Το φάντασμα μου

Τα βράδια ξυπνάν φαντάσματα
για να εκπληρώσουν τάματα
υποσχέσεις που δεν ολοκληρώσαμε
με φόβους να πληρώσουμε
όσα φαντάσματα ξυπνούν τα βράδια
στα κάτω από το σεντόνι μου σημάδια
ζητούν εκδίκηση για αγάπες
που αποδείχτηκαν στο τέλος σκάρτες...

Κάθε βράδυ σαν γύρει ο ήλιος
με αγκαλιάζει σαν φίλος
ένα φάντασμα από τα παλιά
και μένουμε έτσι όλη τη νυχτιά.
όχι δεν σκιάζομαι ποτέ
το φάντασμα μου είναι!!

Κάθε βράδυ το φάντασμα μου
έχει γίνει η συντρόφια μου
και δεν φοβάμαι πια τα βράδια
μόνος μου μες τα σκοτάδια
Μαζί του τάχα κουβεντιάζω
τις σκέψεις μου του αραδιάζω
μα εκείνο στέκει σιωπηλό
και το μόνο που ζητά
είναι να μην τ΄ αφήσω  μοναχό
μες τα    σκοτάδια αυτά...

skouliki