Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Η μοναδική κληρονομία ενός ιδιότροπου γέρου


Η μοναδική κληρονομία ενός γέρου μέσα από ένα γεροκομείο ειναι το παρακάτω ποίημα....
Και αυτός ο γέρος που όλοι νόμιζαν ότι δεν είχε τίποτα να έχει μείνει να δώσει στον κόσμο, μας έδωσε τώρα αυτό το ποίημα που τριγυρίζει σε ολόκληρο το διαδίκτυο.


Τι βλέπετε νοσοκόμες; …….. Τι βλέπετε;
Τι σκέφτεστε …….. όταν με κοιτάτε;
Ένας ιδιότροπος γέρος, …….. όχι πολύ σοφός,
Αβέβαιος από συνήθεια …….. με μακρινή ματιά;
Που λερώνεται με το φαγητό του …….. και δεν δίνει καμία απάντηση.
Όταν λέτε με δυνατή φωνή …….. «Εύχομαι να προσπαθούσες!»
Που φαίνεται να μην παίρνει είδηση …….. τα πράγματα που κάνετε.
Και πάντα χάνει …….. μια κάλτσα ή ένα παπούτσι;
Ο οποίος, αντιστεκόμενος ή όχι …….. σας αφήνει να κάνετε όπως επιθυμείτε.
Με το μπάνιο και το τάισμα …….. για να γεμίσετε την μέρα;
Αυτό σκέφτεστε; …….. Αυτό βλέπετε;
Τότε άνοιξε τα μάτια σου νοσοκόμα, δεν κοιτάς εμένα.
Θα σου πω ποιος είμαι …….. καθώς στέκομαι εδώ τόσο ακίνητος.
Καθώς υπακούω στις διαταγές σου …….. καθώς τρώω με τη θέλησή σου.
Είμαι ένα Δεκάχρονο μικρό παιδί …….. με έναν πατέρα και μητέρα,
Αδερφούς και αδερφές …….. που αλληλοαγαπιόμαστε.
Ένα Δεκαεξάχρονο νεαρό αγόρι …….. με φτερά στα πόδια του.
Ονειρευόμενο πως σύντομα τώρα …….. αγάπη θα βρει.
Στα Είκοσι σύντομα γαμπρός …….. η καρδιά μου πετά.
Καθώς θυμάμαι τους όρκους …….. που υποσχέθηκα πως θα κρατήσω.
Στα Εικοσιπέντε τώρα …….. έχω δικό μου μικρό.
Που χρειάζεται την καθοδήγησή μου …….. και ένα ασφαλές χαρούμενο σπιτικό.
Τριαντάχρονος άντρας …….. το μικρό μου έχει πια γρήγορα μεγαλώσει.
Δεμένοι μαζί …….. με δεσμούς που θα κρατήσουν.
Στα Σαράντα μου, οι νεαροί γιοί μου …….. έχουν μεγαλώσει και φύγει.
Μα η γυναίκα μου είναι δίπλα μου …….. να σιγουρέψει πως δε θα θρηνώ.
Στα Πενήντα, άλλη μια φορά …….. μωρά παίζουν στα γόνατά μου.
Ξανά, γνωρίζουμε παιδιά …….. η αγαπημένη μου κι εγώ.
Σκοτεινές μέρες με βαραίνουν …….. η σύζυγός μου είναι νεκρή.
Κοιτάζω το μέλλον …….. τρέμω με φόβο.
Γιατί όλα τα μικρά μου …….. ανατρέφουν δικά τους μικρά.
Και σκέφτομαι τα χρόνια …….. και την αγάπη που έχω γνωρίσει.
Είμαι τώρα ένας γέρος άντρας …….. και η φύση είναι σκληρή.
Είναι αστείο να κάνεις τα γηρατειά …….. να μοιάζουν ανόητα.
Το σώμα καταρρέει …….. η χάρη και η δύναμη αποχωρούν.
Τώρα υπάρχει μια πέτρα …….. εκεί όπου είχα καρδιά.
Μα μέσα σε αυτό το παλιό κουφάρι …….. ένας νεαρός άντρας κατοικεί.
Και για άλλη μια φορά …….. η ταλαιπωρημένη μου καρδιά φουσκώνει.
Θυμάμαι τις χαρές …….. θυμάμαι τον πόνο.
Και αγαπώ και ζω …….. τη ζωή ξανά.
Σκέφτομαι τα χρόνια, τόσο λίγα …….. φύγαν τόσο γρήγορα.
Και δέχομαι το σκληρό γεγονός …….. πως τίποτα δε κρατά.
Λοιπόν, ανοίξτε τα μάτια σας, άνθρωποι …….. ανοίξτε και δείτε.
Όχι έναν ιδιότροπο γέρο .
Κοιτάξτε κοντύτερα …….. δείτε …….. ΕΜΕΝΑ!!
.

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Αγριοκαστανιά

Αγριοκαστανιά-Πικροκαστανιά-Αίσκουλος το υποκάστανο- Ιπποκαστανιά- Ιπποκαστανέα-Aesculus hippocastanum






Λόγω καταγωγής μου δεν το γνώριζα σαν δέντρο την ιπποκαστανιά , αλλά ούτε ως καρπό, βλέπεις στην Ζάκυνθο δεν υπήρχε τέτοιο δέντρο. Χρειάστηκε να πλησιάσω τα 50 για να συναντήσω την ιποκκαστανια ή αγριοκαστανιά σε πλατεία της Αττικής.
Σαν δέντρο ειναι αυτοφυές σε όλη την Βαλκανική και στην χώρα μας την συναντάμε στην βόρεια Ελλάδα μα παντα σε περιοχές με κάποιο υψόμετρο. Χρησιμοποιείται ευτυχώς πολύ για σκίαση και στολισμό σε δρόμους και πλατείες τόσο στην χώρα μας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο καρπός της μοιάζει με το κάστανο που τρώμε, μόνο που το εξωτερικό αγκαθωτό περίβλημα του ειναι διαφορετικό.
Σαν θεραπευτικό βότανο χρησιμοποιείται για χρόνιες ημικρανίες, για την καταπολέμηση κιρσών φλεβίτιδας και αιμορροΐδες.
Προσοχή: η κατανάλωση καρπών της ή η χρήση οποιουδήποτε σκευάσματος εσωτερικά απο άτομα που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να καταναλώσουν απο αυτό το δέντρο, εμπεριέχει κινδύνους για την υγεία καθώς σε ορισμένα τμήματα της αγριοκαστανιάς περιέχονται ισχυρές τοξικές ουσίες.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Ο σταυρός στην Σχίζα Ζακύνθου

Στη Δυτική πλευρά της Ζακύνθου, βρίσκεται το χωριό Καμπί κοντά στην άκρη των απότομων ακτών που ουσιαστικά ειναι γκρεμός 300 μέτρων.

Πανω από τον όρμο του Καμπιου που ειναι γνωστό σαν της Σχίζας (σχισμένη γη απότομα κομμένη γη. γιατί πράγματι σου δινει την αίσθηση της κομμένης με μαχαίρι συνέχειας της γης.) Εκεί έχει στηθεί πανύψηλος σταυρός για τα θύματα του εμφυλίου και του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Πόσες ψυχές και ιστορίες θα ακούσετε για όσους θανατώθηκαν με ρίψη στον γκρεμό αυτό....




Ο Ναπολιτάνος: απο την Μαρινέλλα





Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνεύει: Μαρινέλλα



Ο Ναπολιτάνος

Μελαχρινέ Ναπολιτάνε
ο πόλεμος είναι φριχτός
εσύ μαχαίρωσες τον Πάνο
μετά σε σκότωσε κι αυτός

Τώρα κοιμάστε αγκαλιασμένοι
όπως το θέλησε ο Θεός
να `ναι οι λαοί αδελφωμένοι
Μαύροι, λευκοί, ένας λαός

Εσύ στη Νάπολη μπαρμπέρης
κι αυτός ψαράς στο Αιτωλικό
να μάθεις δε θα καταφέρεις
πώς φτάσατε στο φονικό

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Δυο παιδιά απ’ το Βραχώρι : από την Μαρινέλλα

 

Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνεύει: Μαρινέλλα 

 
Δυο παιδιά απ’ το Βραχώρι 

Δυο παιδιά απ’ το Βραχώρι
πήρανε βουνά και όρη
για τιμή, για Λευτεριά.
Όμως του εχθρού οι σφαίρες
τους σταμάτησαν τις μέρες
και δε θα γυρίσουν πια.

Το 'να αγέλαστο κοιμάται
και τη Λευτεριά θυμάται,
τ’ άλλο ξάγρυπνο στο πλάι
το μαχαίρι του τροχάει.

Έστειλαν οι βαθμοφόροι
το μαντάτο στο Βραχώρι
κι’ έκλαιγαν οι κοπελιές.
Επρασίνισε το χώμα
και δε γύρισαν ακόμα
να τινάξουν τις ελιές.

Ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός: από την Μαρινέλα




Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Ερμηνεύει: Μαρινέλλα

Ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός

Τι γύρευες στ' αλβανικό βουνό,
μονάκριβε νησιώτη;
Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό
την ακριβή σου νιότη...

Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.

Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.

Τα χρόνια σου καπνός τα παιδικά,
ανάσα η εφηβεία.
Στον τοίχο - ματωμένα ιδανικά -
μετάλλια και βραβεία...

Πάει ο ήλιος, πάει κι η Αμοργός,
στα μάτια του νυχτώνει.
Κι ο έφεδρος ανθυπολοχαγός
κοιμάται μες στο χιόνι.

Η Ελληνική σημαία μέχρι σήμερα.....


Επίσημα, η ελληνική σημαία θεσπίστηκε στην Α' Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (Ιανουάριος 1822), ανταποκρινόμενη στην ανάγκη υπαγωγής όλων των επαναστατικών σωμάτων σε μια ενιαία αρχή. Ο καθορισμος της σημαίας κατά καιρούς θεσπίστηκε με διάφορα Διατάγματα, όπως της 30.7.1828 της 4/16 Απρ. 1833 και 28 Αυγ. 1858, 28 Δεκ. 1863 κ.ά.Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της εθνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), που είχε αναλάβει την προσωρινή διοίκηση της Ελλάδας, όρισε με το Διάταγμα 540 , τρεις τύπους σημαιών : μια σημαία ξηράς και δυο θαλάσσης, μια για το πολεμικό και μια για το εμπορικό ναυτικό.

Η σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό και έφερε έναν λευκό σταυρό που κάλυπτε όλη της την επιφάνεια.



 μέχρι και το 1828 η σημαία για τα εμπορικά πλοία  και...


η σημαία για τα πολεμικά πλοία.



Η σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά.....
Η σημαία Θάλασσας με το Νόμο 8541 της 21ης Δεκεμβρίου 1978 αποτελεί πλέον την επίσημη κρατική σημαία.

Η εθνική σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς όμως να μεταβληθεί ριζικά. Για παράδειγμα το 1833 προστέθηκε στις σημαίες του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού ο βαυαρικός θυρεός του Όθωνα, το 1863 του Γεωργίου Α΄ , το 1868  του Κωνσταντίνου Α΄ κτλ

   

   

Από την σύντομη αυτή αναδρομή ειναι κατανοητό σε όλους μας γιατί οι πολεμικές σημαίες του στρατού δεν είναι αυτή με τις ρίγες αλλά ο σταυρός με τον άγιο Γεώργιο στο κέντρο...
                       



Για την ιστορία αυτή την σημαία πρότεινε ο Ρήγας Φεραίος Βελεστινλής για σημαία της «Ελληνικής Δημοκρατίας».





πηγή:http://users.otenet.gr/~mystakid/histshm.htm

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Η Μάχη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών το 1944 στην Ζάκυνθο....

Ανηφορίζοντας από την Χώρα τση Ζακύνθου στον Άγιο Δημήτρη στα δεξιά σου συναντάς το μνημείο της τελευταίας μάχης του ΕΑΜ ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών στις 7-9 1944....



Ας συνοδεύσουμε όμως τις παραπάνω εικόνες με την περιγραφή από τον Γιάννη Δεμέτη  όπως το δημοσίευσε η ημέρα τση Ζάκυνθος...
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1944, έλαβε χώρα συμπλοκή στην περιοχή Φλόκα του Γαϊτανιού με τραυματίες και θύματα και στις δύο πλευρές. Από τη μια μεριά βρισκότανε ομάδα ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ. και των Εθνικιστών, και από την άλλη Γερμανοί στρατιώτες.
Από την ανταλλαγή των πυρών, σκοτωθήκανε οι: Αναστασίος Σκλήβας από το χωριό Ρωμήρι εθνικιστής και Μιχαήλ Τζαβαλάς και Ιωάννης Φεραδούρος, Εαμίτες από το χωριό Μαχαιράδο και άγνωστος αριθμός Γερμανών.
Η συμπλοκή άρχισε όταν οι αντάρτες πήγανε στην περιοχή για να διαρρήξουνε μια αποθήκη με όπλα. Την ώρα που βρισκόντουσαν κοντά στη αποθήκη πέρασε από το δημόσιο δρόμο ένα καμιόνι με Γερμανούς στρατιώτες που είχε πορεία για κάποιο χωριό. Σύμφωνα με μαρτυρίες κάποιων από τους περιοίκους ο αντάρτης Σπυρίδων Μαρίνος – Σταματέλος ή Κλάπας από τον Άγιο Λάζαρο, νομίζοντας ότι οι Γερμανοί τους αντιληφθήκανε, πυροβόλησε και σκότωσε ένα Γερμανό.
Τότε άρχισε η μάχη. Οι Γερμανοί χρησιμοποιήσανε εκτός από τα ατομικά τους όπλα και τα τηλεβόλα που είχανε εγκαταστήσει στην περιοχή του Ατσαλή.
Μια οβίδα χτύπησε το σπίτι του Γιάννη Αγαλιανού.
Σκοτωθήκανε οι ιδιοκτήτες του σπιτιού Γιάννης και Μαύρα Αγαλιανού, το γένος Φλεμοτόμου, ενώ από το οκτάχρονο παιδί τους Νίκο, από την έκρηξη της οβίδας, κόπηκε το αριστερό του χέρι στο ύψος του βραχίονα, και από το δεξί του χέρι αποκόπηκαν δύο δάχτυλα.
Αυτή ήτανε η τελευταία μάχη που δόθηκε μεταξύ των Γερμανών και των κατοίκων του νησιού.

Καλημέρα, καλό Σαββατοκύριακο από την Άνδρο


Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Η ξυλογλυπτική από φίλο

Με ένα κομμάτι ξύλο κι ένα μαχαιράκι μπορεις να κάνεις πολλά, όταν έχεις όρεξη για δημιουργία φυσικά ....
Ο φίλος μου ο Νίκος στον ελεύθερο χρόνο του σχεδίασε τα παρακάτω.....

Οι καλογερόφατσες όπως τις αποκαλώ αυτές τις μορφές....
Και το αγαπημένο μου: ράβδος -μαγκούρα περιπατητή,   χρήσιμο εξάρτημα σε κάθε πεζοπόρο, για άμυνα κατα αδέσποτων και άλλων σκύλων!

Καλημέρα με αγάπη από Ζάκυνθο






Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Στο Δάσος Μεσοποταμιάς στην Καστοριά.


Αν περάσεις από την Καστοριά, είτε χειμώνα πολύ περισσότερο καλοκαίρι, θα είναι μεγάλη παράλειψη να μην επισκεφθείτε το δάσος της Μεσοποταμιάς. Ένα θαυμάσιο πάρκο, παιδότοπο για παιδιά από 2 έως και 102 χρόνων...


Ο Φυσιολατρικός Σύλλογος Μεσοποταμίας έχει διαμορφώσει το δάσος με τόσο μεράκι και αγάπη που είναι αξιοζήλευτο το αποτέλεσμα...


Εγώ πέρασα σούρουπο και οι μόνοι επισκέπτες του πάρκου, ήταν άγρια πουλιά και ζώα.... αλλά δείτε τις φώτο και ταξιδέψτε:







περισσότερες φωτο και θεματα στην ομαδα του facebook (πάτα εδώ)

Η αξία του ανθρώπου!

Η πραγματική αξία του ανθρώπου είναι ένα κλάσμα του οποίου ο αριθμητής αντιπροσωπεύει το τι πραγματικά αξίζει και ο παρονομαστής το τι νομίζει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος γίνεται ο παρονομαστής, τόσο μικρότερο γίνεται το κλάσμα.......
Λ. Τολστόϊ:

Καλημέρα και καλή εβδομάδα από την Καστοριά


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Νερά της Καστοριάς

Επισκέφθηκα αυτήν την περίοδο την Καστόρια, ξέρω ότι το καταλάβατε καθώς το θεματολόγιο στο ιστολόγιο μου αναφέρετε γύρω από την Καστοριά...
Σήμερα θα πω για την άσχημη μυρωδιά που επικρατεί σε όλη την ζώνη της παραλίμνιας περιοχής, κι όταν φυσά καλύπτει όλη την γύρω περιοχή.
Το ότι  προερχεται  η άσχημη αυτή μυρωδιά   από το νερό της λίμνης σου γίνετε  αμέσως αντιληπτό, από την πράσινη κρούστα που εχει η επιφάνεια του νερού.....
Που οφείλεται αυτή η μόλυνση δεν ξέρω, πάντως δεν με έπεισε οτι όλες οι αποχετεύσεις της πόλης έχουν συνδεθεί στον βιολογικό καθαρισμό.... και ακόμα δεν ξέρω πόσοι αχόρταγοι ή απόβλητα από στάβλους καταλήγουν στα νερά της λίμνης...
Που θα πάει;;; θα βρέξει, θα βάλει έναν αέρα δυνατό και τα λύματα θα διασκορπιστούν και η μυρωδιά θα εξαφανιστεί, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι που ......... άντε πάλι από την αρχή!
Πάντως την βόλτα διπλά από τα νερά της λίμνης δεν την έχασα,  απλά  η μυρωδιά μου χάλασε την απόλαυση!!

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Καλαθάκι Λήμνου...

Πολλοί θα γνωρίζετε τα τυριά της Λήμνου καλαθάκι!
Ελάχιστοι όμως θα γνωρίζουν από που προήλθε το όνομα αυτό:
Το τυρί μόλις το βγάλουν από το καζάνι όπου ζεσταίνανε το γάλα, σε παχύρρευστη ακόμα μορφή το έβαζαν σε καλαθάκια απο βούρλα πλεγμένα, έτσι το τυρί έπαιρνε το σχήμα του καλαθιού.
Αυτά τα καλαθάκια πλέον ελάχιστοι κατοικοι της Λήμνου ξέρουν να τα φτιάξουν, βλέπεις η χρήση πλαστικών δοχείων σε σχήμα καλαθάκι έχει αντικαταστήσει το παραδοσιακό χειροποίητο τυροβόλι από βούρλα.

Την τέχνη της κατασκευής καλαθακιού από βούρλα για την παρασκευή τυριού και οχι μόνο την έμαθε ενα φιλαράκι μου στην Καστοριά (τακτικός επισκέπτης της Λήμνου).....


Έτσι μου χάρισε κι εμένα ενα τέτοιο καλαθακι για να τον θυμάμαι...
Σχόλιο απο Skouliki:
Νίκο συνέχισε να μας εκπλήσεις με τις μαθησιακές σου δυνατότητες, στείλε μου τα σχέδια να αρχίσω τα μαθήματα κι εγώ!

Το ξενοδοχείον ΞΕΝΙΑ στην Καστοριά..

Κάποτε τα ξενοδοχεία ΞΕΝΙΑ ήταν το σήμα κατατεθέν κάθε περιοχής!!
Η εγκαταλειψη τους όμως απο την νοοτροπία του δημοσίου τα οδήγησε στο κλείσιμο και φυσικά να γίνουν κέντρα μόλυνσης και ντροπής για κάθε περιοχή....
Ευτυχώς στην Καστοριά το ΞΕΝΙΑ δεν έχει γίνει άντρο περιθωριακών τύπων, καθώς είναι σε ψήλωμα και έκκεντρα της πόλης...
Έτσι η φύση έγινε κάτοικος του ξενοδοχείου....
Ραγίζει πάντως η καρδιά σου να βλέπεις να ερημώνουν τέτοια όμορφα κτήρια...