Προσπαθούσα μέρες τώρα,
να σου πω το τι συμβαίνει
Μα εσύ με είχες βάλει
να μου πάρεις το κεφάλι
Σου έλεγα να δεις εδώ
λίγο κάτω από το σταυρό,
που κρεμαώ στο λαιμό
και είναι βάσανο σωστό.
Αχ γιατί να είσαι αλλού
και να δίνεσαι αλλουνού,
την καρδιά μ΄ να σημαδεύεις
και τον πόνο μου να θεριεύεις…
Μα στα τόσα καρδιοχτύπια
αποφάσισα και ήπια
το φαρμάκι το πικρό
έτσι να σε αποδεχτώ!
Να ΄σαι δηλαδή αλλού
και στη σκέψη και στο νου
και όταν έχεις χρόνο λίγο,
να κοιτάς μη σε αποφύγω…
Έτσι συμβιβάστηκα να ζω
με ένα πόνο, ένα καημό
που ειν΄ αλήθεια σκληρός
στη ζωή μου τιμωρός….
skouliki
Καλή η προσπάθεια, ανάλογη και η εξέλιξη. Πολύ ωραία, Χρηστάκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω ακομα μια φορα φιλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή