Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018

Η τρελή μάνα [ή] Το κοιμητήριο από τον Διονύσιο Σολωμό

Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)

 

Η τρελή μάνα  [ή] Το κοιμητήριο


ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Τώρα που η ξάστερη
νύχτα μονάχους
μας ηύρε απάντεχα,
και εκεί στους βράχους
σχίζεται η θάλασσα
σιγαλινά.

Τώρα που ανοίγεται 
κάθε καρδία
στη λύπη, ακούσετε 
μίαν ιστορία,
που την αισθάνονται
τα σωθικά.

Σε κοιμητήριο
είναι στημένα
δύο κυπαρίσσια 
αδελφωμένα
που πρασινίζουνε
μες στους σταυρούς.

Όταν μεσάνυχτα 
καταβουΐζουν
οι ανέμοι, αν τα ’βλεπες
 πώς κυματίζουν
έλεες πως κράζουνε
τους ζωντανούς.

Δύο αδέλφια δύστυχα 
κοιμούνται κάτου
τον ανεξύπνητον
 ύπνον θανάτου,
κι έχασε η μάνα τους
τα λογικά.

(κι έμεινε η μάνα τους
στη συφορά.)

Τα μαύρα! επαίζανε
 εκεί όπου στέκει
ο πύργος, κι έπεσε
τ’ αστροπελέκι,
κι άψυχα τ’ άφησε
τα θλιβερά.

  (ελεεινά.)

Ροδοστεφάνωτα,
ασπροεντυμένα,
τα κατεβάσανε 
αγκαλιασμένα
μέσα εις την ύστερη
αλησμονιά.

(Κατόπι αυτής της στροφής ευρίσκεται σβημένη η εξής:*

Σιωπή τα σήμαντρα
οπού τα κλάψαν,
σιωπή τα σύνεργα
οπού τα θάψαν,
σιωπή τα ψάλματα
τα λυπηρά.)


Δεν άκουες βάβισμα
 χαμένου σκύλου· 
πουλιού δεν άκουες
 λάλημα, ή χείλου,
ή κλωνοφλίφλισμα 
να πνέει τερπνά.

Νερομουρμούρισμα
 οπού αναβρύζει 
και τσ’ επιτύμβιες 
πέτρες δροσίζει
μόλις αντίσκοβε
τη σιγαλιά.

Θανής δεν έμνεσκαν 
άλλα σημεία 
πάρεξ του λίβανου
 η μυρωδία
οπού εχυνότουνε
στην ερημιά.
(Η δύστυχη μητέρα έρχεται εκεί τρέχοντας) *

Στέκει, μυρίζεται
 εις τον αέρα
και συλλογίζεται
–μαύρη μητέρα!
σαν κάτι να ’θελε
να θυμηθεί.

Στον τοίχο σύρριζα
 σκύφτει, κοιτάει,
γλυκολυπούμενη 
χαμογελάει 
κατά τα εντάφια
χόρτα πικρά.

Κατά τα σύγνεφα,
κατά τ’ αστέρια,
τρεμομανιάζοντας 
ρίχτει τα χέρια,
και κλαίει 
και ρυάζεται
τρομαχτικά.

Της πέφτουν έπειτα 
και ληθαργίζει,
και πάλε αρχίναε
να τριγυρίζει
το περιτείχισμα
πασπατευτά.

(Νά μπει, αλλά μάταια—
πισθοδρομίζει,
και παίρνει απέξωθε,
και τριγυρίζει
το περιτείχισμα
πασπατευτά.)


Γύριζε, γύριζε,
τέλος εμπαίνει
στο σημαντρήριο
 και τ’ ανεβαίνει
τα ίχνη αλλάζοντας
σπουδαχτικά.

Ήτον στην άλαλη
 τη μοναξία
στρογγυλοφέγγαρη 
φωτοχυσία,
σαν τη λαμπρόπλαστη
πρωτονυχτιά·

όμως η δύστυχη,
ξεφρενωμένη
κοιτάζει ολόγυρα
τετρομασμένη   
πράχνει τα σήμαντρα,
κράζει σφιχτά.

(Και αυτή από λύπηση
Τετυφλωμένη.....)

«Γλήγορα ας φύγουνε
απ’ τα λαγκάδια
κεια τα φριχτότατα
 πυκνά σκοτάδια·
αχ! με πλακώνουνε
μες στην καρδιά.

»Γλήγορα ας φύγουνε, 
δεν τα πομένω,
μοιάζουνε, μοιάζουνε
με το σχισμένο
ρούχο που σκέπασε
τα δύο παιδιά.»

Γκλαν γκλαν τα σήμαντρα 
της εκκλησίας,
γκλαν γκλαν οι αντίλαλοι
 της ερημίας
αποκρινόντανε
φριχτά φριχτά.

«Από την έρημη
Αναφωνήτρα,
που ’ναι εις τους δύστυχους
παρηγορήτρα,
είχαν δυο ξέμετρα
τα δυο παιδιά·

»τα ’χω στον κόρφο μου 
και τα φυλάω·
με αυτά τα ξέμετρα
θε να μετράω
τα δυο τους μνήματα
καθημερνά.»

Γκλαν γκλαν τα σήμαντρα 
της εκκλησίας,
γκλαν γκλαν οι αντίλαλοι 
της ερημίας
αποκρινόντανε
φριχτά, φριχτά.

«Βραχνό το ψάλσιμο· 
τα κεριά αχνίζουν
·του νεκροκρέβατου
 τα ξύλα τρίζουν·
αργά τα σήμαντρα
και τρομερά.


(Βραχνό το ψάλσιμο
του καλογήρου,
αχνά τα εντάφια
κεριά τριγύρου·
αργά τα σήμαντρα
και τρομερά.)


«Ναι, ναι, απεθάνανε·
μέσα στο σκότο
τα κατεβάσανε
–ακούω τον κρότο–
τα κατεβάσανε
βαθιά, βαθιά.»

Γκλαν γκλαν τα σήμαντρα 
της εκκλησίας
γκλαν γκλαν οι αντίλαλοι 
της ερημίας
αποκρινόντανε
φριχτά φριχτά.

«Γιατί τινάζετε 
πάνω τους χώματα;
Μη, μη σκεπάζετε 
τα μικρά σώματα
που αποκοιμήθηκαν
γλυκά, γλυκά.

»Αύριο θα κόψουμε
 κάτι λουλούδια,
αύριο θα ψάλουμε 
κάτι τραγούδια
εις την πολύανθη
Πρωτομαγιά.»

Γκλαν γκλαν τα σήμαντρα 
της εκκλησίας
γκλαν γκλαν οι αντίλαλοι 
της ερημίας
αποκρινόντανε
φριχτά φριχτά.

 γκλαν γκλαν παράδερνε 
με τα γλωσσίδια,
κι εματαρχίναε,
κι έλεε τα ίδια,
ώς οπού εβράχνιασε
θανατερά.

Νά, που δροσόβολη
 αύρα ξυπνάει,
και ψιθυρίζοντας
μοσχοβολάει
από τα αρώματατα
 αυγερινά·

στα φύλλα επέρναε 
και της καρδίας,
σαν τα κινήματα 
της φαντασίας,
που ζωγραφίζουνε
την ευτυχιά·

εκείν’ η δύστυχη 
τραβάει την άχνα,
βαθιά τα αισθάνθηκε 
μέσα στα σπλάχνα
αχ! κι εκατέβηκε
στην ερημιά.

Με λύπη εγκάρδια
 εθεωρούσε 
όλα τα μνήματα 
και τα μετρούσε
με τ’ αργό κίνημα
της κεφαλής.

Διονύσιος   Σολωμός...


Ημέρα λύπης....

Καλό ταξίδι στον κόσμο των αγγέλων κουμπάρα...

Φωνάζω,σκούζω δυνατά, στον τάφο του γυρμένη,
Μα δεν ακούνε τις φωνές στον τάφο οι πεθαμένοι
Κείνοι που θα με θάψουνε, ακομα αν μ΄ αγαπούνε,
Ας βαλουνε τα χέρια μας νεκρα να αγκαλιασθούνε....

Διον. Σολωμός 
 

Απόσπασμα από τον θάνατο του Βοσκού

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Ψιλοβρέχει πάλι τώρα....


Ψιλοβρέχει πάλι τώρα....

Βρέχει πάλι ψιλοβρέχει
κάτι στην ζωή μας τρέχει
σαν το βρόχινο νερό
που έρχεται από τον ουρανό

Την ομπρέλα μην ανοίξεις
τις ψιχάλες να αγγίξεις
η βροχή δεν σε πειράζει
στην ψυχή, μα το μαράζι

Στο μουσκεμένο μας κορμί
ποια σταγόνα έχει μπει
και σαν δάκρυ ξεμυτά
από τα μάτια μας, κλεφτά

Η ομπρέλα η δική μας
δεν καλύπτει την ψυχή μας
δεν κρατάει μακρυά
ότι μέσα μας πονά

Ψιλοβρέχει πάλι τώρα
και δεν βλέπω πια την ώρα
σε ένα ξέφωτο να κάτσω
την βροχούλα να απολαύσω
Skouliki

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018

Μικρά αθώα ψέματα

  
Είμαι καλά, όλα καλά
φράσεις με ψέματα πολλά
μικρά ψέματα που λες
για να μην δούνε ότι κλαις

Πόσα μικρά ψέματα να λες
για να καλύψεις αθώες ενοχές
ειναι κακό να μην μπορείς
από τους φίλους να κρυφτείς

Τα ψέματα σου τα μικρά
δίνουν σημάδια στην καρδιά
μόνο σε όσους σε αγαπούν
αυτοί και θα σε νοιαστούν

Με αθώα ψέματα μικρά
όπως τα λένε τα παιδιά
όταν τα κανουν τσακωτά
να έχουν κάνει σκανταλιά

Θες να καλύψεις στεναχώριες
που ειναι για σένα πελώριες
και που ντρέπεσαι να πεις
στα μάτια τους μην μειωθείς

Αλλά τα μάτια της καρδιάς
βλέπουν τα πάθη που τραβάς
στα αθώα ψέματα κρυφτό
δεν παίζει το ειλικρινό

Όσοι αγαπούν κατανοούν
στα ψέματα σου θα τα δουν
αυτά που κρύβεις με ενοχές
τα νιωθουν κι εσυ ας μην τα λες

Αθώα ψέματα σαν παιδικά
δεν τους σκεπάζουν την ματιά
από πολλούς θα μοιάζουν πιστευτά
μα οι λίγοι ξέρουν τι ειναι αληθινά...

Skouliki

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ από τον ∆ρ. Ρούσσο Πέτρο

     

Ο ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ  από τον ∆ρ. Ρούσσο Πέτρο

Η ελιά πολλαπλασιάζεται σχετικά εύκολα, σε σύγκριση µε άλλα οπωροφόρα δένδρα και µάλιστα εφαρµόζοντας πολλές και διαφορετικές τεχνικές, η κάθε µία µε τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατά της, όπως περιγράφονται παρακάτω. Η ελιά πολλαπλασιάζεται τόσο εγγενώς, µε εµβολιασµό της επιθυµητής ποικιλίας σε υποκείµενα συνήθως σπορόφυτα αγριελιάς, όσο και αγενώς µε σκοπό την παραγωγή αυτόρριζων φυτών µε διάφορους τρόπους.

ΕΓΓΕΝΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
Ο εγγενής πολλαπλασιασµός της ελιάς περιλαµβάνει τη σπορά πυρήνων-σπόρων, κυρίως αγριελιάς αλλά και καλλιεργούµενων ποικιλιών. Για να επιτευχθεί υψηλή βλαστικότητα των σπόρων πρέπει πρώτα να «ξεπλυθεί» το περίβληµα τους από το ελαιώδες στρώµα που το περιβάλει και το εµποτίζει, το οποίο ως αδιάβροχο εµποδίζει την απρόσκοπτη απορρόφηση νερού και οξυγόνου από τα σπέρµατα. Συνήθης τεχνική είναι η εµβάπτιση των σπόρων σε διαλύµατα σόδας προς έκπλυση της ελαιώδους αυτής φάσης καθώς επίσης και η εµβάπτιση των σπόρων σε ζεστό νερό (30-350C) για περίοδο περίπου 5-6 ηµερών (Ποντίκης, 1992). Πολλοί φυτωριούχοι επίσης θάβουν όλους µαζί τους σπόρους στο χώµα λίγο µετά την περίοδο της συγκοµιδής των καρπών και τους ξεθάβουν κατά τα µέσα του καλοκαιριού και στη συνέχεια τους σπέρνουν στο σπορείο. Με την τεχνική αυτή οι πυρήνες υφίστανται για µια περίοδο περίπου 5 και πλέον µηνών ένα είδος ζύµωσης, κατά την οποία αποµακρύνεται ή τουλάχιστον µειώνεται η ελαιώδης φάση και διευκολύνεται η είσοδος τόσο του νερού όσο και του οξυγόνου. 1 Λέκτορας του Γεωπονικού Πανεπιστηµίου Αθηνών, Εργαστήριο ∆ενδροκοµίας, Ιερά Οδός 75, Αθήνα 118 55 (e-mail: roussosp@aua.gr) Παλαιότερα εφαρµόζονταν είτε σπάσιµο (ράγισµα) του σκληρού περιβλήµατος του σπόρου µε µηχανικά µέσα, για να διευκολυνθεί η είσοδος του οξυγόνου και του νερού είτε µε ειδικό εργαλείο (ένα είδος τανάλιας) αποκόπτονταν η µία άκρη του σπόρου ώστε να διευκολυνθεί επιπλέον και η έξοδος του ριζιδίου (Εικόνα 1). Όπως είναι φυσικό τέτοιου είδους τεχνικές µολονότι έχουν φυσιολογική βάση, είναι πολύ πιθανόν να τραυµατίζουν και να καταστρέφουν το σπέρµα είτε να διευκολύνουν τη σήψη αυτού µε αποτέλεσµα χαµηλά ποσοστά επιτυχίας και υψηλά ταυτόχρονα ηµεροµίσθια. Τα σπορόφυτα που παράγονται µε τις προαναφερθείσες τεχνικές µεγαλώνουν στο σπορείο και περίπου ένα χρόνο αργότερα µεταφυτεύονται είτε στο φυτώριο είτε σε µαύρες σακούλες πολυαιθυλενίου (σακούλες φυτωρίου) είτε σε ατοµικά γλαστράκια. Η ανάπτυξή τους συνεχίζεται εκεί και όταν πλέον αποκτήσει ο κορµός τους πάχος περί το 1 εκ. τότε εµβολιάζονται µε την επιθυµητή ποικιλία. Εµβολιασµός όµως της επιθυµητής ποικιλίας δεν γίνεται µόνο σε σπορόφυτα αλλά και σε δενδρύλλια αγριελιάς τα οποία είτε εµβολιάζονται επί τόπου στη θέση στην οποία αναπτύσσονται είτε ξεριζώνονται µεταφέρονται στο φυτώριο και στη συνέχεια µεταφυτεύονται σε σακούλες πολυαιθυλενίου για να ακολουθήσει ο εµβολιασµός αυτών. Βασική τεχνική εµβολιασµού σποροφύτων και νεαρών δενδρυλλίων ελιάς αποτελεί ο πλακίτης εµβολιασµός, ένα είδος ενοφθαλµισµού (χρησιµοποιείται δηλαδή ένας µόνο οφθαλµός ανά εµβόλιο). Πρέπει να σηµειωθεί βέβαια στο σηµείο αυτό ότι τα σπορόφυτα δεν αναπαραγάγουν πιστά την ποικιλία από την οποία προήλθαν οι σπόροι όπως και το γεγονός ότι παράγονται πάντοτε φυτά που διαφέρουν µεταξύ τους, µε συνέπεια να είναι απαραίτητος ο εµβολιασµός αυτών µε την επιθυµητή ποικιλία, ακόµα και αν οι σπόροι που χρησιµοποιήθηκαν προέρχονται από δένδρα της ποικιλίας αυτής. Πρέπει επίσης να επισηµανθεί ότι λόγω της ιδιαιτερότητας όσον αφορά τη γενετική σύσταση του κάθε σποροφύτου, η επίδραση αυτού γίνεται εµφανής και κατά την ανάπτυξη της ποικιλίας στη διάρκεια της παραγωγικής ζωής του δένδρου, µε την εµφάνιση διαφορετικού ρυθµού αύξησης, διαφορετικού βαθµού ζωηρότητας βλάστηση καθώς και παραλλακτικότητα όσον αφορά την είσοδο των δένδρων σε καρποφορία και το ύψος αυτής. Λόγω λοιπόν των µειονεκτηµάτων αυτών τα τελευταία χρόνια προτιµάται παγκοσµίως ο αγενής πολλαπλασιασµός της ελιάς.

ΑΓΕΝΗΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
Λόγω των σηµαντικών πλεονεκτηµάτων του αγενούς πολλαπλασιασµού, όπως ο ταχύτερος ρυθµός παραγωγής δενδρυλλίων και η ταχύτερη είσοδος σε καρποφορία των δένδρων, ο αγενής πολλαπλασιασµός της ελιάς κερδίζει συνεχώς έδαφος, µε αποτέλεσµα το 71% των παραγόµενων δενδρυλλίων ελιάς στη Μεσόγειο να παράγονται αγενώς µε µοσχεύµατα (Avidan και Lavee, 1978; Sebastiani et al., 2002; Sghir et al., 2003; Sebastiani και Tognetti, 2004). Ο αγενής γενικότερα πολλαπλασιασµός της ελιάς προϋποθέτει βέβαια φυτικό υλικό το οποίο θα προέρχεται από επιλεγµένα δένδρα της επιθυµητής ποικιλίας, τα οποία θα είναι υγιή και θα χαρακτηρίζονται από υψηλή παραγωγικότητα. Έχουν αναπτυχθεί αρκετές µέθοδοι αγενούς πολλαπλασιασµού, µερικές από τις οποίες εφαρµόζονται αποκλειστικά στην ελιά. Παρακάτω παρουσιάζονται οι κυριότεροι µέθοδοι αγενούς πολλαπλασιασµού της ελιάς καθώς επίσης µερικά από τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα αυτών.

• ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΞΥΛΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΑΦΥΛΛΑ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ. Ο τρόπος αυτός αγενούς πολλαπλασιασµού της ελιάς δεν είναι πάντοτε δόκιµος, τόσο όσον αφορά τα ποσοστά ριζοβολίας των µοσχευµάτων όσο και την ευκολία εξεύρεσης φυτικού υλικού. Χρησιµοποιείται εδώ και πολλά χρόνια µε διάφορες παραλλαγές τόσο από φυτωριούχους όσο και από τους ίδιους τους παραγωγούς. Τα µοσχεύµατα προέρχονται από κλάδους ηλικίας 2-4 ετών και έχουν διάµετρο που ποικίλει από 3-5 εκατοστά, ενώ το µήκος αυτών είναι περίπου 40-60 εκατοστά (Ποντίκης, 1992). Κόβονται συνήθως το χειµώνα κατά το κλάδεµα της ελιάς και φυτεύονται είτε όρθια είτε οριζόντια. Η φύτευση αυτών γίνεται συνήθως σε ελαφρύ υπόστρωµα (συνήθως φυτεύονται σε ειδικές κατασκευές προφυλαγµένες από τις καιρικές συνθήκες τα λεγόµενα τζάκια, στα οποία το υπόστρωµα είναι µίγµα ποταµίσιας άµµου και τύρφης σε αναλογία περίπου 3:1 ενώ συχνά χρησιµοποιούνται και πριονίδια τα οποία καθ’ όλη τη διάρκεια της ριζογένεσης παραµένουν υγρά). Προς διευκόλυνση της ριζοβολίας των µοσχευµάτων καλό είναι να εµβαπτίζεται η βάση αυτών (περίπου 5 εκ.) σε αλκοολούχο (50% κ.ό. αιθυλική αλκοόλη) διάλυµα ορµόνης ριζοβολίας ίνδολο-βουτυρικού οξέος (ΙΒΑ) σε συγκέντρωση 5 γρ. στο λίτρο για 5 δευτερόλεπτα. Η καταλληλότερη εποχή για τη ριζοβολία αυτών των µοσχευµάτων είναι από τα τέλη φθινοπώρου έως τα τέλη του χειµώνα, οπότε και επιτυγχάνονται υψηλότερα ποσοστά ριζοβολίας και επιβίωσης των νέων φυτών. Στα µοσχεύµατα που θα επιλεγούν να φυτευτούν οριζόντια, ένα µέρος αυτών (εκεί όπου θα αναπτυχθούν οι ρίζες) βρίσκεται εντός του εδάφους ενώ το µέρος από το οποίο θα αναπτυχθούν οι βλαστοί βρίσκεται εκτεθειµένο στο φως. Η µέθοδος αυτή χρησιµοποιείται για τον πολλαπλασιασµό της ποικιλίας Χονδρολιάς Χαλκιδικής (Άγνωστος, 2002). Εφόσον τα µοσχεύµατα ριζοβολήσουν, θα εκπυχθούν την άνοιξη οι οφθαλµοί οι οποίοι βρίσκονται στην εκτεθειµένη στο φως πλευρά του µοσχεύµατος και οι οποίοι θα δώσουν τους νέους βλαστούς. Στη συνέχεια και µετά από ένα τουλάχιστον χρόνο µπορεί το οριζόντιο τµήµα του αρχικού µοσχεύµατος να κοπεί σε µικρότερα τµήµατα, τα οποία φέρουν το κάθε ένα από ένα βλαστό και να έχουµε την παραγωγή πολλών νέων φυτών από ένα αρχικό µόσχευµα. Στα µειονεκτήµατα αυτής της µεθόδου συγκαταλέγεται η δυσκολία εξεύρεσης ικανοποιητικού αριθµού µοσχευµάτων (για παραγωγή φυτών σε εµπορική κλίµακα) καθώς επίσης και η δυσκολία ριζοβολίας των µοσχευµάτων.

• ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΣΦΑΙΡΟΒΛΑΣΤΕΣ Ή ΓΟΓΓΡΟΥΣ Η µέθοδος αυτή είναι εξίσου παλαιά όπως και η προηγούµενη αλλά διαφέρει στο ότι επιτυγχάνονται υψηλότερα ποσοστά ριζοβολίας. Βασίζεται στη χρησιµοποίηση των λεγόµενων γόγγρων ή σφαιροβλαστών, οι οποίοι είναι υπερπλασίες οι οποίες αναπτύσσονται στο κορµό και στις κεντρικές χοντρές ρίζες πολύ κοντά στο λαιµό του δένδρου, σε δένδρα µεγάλης ηλικίας (Ποντίκης, 1992)(Εικόνα 2). Οι υπερπλασίες αυτές είναι φυτικοί ιστοί πλούσιοι σε αποθησαυριστικές ουσίες και ορµόνες που εύκολα παράγουν νέους βλαστούς και ρίζες, δηλαδή νέα φυτά. Οι σφαιροβλάστες ποικίλουν σε µέγεθος και µπορεί να έχουν βάρος από λίγα γραµµάρια µέχρι και µερικά κιλά. Αποκόπτονται από το µητρικό φυτό και φυτεύονται σε ελαφρύ υπόστρωµα (αποτελούµενο από ποταµίσια άµµο ή µίγµα περλίτη και τύρφης) το οποίο διατηρείται υγρό (η φύτευση γίνεται συνήθως σε µονάδες υδρονέφωσης)(Εικόνα 3). Η φύτευση γίνεται κυρίως την περίοδο του χειµώνα ώστε µέσα στην άνοιξη να ξεκινήσει η έκπτυξη των οφθαλµών και ανάπτυξη των νεαρών βλαστών παράλληλα µε τη ριζοβολία των γόγγρων. Συνήθως µετά το τέλος της βλαστικής περιόδου µεταφέρονται οι έρριζοι γόγγροι στο φυτώριο και αφού κοπούν οι µεγάλοι σε µικρότερα κοµµάτια αποτελούµενα από τουλάχιστον ένα βλαστό και το ριζικό του σύστηµα, µεταφυτεύονται σε σακούλες πολυαιθυλενίου ή ατοµικά γλαστράκια όπου και συνεχίζεται η ανάπτυξή τους. Μια παραλλαγή της µεθόδου αυτής εφαρµόζεται κατά κόρον στην Κρήτη, όπου χρησιµοποιούνται τα λεγόµενα «κουτσουράκια» (ή «τακούνια») στις ποικιλίες Κορωνέϊκη και Μαστοειδής (Εικόνα 4). Οι φυτωριούχοι βρίσκουν µεγάλα δένδρα πιστά της ποικιλίας που θέλουν να πολλαπλασιάσουν, τα ξεριζώνουν, µεταφέρουν το δένδρο σε πριονοκορδέλλα όπου κόβουν τµήµα του φυτού που βρισκόταν περί τα 20- 40 εκ. εντός του εδάφους µέχρι και 20-40 εκ. τµήµατος πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Στη συνέχεια κόβεται ζώνη του φυτού που περιλαµβάνει τόσο φλοιό όσο και ξύλο σε µικρά κοµµάτια (διαστάσεων περίπου 8-10εκ σε µήκος, πλάτος και ύψος). Στη συνέχεια τα κοµµάτια αυτά µεταχειρίζονται όπως αναφέρθηκε στην προηγούµενη παράγραφο. Σηµαντικό µειονέκτηµα αυτής της µεθόδου είναι ο τραυµατισµός του µητρικού δένδρου, ο οποίος δηµιουργεί εστίες µολύνσεων, καθώς επίσης και ο µικρός αριθµός σφαιροβλαστών που µπορεί να παραχθούν. Ιδιαίτερα στην Κρήτη, και λόγω της καταστροφής του µητρικού δένδρου µε την τεχνική αυτή, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η εξεύρεση µητρικού υλικού, σε σηµείο µάλιστα που τα υπό εκρίζωση δένδρα να κοστίζουν στους φυτωριούχους αρκετά λεφτά για να τα αποκτήσουν.

• ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΠΑΡΑΦΥΑ∆ΕΣ Ή ΚΑΤΑΒΟΛΑ∆ΕΣ ΚΑΤΑ ΣΥΣΤΑ∆Α Οι παραφυάδες είναι ζωηροί βλαστοί που αναπτύσσονται από τη βάση του κορµού του δένδρου, είτε λόγω ζωηρότητας αυτού, είτε λόγω πρόκλησης έκπτυξης των λανθανόντων οφθαλµών που βρίσκονται στη ζώνη κοντά στη βάση του κορµού (Εικόνα 5). Η πρόκληση αυτή µπορεί να επιτευχθεί είτε µε αυστηρό κλάδεµα του µητρικού δέντρου έως και καρατόµηση αυτού, είτε µε την εφαρµογή χαραγής πάνω από το σηµείο που επιθυµούµε την παραγωγή των ζωηρών αυτών βλαστών (καταβολάδα κατά συστάδα όταν εφαρµόζεται σε εµπορική κλίµακα). Η ριζοβολία των παραφυάδων επιτυγχάνεται µε το παράχωµα της βάσης αυτών νωρίς την βλαστική περίοδο και µε φροντίδα ώστε συνεχώς να βρίσκεται η βάση του υπό σκότος, µε σκοπό την προτροπή ριζογένεσης. Προς διευκόλυνση της ριζοβολίας αυτών µπορεί να γίνει µικρή τοµή στη βάση των βλαστών και να εφαρµοστεί ορµόνη ριζοβολίας σε µορφή αλκοολούχου διαλύµατος συγκέντρωση σε ορµόνη από 1 έως και 3 γρ. στο λίτρο. Κατά τα τέλη του επόµενου χειµώνα αφαιρούνται προσεκτικά οι παραφυάδες από το µητρικό φυτό µαζί µε ριζικό σύστηµα και είτε φυτεύονται στην οριστική τους θέση στο χωράφι είτε µεταφέρονται στο φυτώριο προς περαιτέρω ανάπτυξη. Είναι µια τεχνική που εφαρµόζεται κυρίως από παραγωγούς και όχι τόσο από φυτωριούχους και κατά την οποία θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο να είναι τα δένδρα αυτόρριζα και όχι εµβολιασµένα, ώστε να επιτευχθεί ο πολλαπλασιασµός της επιθυµητής ποικιλίας και όχι ενός τυχαίου υποκειµένου. Υπάρχουν αναφορές για επιτυχηµένο πολλαπλασιασµό των ποικιλιών Καλαµών και Χονδρολιά Χαλκιδικής µε την τεχνική της καταβολάδας κατά συστάδα µε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά ριζοβολίας (Koukourikou-Petridou et al., 1999). ∆ε χρησιµοποιείται όµως συνήθως στην πράξη γιατί τα περισσότερα ελαιόδεντρα στη χώρα µας και τα πιο παλαιά δεν είναι αυτόρριζα ενώ η απόσπαση των παραφυάδων από τα µητρικό φυτό προκαλεί πληγές οι οποίες αποτελούν εστίες µολύνσεων. Επιπλέον τα παραγόµενα φυτά χαρακτηρίζονται από µακρά νεανική περίοδο, µε αποτέλεσµα να µπαίνουν αργά σε καρποφορία.

• ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΦΥΛΛΟΦΟΡΑ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή του παρόντος άρθρου, περί το 70% ων παραγοµένων ελαιόδενδρων στη Μεσόγειο έχουν παραχθεί µε φυλλοφόρα µοσχεύµατα. Η µέθοδος αυτή κατέστη δυνατή µε την εφαρµογή του συστήµατος της υδρονέφωσης τη δεκαετία του 1940. Λόγω της αναγκαιότητας ύπαρξης συστήµατος υδρονέφωσης, η µέθοδος αυτή χρησιµοποιείται στα πιο µεγάλα και σύγχρονα φυτώρια που διαθέτουν τέτοια συστήµατα. Με την τεχνική αυτή είµαστε σε θέση να εκµεταλλευτούµε την παρουσία των φύλλων στο µόσχευµα, τα οποία τροφοδοτούν το άρριζο αρχικά µόσχευµα µε απαραίτητες οργανικές ενώσεις, προϊόντα της συνεχιζόµενης φωτοσύνθεσης και µετά την αποκοπή των βλαστών από το µητρικό δένδρο, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη ριζογένεση. Ως µοσχεύµατα χρησιµοποιούνται κυρίως βλαστοί ενός έτους, µήκους περίπου 10-15 εκατοστών στους οποίους αφαιρούνται τα κατώτερα φύλλα ενώ παραµένουν 3-5 κορυφαία φύλλα. Στη βάση των µοσχευµάτων καλό είναι να δηµιουργούνται δύο διαµήκεις αντιδιαµετρικές τοµές, ώστε να διευκολύνεται τόσο η έξοδος των ριζών όσο και η ταχύτερη απορρόφηση του διαλύµατος της ορµόνης ριζοβολίας. Ως ορµόνη ριζοβολίας χρησιµοποιείται τις τελευταίες δεκαετίες το ίνδολο-βουτυρικό οξύ (ΙΒΑ) σε συγκεντρώσεις που ποικίλλουν από 2 – 5 γρ/λίτρο αλκοολικού διαλύµατος 50% κ.ό. σε αιθυλικής αλκοόλη, ανάλογα µε την ευκολία ριζοβολίας της συγκεκριµένης ποικιλίας. Στο διάλυµα αυτό γίνεται εµβάπτιση της βάσης (περί τα 0.5-2 εκ.) των µοσχευµάτων για πέντε δευτερόλεπτα και στη συνέχεια αφήνονται να στεγνώσουν. Ακολούθως φυτεύονται στους πάγκους της υδρονέφωσης σε υπόστρωµα συνήθως µίγµατος περλίτη – τύρφης σε αναλογία 1:1 (Εικόνα 6). Η τεχνική της ριζοβολίας σε υδρονέφωση προϋποθέτει τη θέρµανση της βάσης των µοσχευµάτων σε επίπεδα θερµοκρασίας περίπου 24-28 C ενώ ο περιβάλλον χώρος πρέπει να έχει θερµοκρασία περίπου 3-5 C χαµηλότερη αυτής της βάσης. Η ριζοβολία των µοσχευµάτων επιτυγχάνεται µέσα σε έξι έως και δώδεκα εβδοµάδες ανάλογα µε την εποχή του έτους και την ποικιλία. Τα έρριζα πλέον µοσχεύµατα µεταφυτεύονται σε σακούλες πολυαιθυλενίου ή ατοµικά γλαστράκια και µεταφέρονται σε σκιερό µέρος εκτός της µονάδος υδρονέφωσης ή παραµένουν στην µονάδα, εκτός όµως των πάγκων υδρονέφωσης, για εγκλιµατισµό και σκληραγώγηση (Εικόνα 7). Τα νέα πλέον φυτά δέχονται όλες τις απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες (λιπάνσεις και φυτοπροστασία) που θα επιτρέψουν την ταχεία ανάπτυξη τους σε δενδρύλλια έτοιµα προς φύτευση (Εικόνα 8). Η καταλληλότερη περίοδος για πολλαπλασιασµό της ελιάς µε φυλλοφόρα µοσχεύµατα θεωρείται η περίοδος καλοκαίρι έως αρχές φθινοπώρου (ανάλογα µε την ποικιλία). Πρέπει όµως να αναφερθεί ότι και κατά τον υπόλοιπο χρόνο µπορεί να παραχθεί ικανοποιητικός αριθµός έρριζων φυτών µε χαµηλότερα όµως ποσοστά ριζοβολίας. Εκτεταµένη έρευνα έχει γίνει γύρω από τον πολλαπλασιασµό της ελιάς µε φυλλοφόρα µοσχεύµατα µε αποτέλεσµα να παρουσιάζονται συνεχώς βελτιωµένες µέθοδοι προτροπής ριζοβολίας. Πέρα από τις διαφορές στα ποσοστά ριζοβολίας που οφείλονται στο γενετικό υλικό, πολλοί είναι οι παράγοντες εκείνοι που καθορίζουν τα ποσοστά ριζοβολίας µιας συγκεκριµένης ποικιλίας. Η εποχή συλλογής των µοσχευµάτων, η θρεπτική κατάσταση του µητρικού φυτού, η συγκέντρωση της ορµόνης, η σύσταση του µέσου ριζοβολίας, ο αριθµός των φύλλων των µοσχευµάτων κ.ά.. Υπάρχει µια σειρά από διάφορους χειρισµούς που µπορεί να γίνουν µε στόχο την αύξηση του ποσοστού ριζοβολίας των µοσχευµάτων µιας συγκεκριµένης ποικιλίας. Πέρα από τη χρησιµοποίηση της ορµόνης ριζοβολίας που προαναφέρθηκε έχουν χρησιµοποιηθεί κατά καιρούς και άλλες παροµοίου δράσεως ορµόνες όπως το ναφθαλινοξικό οξύ (ΝΑΑ) όπως και άλατα αυτού και του ινδολο-βουτυρικού οξέος. Τα τελευταία ως πιο ευδιάλυτα στο νερό χρησιµοποιούνται ως αλκοολούχα διαλύµατα µικρότερης συγκεντρώσεως σε αλκοόλη, η οποία κατά πολλούς σε επίπεδα της τάξεως των 50% κ.ό. µπορεί να προκαλεί τοξικότητες στα µοσχεύµατα µε αποτέλεσµα της ανάσχεση της ριζοβολίας. Σηµαντικό ρόλο επίσης στη ριζοβολία µοσχευµάτων ελιάς αλλά και άλλων ειδών παίζουν και οι πολυαµίνες (οργανικές αζωτούχες ενώσεις µε συνεργιστική των ορµονών δράση) (Rugini, 1992, 1997). Από τις συνήθως χρησιµοποιούµενες πολυαµίνες κατά τον πολλαπλασιασµό µε µοσχεύµατα ποικιλιών ελιάς είναι η πουτρεσκίνη, η οποία σε πολλές περιπτώσεις εφαρµοζόµενη παράλληλα µε αυξίνη αυξάνει το ποσοστό ριζοβολίας των µοσχευµάτων ελιάς ενώ επίσης επιταχύνει τη ριζογένεση. Πιστεύεται ότι κατά τον καταβολισµό της πουτρεσκίνης παράγεται υπεροξείδιο του υδρογόνου το οποίο αυξάνει τη δράση της υπεροξειδάσης, ένζυµο που παίζει σπουδαίο ρόλο στη διαδικασία της ριζογένεσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο πολλοί εφαρµόζουν απ’ευθείας υπεροξείδιο του υδρογόνου στη βάση των µοσχευµάτων ελιάς (σε συγκέντρωση 3.5% κ.β.) σε συνδυασµό µε ορµόνη ριζοβολίας και επιτυγχάνουν υψηλότερα ποσοστά ριζοβολίας σε σχέση µε τη χρησιµοποίηση µόνον της ορµόνης ριζοβολίας (Sebastiani και Tognetti, 2004). Σηµαντικότατος είναι όµως και ο ρόλος των υδατανθράκων (σακχάρων) στη ριζοβολία µοσχευµάτων, αφού λειτουργούν ως άµεση πηγή ενέργειας, η οποία απαιτείται για το σχηµατισµό ριζών (Del Rio et al., 1991; Ozkaya και Celik, 1999). Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η εποχιακή διακύµανση στη ριζοβολία µοσχευµάτων οφείλεται κατά ένα µέρος στις εποχιακές διακυµάνσεις στη συγκέντρωση των ενδογενών υδατανθράκων (Del Rio et al., 1991). Παρατηρήθηκε ότι η αύξηση της συγκέντρωσης των υδατανθράκων στα µοσχεύµατα ελιάς είχε ως συνέπεια την αύξηση του ποσοστού ριζοβολίας αυτών ενώ όταν οι υδατάνθρακες µειώνονταν, µειώνονταν αντίστοιχα και το ποσοστό ριζοβολίας των µοσχευµάτων (Del Rio et al., 1991). Παρόλα αυτά όµως ο ρόλος των υδατανθράκων παραµένει ασαφής, αφού σε άλλες ποικιλίες συνδέεται άµεσα η συγκέντρωση αυτών µε το ποσοστό ριζοβολίας ενώ σε άλλες όχι. Πρέπει στο σηµείο αυτό να αναφερθεί ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα επί της φυσιολογίας και βιοχηµείας της ριζοβολίας µοσχευµάτων ελιάς ώστε να επιτευχθεί ικανοποιητικό ποσοστό ριζοβολίας ακόµα και σε ποικιλίες που δύσκολα ριζοβολούν µε µοσχεύµατα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι υπάρχουν ελληνικές ποικιλίες που ριζοβολούν σχετικά εύκολα και άλλες που ριζοβολούν σχετικά δύσκολα, όπως παρουσιάζεται και στον παρακάτω πίνακα (Avidan και Lavee, 1978; FAO, 1996). Πίνακας 1. Κατάταξη κάποιων από τις σηµαντικότερες ελληνικές ποικιλίες ελιάς µε βάση την ευκολία ριζοβολίας των µοσχευµάτων αυτών. Βαθµός δυσκολίας ριζοβολίας µοσχευµάτων Εύκολα Μέτρια ∆ύσκολα Κορωνέϊκη Αµυγδαλολιά Αδραµµυτινή Κοθρέϊκη Καρυδολιά Καλαµών Ελληνικές Ποικιλίες Ελιάς Μεγαρείτικη Κονσερβολιά

• ΜΙΚΡΟΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ. Ο µικροπολλαπλασιασµός των φυτών διενεργείται στο εργαστήριο εντός δοκιµαστικών σωλήνων ή φιαλών υπό απόλυτα ελεγχόµενες ασηπτικές συνθήκες και αποτελεί την πιο σύγχρονη µέθοδο πολλαπλασιασµού των φυτών. Ξεκινώντας από οποιοδήποτε τµήµα του φυτού είµαστε σε θέση να αναπαραγάγουµε το µητρικό φυτό µέσα σε λίγους µήνες παράγοντας µεγάλο αριθµό νέων φυτών σε µικρό σχετικά χώρο (Εικόνα 9). Η τεχνική αυτή βασίζεται στη δυνατότητα που έχει οποιοδήποτε φυτικό τµήµα να αναπαραγάγει το µητρικό φυτό από το οποίο προήλθε. Με αυτή τη µέθοδο παράγονται χιλιάδες νέα φυτά, απαλλαγµένα ασθενειών, µέσα σε σύντοµο χρονικό διάστηµα και σε πολύ µικρό χώρο. Απαιτεί σύγχρονες και εξελιγµένες εγκαταστάσεις όπως επίσης και την απαραίτητη τεχνογνωσία προτού εφαρµοστεί σε εµπορική κλίµακα. Στην Ελλάδα εφαρµόζεται σε λίγα φυτώρια µε τάση όµως να εξελιχθεί αφού τα πρώτα µηνύµατα είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα. Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν περιγραφεί τα απαραίτητα στοιχεία και οι τεχνικές για τον πολλαπλασιασµό µερικών από τις σηµαντικότερες ελληνικές ποικιλίες όπως η Καλαµών, η Κορωνέϊκη και η Χονδρολιά Χαλκιδικής ενώ τα φυτώρια που κατέχουν αυτή την τεχνογνωσία είναι σε θέση να πολλαπλασιάσουν πολλές ακόµα ελληνικές ποικιλίες ελιάς (Rama και Pontikis, 1990; Grigoriadou et al., 2002; Roussos και Pontikis, 2002). Συνοψίζοντας θα πρέπει να πούµε ότι ο πολλαπλασιασµός των φυτών είναι ένα ιδιαίτερο κοµµάτι της Γεωπονικής επιστήµης ενώ ο πολλαπλασιασµός των οπωροφόρων δένδρων αποτελεί σηµαντικό τµήµα της ∆ενδροκοµικής επιστήµης και έρευνας. Η ελιά αποτελεί αναπόσπαστη καλλιέργεια της ελληνικής γης και ανταµείβει γενναιόδωρα τους παραγωγούς εκείνους που ασχολούνται µε µεράκι και ζήλο µε την καλλιέργειά της. Η γνώση της φυσιολογίας και βιοχηµείας του πολλαπλασιασµού της ελιάς και τα πλεονεκτήµατα και µειονεκτήµατα κάθε µεθόδου πολλαπλασιασµού θα συµβάλλουν σηµαντικά στη διάθεση υψηλής ποιότητας δενδρυλλίων πιστών της επιθυµητής ποικιλίας τα οποία αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της επιτυχηµένης ελαιοκαλλιέργειας.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία.
Avidan B. and Lavee S. (1978). Physiological aspects of the rooting ability of olive cultivars. Acta Hort. 79: 93-101.
Del Rio C., Rallo L. and Caballero JM. (1991). Effects of carbohydrate content on the seasonal rooting of vegetative and reproductive cuttings of olive. J. Hort. Sci. 66: 301- 309.
FAO. (1996). Publications Division, Food and Agriculture Organization of the United Nations, 1996. http://www.fao.org/waicent/faoinfo/agricult/agp/agps/seed/oliv.htm
Koukourikou-Petridou M., Voyatzis D. and Porlingis I. (1999). The effect of inorganic nutrients and etiolation on the propagation of olive with an improved method of mound layering. Acta Hort. 474: 47-50.
Rugini E. (1992). Involvement of polyamines in auxin and Agrobacterium rhizogenes-induced rooting of fruit trees in vitro. J. Amer. Soc. Hort. Sci. 117: 532- 536.
Rugini E. (1997). Prospettive di innovazione tecnologica per la propagazione e risanamento dell’ olivo. I Georgofili (1997-II): 97-109.
Ozkaya MT. and Celik M. (1999). The effects of various treatments on endogenous carbohydrate content of cuttings in easy to root and hard to root olive cultivars. Acta Hort. 474: 51-53.
Roussos P.A. and Pontikis C.A. (2002). In vitro propagation of olive (Olea europaea L.) cv. Koroneiki. Plant Gr. Reg. 37: 265-304.
Rama P. and Pontikis C.A. (1990). In vitro propagation of olive (Olea europaea L.) “Kalamon”. J. Hort. Sci. 65: 347-353.
Ποντίκης Κ. (1992). Ελαιοκοµία. Εκδόσεις Σταµούλη, Πειραιάς, σελ. 261.
Άγνωστος (2002). Πολλαπλασιασµός της ελιάς. Γεωγία-Κτηνοτροφία, 3: 18-23
Sebastiani L. and Tognetti R. (2004). Growing season and hydrogen peroxide effects on root induction and development Olea europaea L. (cvs “Frantoio” and “Gentile di Larino” ) cuttings. Sci. Hortic. 100: 75-82. Sebastiani L., Tognetti R., di Paolo P. and Vitagliano C. (2002). Hydrogen peroxide and indole-3-butyric acid effects on root induction and development in cuttings of Olea europaea L. (cv. Frantoio and Gentile di Larino). Adv. Hort. Sci. 16: 7-12.
Sghir S., Belkoura I. and Quazzani N. (2003). Variability in the rooting ability of varieties of olive (Olea europaea L.). Olivae 96:20-24.
Grigoriadou K., Vasilakakis M. and Eleftheriou E.P. (2002). In vitro propagation of the Greek olive cultivar 'Chondrolia Chalkidikis'. Plant Cell Tiss Org Cult. 71: 47-54.

∆ρ. Ρούσσος Πέτρος
1 ΧΕΛΛΑΦΑΡΜ ΑΕ. Φλέµινγκ 15, Μαρούσι 151 23 (τηλ. 210-6800900)

πηγη:http://www.aua.gr/roussos/Roussos/Papers%20PDF/Olive%20and%20olive%20oil.pdf

Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

«Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος»


-Έχουμε την ανάγκη της, γι' αυτό δεν έρχεται. Σ' αυτόν τον παραστρατημένο κόσμο μας λείπει ακριβώς εκείνο που θέλουμε.
-Μας λείπει, γι'αυτό το θέλουμε! Αν είχαμε όσα θέλαμε τι θα μας έλειπε; Κι αν δεν μας έλειπε τίποτα, τι θα επιθυμούσαμε; Και τι αξία θα είχε η ζωή χωρίς πεθυμιές; Όχι, να μου απαντήσεις!
Αγαπητέ μου φίλε, αλλοίμονο στον άνθρωπο που δεν απότυχε ποτέ. Κλάψ' τον! Πάρε όλα τα έργα. Δίπλα στα πολύ μεγάλα υπάρχουν τα πολύ μικρά. Και να το ξέρετε: Τα μεγάλα υπάρχουν χάρη στα μικρά. Μια μεγάλη αποτυχία φέρνει μια μεγαλύτερη επιτυχία. Ποτέ όμως η μεγάλη επιτυχία δε φέρνει μια μεγαλύτερη. Άμα πετύχαινε ο άνθρωπος στην πρώτη εξόρμηση, δε θα 'κανε δεύτερη. Η δόξα είναι μια κορυφή που για να την ανέβεις πρέπει πρώτα να κατέβεις.
Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι κλάμα. Από εκεί και πέρα οι άνθρωποι ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε ή γίνονται τέρατα και κάνουν τους άλλους να κλαίνε.

Μενέλαος Λουντέμης
 Αποσπάσματα από το «Οι κερασιές θα ανθίσουν και φέτος»

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Νίκος Καζαντζάκης: Πάντα αληθινός κι επίκαιρος!

Ο Νικος  Καζαντζακης περιγράφει  απλά  τι  είμαστε εμείς οι Έλληνες....   και  δυστυχώς ισχύει   απόλυτα...

«Μια μέρα ο Αλλάχ βρέθηκε μπόσικος, έπιασε φωτιά και κοπριά κι έπλασε το Ρωμιό. Μα ευτύς, ως τον είδε, το μετάνιωσε. Είχε ένα μάτι ο αφιλότιμος που τρυπούσε ατσάλι.
 «Τι να γίνει τώρα, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα. Ας πιάσω να κάμω τώρα τον Τούρκο, να σφάξει το Ρωμιό, να βρει ο κόσμος την ησυχία του.» Και ευτύς, χωρίς να χασομεράει, βάνει σ’ ένα ταψί τον Τούρκο και το Ρωμιό να παλέψουν. Πάλευαν, πάλευαν ως το βράδυ, κανένας δεν έριχνε το κάτω τον άλλον Μα ευτύς, ως σκοτείνιασε, βάνει ο άτιμος Ρωμιός τρικλοποδιά, κάτω ο Τούρκος!
 « Ο διάολος θα με πάρει, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα πάλι. Τούτοι οι Ρωμιοί θα φάνε τον κόσμο, πάνε οι κόποι μου χαμένοι… Τι να κάμω;» Ολονύχτα δεν έκλεισε μάτι ο κακομοίρης, μα το πρωί, πετάχτηκε απάνω και χτύπησε τις χερούκλες του:
 «Βρήκα βρήκα» φώναξε. Έπιασε πάλι φωτιά και κοπριά, κι έφτιαξε έναν άλλο Ρωμιό, και ους έβαλε στο ταψί να παλέψουν. Άρχισε το πάλεμα. Τρικλοποδιά ο ένας, τρικλοποδιά κι ο άλλος. Μπηχτές ο ένας, μπηχτές κι ο άλλος. Μπαμπεσιά ο ένας, μπαμπεσιά κι ο άλλος… Πάλευαν, πάλευαν, έπεφταν, σηκώνουνταν, πάλευαν πάλι, ξανάπεφταν, ξανασηκώνουνταν, πάλευαν… Κι ακόμα παλεύουν! Κι έτσι ο κόσμος βρήκε την ησυχία του…!»

Νίκος Καζαντζάκης
Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”…

Συγνώμη και συγχώρεση!


Μέρα συγνώμης , μην ντραπείς
μια συγνώμη να την πεις
σε όποιον πλήγωσες και θες
να μην σε πνίγουν οι ένοχες

Κι αν συγχώρεση δεν δεις
γιατί ο πόνος που έδωσες πολύς
ζήτα συγνώμη ξανά και ξανά
δείξε πως το μετάνιωσες οικτρά

Συγνώμη, τι κίνηση τρανή
όταν από καρδιάς έχει ειπωθεί
και συνοδεύεται με πράξεις
τους φίλους έτσι να μη χάσεις

Θυμήσου σήμερα αυτό
συγνώμης μέρα κι συγχωρω
όσους σε έχουνε πληγώσει
κι δείξουν πως έχουν μετανιώσει!

Μάθε συγνώμη όταν ζητάς
να ειναι συγνώμη από καρδιάς
γιατι....
το μετανιωμένο λάθος που χεις κάνει
μες στην καρδια του άλλου φτάνει

Skouliki!

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Στο αυτοκολλητάκι μου

   
Στο αυτοκολλητάκι μου

Αργήσαμε ξέρω χρόνια πολλά
να δώσουμε μια αγκαλιά
δεν ανταμώσαμε νωρίς
και παραλίγο να χαθείς
μέσα στο πλήθος που περνά
αδιάφορα που σε κοιτά

Είχα άλλες εικόνες στο μυαλό
μου είχαν τυπώσει στο μυαλό
σαν απόμακρη και σιωπηλή
στον κοσμο σου που ζούσες εσύ

Μα η ζωή σαν μας χρωστά
από κάποιον μια αγκαλιά
κάνει τα αδύνατα να ναι δυνατά
για να μας φέρει πιο κοντά

Έτσι κι εμείς χωρίς λόγια πολλά
γίναμε αυτοκόλλητα παιδιά
ανοίξαμε έτσι διάπλατα καρδιά
και χώρεσαν μέσα όλα τα παλιά

Κι αν μας εκπλήσσει η ζωή
τώρα που είμαστε μαζί
μπορούμε να αντιστεκόμαστε γερά
σε ότι μας πληγώνει την καρδιά

Skouliki

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2018

Παλιά το Ζακυνθινό, καρναβάλι : από την Καίτη Λυμούρη

  ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΗ BENETΣΙΑΝΙΚΗ ΜΑΣΚΑ(1800).
Ζακυνθινό, καρναβάλι.

Το ζακυνθινό καρναβάλι, αποτελούσε από τα παλιά χρόνια μια απο τις καλύτερες διασκεδάσεις και ήταν μια ξεχωριστή ευκαιρία για ξεφάντωμα τόσο για τους ίδιους τους ζακυνθινούς, όσο και για τόσους άλλους ξένους που έρχονταν στο νησί μας την περίοδο αυτή.
Όπως μας πληροφορούν διάφοροι ιστορικοί, χρονικογράφοι και μελετητές της ζακυνθινής εμπειρίας, το καρναβάλι χρονολογείται σχεδόν από την αρχή της βενετσιάνικης κατοχής. Το έφεραν δηλαδή οι βενετσιάνοι μαζί με πολλά άλλα ήθη και έθιμα που από αιώνες δέσποζαν στη ζωή της τότε μεγάλης αυτοκρατορίας.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του εθίμου της αποκριάς, ήταν η μάσκα, μορέττα, προσωπίδα που επιτρεπόταν να φοριέται όλες τις μέρες του χρόνου. Και τούτο, για να μπορούν να διασκεδάζουν όλοι, χωρίς να γνωρίζονται. Επειδή όμως δημιουργήθηκαν κατά καιρούς πολλές παρεξηγήσεις και ανεπίτρεπτα σκάνδαλα, απαγορεύτηκε η μάσκα να χρησιμοποιείται όλο το χρόνο. Καθιερώθηκε να γίνεται χρήση της μάσκας καθώς και κάθε άλλου είδους αμφίεση στις γυναίκες και στους άνδρες, από την επομένη των Θεοφανείων, μέχρι την Κυριακή της τυρινής, για να περιοριστούν αργότερα στο τελευταίο 15ημερο των απόκρεω.
    

Πριν αποκτήσει η Ζάκυνθος τα δυο καζίνα της (το ρωμανικό: Λέσχη ο Ζάκυνθος και το Λομβαρδιανό: Λέσχη ο Λομβάρδος), οι χοροί και τα αποκριάτικα γλέντια γινόταν σε ταβέρνες. Εκεί όμως που άναβε το γλέντι, ήταν στις "καβαρκινες" η "καβαλκινες"- χορευτικά λαϊκά κέντρα με μεγαλύτερες αξιώσεις όπου οι μεγάλες τους αίθουσες φιλοξενούσαν όλους τους μποέμηδες και βιρτουόζους τροβαδούρους της εποχής εκείνης.
Μεγάλο ξεφάντωμα γινόταν επίσης στα διάφορα αρχοντικά, όπου οι πολυτελέστατες σάλες τους, ηλιοφώτιστες, άνοιγαν σε μια προσπάθεια καλού γλεντιού και επίδειξης του όλου πλούτου και διακόσμου. Μόνο που δεν μπορούσε να πλησιάσει ο καθένας.
Στους δρόμους της πόλης πηγαινοέρχονταν άντρες και γυναίκες μεταμφιεσμένοι κάθε ηλικίας, του λαού και της αριστοκρατίας με πολύ κέφι και χαρά. Εβραίοι στο δρόμο με τις άμαξες τους, υποδύονταν το ρόλο του οδοντιάτρου, άλλοι πάλι, ντυμένοι και μιμούμενοι διάφορα είδη προσώπων, ζώων, η πραγμάτων.
Άκουγες κι έβλεπες αυτοσχέδια νούμερα όπως του "νοδάρου συμβολαιογράφου", "της αρχόντισσας με το σέμπρο" κ.α. Με θαυμάσιους διαλόγους.
Κάθε συντεχνία-σωματείο, έφτιαχνε και το δικό της θέαμα που το παρουσίαζε την περίοδο της αποκριάς.
Κοπάδια από πρόβατα, μπαίνανε στη Χώρα όλες σχεδόν τις μέρες της αποκριάς με αρχηγούς, τα πιο περήφανα κριάρια. Μπροστά, παγαίνανε οι τσέλιγκες, χωριάτες εύσωμοι με αρειμάνια μουστάκια, με ζωνάρια στη μέση και με τις κάπες ριγμένες μονόμπαντα, καμαρώνοντας για την υποδοχή που τους έκανε ο κόσμος.
Παστελάδες, μαντολατάδες, φυτουράδες, γιαουρτάδες, φιστικάδες και ολόκληρες παδέλες πήλινες με τη ζεστή φάβα, καθώς και τόσοι άλλοι πλανόδιοι μικροπωλητές διαλαλούσαν το εμπόρευμα τους.
Παντού, μύριζε αποκριά...

Σχόλιο από Skouliki:
Ευχαριστώ θερμά την Καίτη Λυμούρη για την διάθεση της πνευματικής της ιδιοκτησίας προς δημοσίευση εδώ!!
Πηγή: Kaiti Limouri-ΖΑΚΥΝΘΟΣ: ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ, ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ...

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Στα γενέθλια μου αυτά



Στα γενέθλια μου αυτά

Όσοι στα αλήθεια αγαπούν
ξέρουν ποτέ να μην ξεχνούν
μια καλημέρα θα σου πουν
και στις γιορτές να ευχηθούν

Μια μέρα σαν κι αυτή
σαν σε ξεχνούνε οι γνωστοί
και οι τάχα φίλοι καρδιακοί
που δεν ειναι δίπλα σου εκεί

σου φθάνει εκεί στο πουθενά
μια τούρτα με ένα χρόνια πολλά
κι μια ανθοδέσμη: αχ τι γλυκό
από τις ψυχούλες που αγαπώ

Στα γενέθλια μου αυτά
τα τόσο για με σημαδιακά
το αυτοκολητακι μου στην ζωή
αλλά και η κόρη μου η μικρή
με κάναν να νιώσω ειλικρινά
σκιρτήματα μες  την καρδιά!

Skouliki

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

Αποκριές ολοχρονής;;




Τις αποκριές μην καρτερείς
τους μασκαράδες για να δεις
αυτοί φορούν ολοχρονής
τις μάσκες της υποκριτικής

Στα καρναβάλια ολοχρονής
παίζονται δράματα ζωής
σαν κωμωδίες δυστυχώς
θέλουν να μένεις πάντα φτωχός

Είναι οι κόλακες πολλοί
τι υποκριτές φανταστικοί
τύφλα να έχουν οι ηθοποιοί
που παιζουν μόνο στην σκηνή

Είναι αυτοί που σε γελούν
κατάμουτρα και σε πουλούν
σε κάθε καμπύλη της ζωής
μάθε λοιπόν να τους αγνοείς

Στα καρναβάλια δεν θα δεις
την υποκρισία της ζωής
πολλοί δεν εκτιμούν δυστυχώς
όσο επιμένεις να σαι σωστός
Skouliki

13 Φεβρουαρίου και σήμερα παγκόσμια Ημέρα Κινηματογράφου -Ραδιοφώνου - Heavy Metal

13 Φεβρουαρίου και Παγκόσμια Ημέρα Κινηματογράφου
 

13 Φεβρουαρίου και Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου


13 Φεβρουαρίου και Παγκόσμια Ημέρα Heavy Metal
 

Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Έδωσε το καλύτερο του!

     

Σε ένα χωριό της Λατινικής Αμερικής ήταν ένας νεαρός με μεγάλο σουξέ στα κορίτσια, ένας Καζανόβα.
Είχε περάσει από όλες τις συνομοταξίες του είδους: Ψηλές, κοντές, αδύνατες, χοντρές, όλες καλές!
Αλλά κατά κακή του τύχη ερωτεύθηκε σοβαρά. Με μια παρθένο άμεμπτου ηθικής που περίμενε το γάμο για να του κάτσει.
Η αθώα παρθένος, η Μαρία, δεν είχε ιδέα από σεξ.
Σκασίλα του βέβαια του Τίγρη μας, έτσι κι αλλιώς πάντα ανακουφιζόταν αλλού.
Επιτέλους παντρεύτηκαν, πέσανε και τα ρύζια και τη νύχτα του γάμου η μικρά πολύ εντυπωσιάστηκε με τα πρακτέα.
Εξομολογήθηκε μάλιστα στον άντρα της ότι δεν ήξερε ότι έτσι είναι φτιαγμένοι οι άντρες και τι ωραίο είναι αυτό το πράγμα που ευχαριστεί τα κορίτσια.
Ο Τίγρης μας δεν ήθελε να ξέρει η μικρά ότι όλοι οι άντρες είναι ίδιοι και της είπε:
– Θα σου πω ένα μυστικό. Είμαι ο μόνος άντρας που έχει αυτό το πράγμα που σου αρέσει… Και η Μαίρη φυσικά τον πίστεψε.
Ο Τίγρης του χωριού ήταν βοσκός αγελάδων και έπρεπε να πάει στους λόφους για μια εβδομάδα.
Μετά γύρισε και έψαχνε για τη σύζυγό του.
Στο σπίτι πουθενά, δρόμο πήρε, δρόμο άφησε και να την βρίσκει σε ένα στενό δίπλα.
– Μαρία, Μαρίαααααααα, μα που ήσουν;
– Ρε αϊ χάσου παλιοψευταρά!
– Μα τι σου έκανα;
– Ξέρεις τον Σάντσο τον τεμπέλη, τον γείτονα; Ε, έχει κι αυτός ένα τέτοιο ωραίο πράγμα!!!
– Μμμμμμμμ, ίσως τον είδε να κατουράει. Αλλά θα τα μπαλώσω…
– Ξέρεις αγάπη μου, κάποτε εγώ είχα δυο τέτοια και έδωσα στο φίλο μου τον Σάντσο το ένα… Χαμογελά και αγκαλιάζει τη Μαρία.
Η Μαρία τώρα είναι ακόμα πιο θυμωμένη και ρωτά:
– Βλάκα, άχρηστε, ηλίθιε και ήταν ανάγκη να του δώσεις το καλύτερο; !!

Εργολάβοι

    

Μια πανεύκολη και γρήγορη συνταγή για ένα παραδοσιακό γλύκισμα. Εργολάβοι για το απόλυτο, πατροπαράδοτο … κέρασμα στους επισκέπτες και όχι μόνο. Μια συνταγή του Στ. Παρλιάρου.

Υλικά συνταγής
320 γρ. αμύγδαλα λευκά + φιλέ αμυγδάλου για την επιφάνεια *
600 γρ. ζάχαρη άχνη
5 αυγών τα ασπράδια

Εκτέλεση συνταγής

Χτυπάμε τα ασπράδια σε πολύ πηχτή μαρέγκα [με μια πρέζα αλάτι].
Αλέθουμε στο μπλέντερ πολύ καλά τα 320 γρ. αμύγδαλα μαζί με τη ζάχαρη άχνη και το 1/3 της μαρέγκας, έως ότου γίνουν μία ομοιογενής σχετικά πηχτή αμυγδαλόπαστα.
Τα μεταφέρουμε σε μπολ, προσθέτουμε σιγά-σιγά την υπόλοιπη μαρέγκα και ανακατεύουμε καλά με μια μαρίζ να ενσωματωθούν πλήρως.
Πλάθουμε μικρούς εργολάβους σε σχήμα μπαστουνιού, τους βάζουμε σε ταψί πάνω σε λαδόκολλα τους πασπαλίζουμε με το φιλέ αμυγδάλου, αφήνοντας διάστημα μεταξύ τους ή εναλλακτικά βάζουμε το μείγμα σε σακούλα ζαχαροπλαστικής και δημιουργούμε μικρά στρογγυλά δισκάκια πάνω στη λαδόκολλα. Σε αυτή τη περίπτωση βάζουμε ένα ολόκληρο αμύγδαλο πάνω από κάθε εργολάβο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C για 20 λεπτά έως ότου ροδίσουν. Αφήνουμε να κρυώσουν καλά. Αν θέλουμε μπορούμε να κολλήσουμε τους εργολάβους ανά δύο, βάζοντας ανάμεσά τους λίγη μαρμελάδα.

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Δεν ήσουν έρωτας εσύ

 
Δεν ήσουν έρωτας εσύ

Δεν ήσουν έρωτας εσύ
μια καταιγίδα στην ζωή
που από τον λήθαργο με πέταξες
από όταν αναστέναξες

Μετά από σένα δεν μπορώ
πάλι στον εαυτό μου να κλειστώ
ψάχνω και βρίσκω αφορμές
να απολαμβάνω τις στιγμές
της ευτυχίας στην ζωή
που ειναι πολλές και δεν τις είχα δει

Δεν ήσουν απλός  έρωτας εσύ
μα μια αποκάλυψη τρανή
πως η αγάπη όλα τα μπορεί
και στα καμένα ακόμα φέρνει ζωή

Skouliki

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

Στο περιθώριο μου σαν κυλώ

     
Στο περιθώριο μου    σαν  κυλώ

Σαν η σιωπή μου με οδηγεί
σε μια κατάθλιψη τρελή
ψάχνω να βρω μια αφορμή
για να ξεφύγω από αυτή

Σβήνω μηνύματα παλιά
αρχίζω και πάλι τα ποτά
ψάχνω να βρω το κάθε τι
χαρά που δίνει στην ζωή

Με μοναξιά σαν ποτιστεί
το άχαρο τούτο κορμί
ψάχνω τον τρόπο για να βγει
και πάλι στην κανονική ζωή

Είμαι στον πάτο  της ζωής
γι αυτό κι εσύ μην με αρνηθείς
μην με κλοτσήσεις στον γκρεμνό
τρόπο άλλο δεν έχω να σωθώ!

Στο περιθώριο  της ζωής μου
έσπασε και η αντοχή μου
κύλησα πάλι στην  σιωπή
αλλά κάνεις δεν το χει  δει!

Skouliki

Όταν τα graffiti γίνονται τέχνη!










Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

Βρήκα τον τρόπο να εκφραστώ!!!



Βρήκα τον  τρόπο  να εκφραστώ!!!

Βρε τι είμαστε σε τούτη τη ζωή
κανείς μας δεν μπορεί να εκφραστεί
Άλλα να νιώθεις στην ψυχή
κι άλλο να αφήνεις να σου βγει

Θέλεις να κλάψεις μα εσύ χαμογελάς
θες να φωνάξεις και τελικά σιωπάς
να θες να φύγεις μακρυά μα μένεις εκεί
kι όλο αυτό να σου μαυρίζει την ψυχή

Ένας συμβιβασμός ειναι η ζωή
που σε καλό δεν θα μας βγει
μέσα μας θάβουμε τόσα πολλά
όπου στο τέλος ραγίζει η καρδιά..

Τι κάναμε εμείς μες στην ζωή;
μπήκαμε σε μάχη που έχει χαθεί
ελεύθερα ποτέ δεν εκφραστήκαμε
λίγα ειναι αυτά που μοιραστήκαμε

Έτσι κι εγώ για να μην πνιγώ
βρήκα ένα τρόπο να εκφραστώ
με δυο στιχάκια τις στιγμής
που δεν τα διάβασε όμως κανείς!
Skouliki

Eίναι η αγάπη μου...

   

Eίναι η αγάπη μου...

Είναι η αγάπη μου φωτιά
που σιγοκαίει στα σωθικά
κάθε ματιά σου ρημαγμος
κι απάντηση μου ο στεναγμός

Πως να μην σε θέλω πες μου πως
έμμονη ιδέα μου εισαι και καημός
μες το μυαλό μου που τριγυρνάς
την κάθε σκέψη μου τρυγάς

Είναι η αγάπη μου πολύ
και μεγαλώνει κάθε στιγμή
δίπλα μου κάτσε να χαρείς
από με μόνο αγάπη θα γευτείς!

Skouliki

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Το «Ξενοδοχείο Παράδεισος» απο τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκουλικάδου "Ο Ερωτόκριτος"


Μια ξεχωριστή θεατρική παράσταση απο τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκουλικάδου "Ο Ερωτόκριτος"
Ένα ξενοδοχείο, ένας παράδεισος και μία θεατρική παράσταση Το «Ξενοδοχείο Παράδεισος» υποδέχεται τα παράνομα ζευγαράκια ,τους θεατρόφιλους και όσους θέλουν να γελάσουν με την καρδία τους.
Εχεμύθια, ασφάλεια, διακριτικότης!
Η τρελή τρελή κωμωδία του Ζώρζ Φεϋντώ, ξεκινάει στο θέατρο Σαρακινάδου στις 23/02 έως και το Σάββατο 10/03.
Η παράσταση σατιρίζει την αστική τάξη και την υποκρισία της μέσα από χιουμοριστικές καταστάσεις και απίστευτη πλοκή. Μια φάρσα, όπου όλοι όσοι δεν θα έπρεπε να συναντηθούν, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, προκαλώντας το ασυγκράτητο γέλιο του θεατή.
Εδω θα ήθελα να  συγχαρώ όλους τους συντελεστές της παράστασης αυτής,  και  δεδομένου ότι  δεν ειναι επαγγελματιες  υποκλίνομαι    στην δημιουργική τους θέληση και φαντασία!!!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΓΟΥΡΟΣ
ΣΚΗΝΙΚΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΕΣΗΣ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΜΑΡΟΥΔΑ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΕΛΕΝΑ ΚΑΚΟΛΥΡΗ(ΛΥΡΗ)
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΓΟΥΡΟΣ
ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΥΓΕΡΗ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ:ΣΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ:ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΦΩΤΙΣΜΩΝ- ΗΧΟΥ:ZANTE EVENTS
ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ:ΣΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΛΟΥΠΟΥΛΟΥ

ΗΘΟΠΟΙΟΙ

ΝΙΚΟΣ ΛΟΥΤΑΣ
ΑΘΗΝΑ ΚΑΚΟΛΥΡΗ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΕΛΙΟΣ
ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΟΥΣΚΟΣ
ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΜΑΡΚΕΣΙΝΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΛΥΒΑΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΥΓΟΥΡΟΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
ΔΗΜΜΗΤΡΑ ΠΛΕΣΣΑ
ΣΑΒΙΝΑ ΠΛΕΣΣΑ
ΕΜΙΛΙΑ ΛΕΥΤΑΚΗ
GUEST STAR:ΜΑΡΙΑ ΠΛΕΣΣΑ

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

Σεργιάνι στην Πλάκα με καντάδες


      

Η Ενωση Ζακυνθίων Αθήνας «Ο Αγιος Διονύσιος» συμμετέχει και εφέτος ενεργά στο πρόγραμμα Αποκριάτικων Εκδηλώσεων του Δήμου της Αθήνας.

Σας καλεί στο Αποκριάτικο σεργιάνι στην Πλάκα, την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018, με καντάδες από τη Χορωδία υπό τη διεύθυνση του Παναγιώτη Κάνδηλα.

Σημείο εκκίνησης ο σταθμός ΜΕΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, ώρα 19.00. Η διαδρομή που θα ακολουθηθεί είναι: Μετρό Ακρόπολη, Σέλλεϋ, Βύρωνος, πλ. Αγίας Αικατερίνης, πλ. Φιλομούσου Εταιρείας, Κυδαθηναίων, Αδριανουπόλεως, Τριπόδων, Φλέσσα, Λυσίου, Μάρκου Αυρηλίου, Αδριανού, πλ. Μοναστηρακίου.