Κάπαρη

Σήμερα μαζί με το μπανάκι, είπα να μαζέψω κάπαρη, στο όλο εγχείρημα βοήθησε και η Ελευθερία. Τελικά μαζέψαμε δυο βαζάκια……….. .

Δεν είναι θέμα οικονομίας ενέργεια μου αυτή, είναι το ότι να δημιουργείς απλά καθημερινά πράγματα, έστω και τόσο απλά, σε γεμίζουν ικανοποίηση επειδή δημιουργείς. Είναι η ευχαρίστηση του να κάνεις κάτι, ηθική πάνω από όλα ικανοποίηση….

Επιπλέον για να πω μια αλήθεια παραπάνω είναι και θέμα γεύσης. Η κάπαρη που πουλάνε στα καταστήματα έχει μια έντονη γεύση από άρμη, που την κάνει αηδιαστική για μένα, η δικής μου παραγωγής μοσχοβολάει θάλασσα………

Μαζέψαμε λοιπόν κάπαρη, την βάλαμε σε δυο μπουκαλάκια του νερού, και τα γέμισα με νερό θαλασσινό. Για τρεις μέρες θα αλλάζω αυτό το νερό. Με αυτό τον τρόπο, θα ποτίσει η κάπαρη αλάτι και αυτή είναι και η ποσότητα αλατιού που θα έχει για να συντηρηθεί. Είναι μια συνταγή που μου έμαθε ο πεθερός μου και την εφαρμόζω χρόνια τώρα με επιτυχία. Άντε να την ετοιμάσω τώρα για να την βάλουμε στη σαλάτα μας αργότερα…..

Μερικά πράγματα μας τα προσφέρει η φύση, αρκεί να ξέρουμε να τα εκμεταλλευόμαστε κατάλληλα….

Δυστυχώς η γνώση και η αξιοποίηση των φυσικών αυτών αγαθών από τους νεότερους, είναι σχεδόν μηδαμινή. Τα θέλουν όλα έτοιμα, κρίμα να χάνονται με το πέρασμα του χρόνου οι γνώσεις αυτές που με κόπο απέκτησαν οι παππούδες μας…..

Skouliki