτέλεια .

Υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν για να περάσουν τη ζωή τους μόνοι , αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε καλό , είναι απλώς ζωή .

Τις πιο σημαντικές λέξεις στη ζωή μας τις προφέρουμε με τη σιωπή .

Το να χαθείς αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να βρεις κάτι ενδιαφέρον .

Το πιο σκοτεινό χρονικό όριο είναι ακριβώς πριν την αυγή .

Αν η αγάπη μεταμορφώνει ένα άτομο με γοργό ρυθμό , η απελπισία το κάνει ακόμα πιο γρήγορα .

Τα πάντα στον κόσμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαφορετικές εκδηλώσεις του ίδιου πράγματος .

Μερικές φορές χρειάζεται να γυρίσετε όλο τον κόσμο για να καταλάβετε ότι ο θησαυρός είναι θαμμένος στο δικό σας σπίτι .

Ορισμένες φορές η ζωή χωρίζει δύο άτομα μόνο και μόνο για να δείξει πόσο σημαντικοί είναι ο ένας για τον άλλον .

Το να περιμένεις είναι το πιο δύσκολο .

Αν είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά , αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο επειδή φέρεις την ομορφιά μέσα σου . Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης στον οποίο ο καθένας βλέπει το είδωλό του.

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Χρόνια πολλά, έτσι η ελιά είναι πάντα ευλογημένη!



Το βράδυ που γεννήθηκε ο Χριστός έκανε πολύ κρύο. Η σπηλιά ήταν κρύα και η Παναγία δεν ήξερε τι να κάνει. Τότε ο Ιωσήφ σκέφτηκε να ανάψει φωτιά για να ζεσταθούν λίγο, μα δεν έβρισκε πουθενά ξύλα. Βγαίνει έξω από τη σπηλιά, κάνει μια βόλτα, μα τίποτα. Ξαναμπαίνει πάλι μέσα, παίρνει λίγα άχυρα από τη φάτνη και ανάβει φωτιά. Μόλις τα είδε η Παναγία δάκρυσε και είπε να είναι πάντα χρυσά.
Όμως ύστερα από λίγο τα άχυρα έσβησαν. Η σπηλιά ξαναπάγωσε. Βγήκε πάλι ο Ιωσήφ και τα πόδια του μπερδεύτηκαν σ’ ένα ξερό κλαδί. Ήταν δεντρολίβανο. Ο Ιωσήφ το άναψε και η Παναγία ευχήθηκε να μοσχομυρίζει και να στολίζει τις εικόνες των Αγίων. Μα η φωτιά κράτησε λίγο και η παγωνιά δυνάμωσε.
Τότε ο Ιωσήφ άκουσε μέσα από το σακούλι του φωνές που του έλεγαν: Πήγαινε Ιωσήφ στη μάνα μας την ελιά, πάνω απ’ τη σπηλιά και πες της πως κινδυνεύει ο Χριστός. Θα στενοχωρηθεί πολύ που το ξέραμε και δεν της είπαμε τίποτα. Ήταν μια χούφτα ελιές που τις είχε φυλάξει μαζί με λίγο ψωμί για ώρα ανάγκης.
Ο Ιωσήφ πήγε στην ελιά και εκείνη άρχισε να σπάει κομμάτια ξύλου από το γέρικο κορμό της και να τα σπρώχνει προς την είσοδο της σπηλιάς. Όλη τη νύχτα έκαιγε η φωτιά και η ζεστασιά απλώθηκε γύρω από τον νεογέννητο Χριστό.
Το πρωί το δέντρο δεν υπήρχε παρά μόνο ένα κούτσουρο ρίζας. Όταν το είδε η Παναγία δάκρυσε, έσκυψε, το χάιδεψε και είπε. Την ευχή μου να ’χεις και να μην ξεραίνεσαι ποτέ. Το λάδι σου να τρέφει και να φωτίζει τους ανθρώπους. Το βράδυ να φωτίζεις το καντήλι του Χριστού. Έτσι κι έγινε. Μέχρι το βράδυ η ελιά ξανάγινε μεγάλη όπως ήταν πριν. Από τότε η ελιά δε γερνά. Ξεραίνεται, μα από τις ρίζες της ξαναβλασταίνει και ξανανιώνει.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Σε ένα ραδιόφωνο βουβό

 

Σε ένα ραδιόφωνο  βουβό

Δίπλα στο ράδιο το κλειστό
στήνω αυτί να αφουγκραστώ
τις λέξεις που θα θελα να πεις
πριν στην σιωπή σου εξαφανιστείς

Όμως αυτό εκεί βουβό
τόση σιωπή δεν την μπορώ
θα θελα τώρα να ακουστεί
της ψυχής μου η φωνή

σε ένα ραδιόφωνο βουβό
μόνος μου τώρα τραγουδώ
όλα όσα είχα να σου πω
από ένα τηλέφωνο κλειστό

σε ένα ράδιο χωρίς ακροατή
φωτίζω της ψυχής μου την πτυχή
που δεν τολμάει να σου πει
πως νιώθει για σένα στην ζωή
Skouliki

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

Άσε να ζω το ψέμα μου


Άσε με στο ψέμα μου να ζω
αλήθειες να μην μπορώ να δω
πως με νοιάζονται οι συγγενείς
κι ας μην με νιώθει πια κανείς

το σπίτι κι αν στόλισα
τις πόρτες κι αν άνοιξα
ψυχή δεν εχει εμφανιστεί
στη μοναξιά μου να σταθεί

Κανείς το βλέπω δεν θα ρθει
στην ερημιά μου να με βρει
και το τηλέφωνο μου σιωπηλό
άσκοπα με λαχτάρα να το κοιτώ

Άσε λοιπόν στην αυταπάτη μου
πως καποιος ειναι πλάι μου
ειναι το ψέμα κι αυτό μια λύση
προτού τελείως να έχω λαλήσει...

Skouliki

Η σπηλιά του Δαμιανού στον Αγαλά Ζακύνθου


Εκεί στον Αγαλα στην Ζάκυνθο στέκει μια δίπατη σπηλιά που όπως όλα τα φυσικά φαινόμενα έτσι κι αυτή συνοδεύεται από την δική της δοξασία.
Ο Ανδρονιός, λέει η παράδοση της περιοχής Αγαλά, ήταν δράκος ψηλός 300 μέτρα που έφτιαξε τα 12 πηγάδια του Αγαλά. Τα πηγάδια πήραν το όνομά του, όπως και η κοιλάδα, στην οποία φτιάχτηκαν.
Ο καλός άρχοντας του χωριού και προστάτης του, ο Δαμιανός υποχρέωσε τον κακό δράκο Αντρονιό να μονομαχήσει μαζί του και τον νίκησε. Σαν τιμωρία του επέβαλε να φτιάξει 12 πηγάδια, ένα κάθε μήνα του χρόνου, για το καλό των ανθρώπων του χωριού. Από τη σπηλιά του, ο Δαμιανός, παρακολουθούσε τον Αντρονιό για να εκτελεί καλά το έργο-τιμωρία του.
 Τα πηγάδια φτιάχτηκαν. Τα 12 πηγάδια του Αντρονιού. Οι κάτοικοι είχαν πια νερό. Όταν ο Αντρονιός ξαναεπαναστάτησε, ο Δαμιανός τον σκότωσε και το απολίθωμά του «βρίσκεται» σήμερα στην ομώνυμη σπηλιά.