Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Φίλοι;;
Με την καθημερινή περιήγηση στο ιντερνετ και ειδικά στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, συναντάς πολλούς ανθρώπους. Ανάμεσα σε αυτούς που συναντάς και κάνεις φιλίες, υπάρχουν και ορισμένοι που είναι τόσο αξιόλογοι που λες, γιατί θεέ μου να μην ζούμε σε κοντινές αποστάσεις, έτσι ώστε να έχουμε μια άμεση και καλύτερη επαφή;;
Γιατί να βρίσκονται στην άλλη άκρη της γης;;;
Με αυτούς δένεσαι, γίνεσαι ένα, δένεσαι τόσο πολύ που νιώθεις ότι τον ξέρεις μια ζωή. Έρχεσαι με λαχταρά στον ιστότοπο, με σκοπό να πεις μια καλησπέρα, να μιλήσεις λίγο μαζί του, να δεις τι τον απασχολεί, να του πεις τον καημό σου, αλλά και να ακούσεις τον δικό του........
Παλαβό δεν είναι να μιλάς σε έναν μέσα από ένα μηχάνημα και να ακούς την ανάσα του, να νιώθεις το τρέμουλο της φωνής του μέσα από τα άψυχα γράμματα του τσατ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Και όμως έτσι είναι. …. Μαθαίνεις από μια λέξη να ξέρεις τι νιώθει, τι θέλει να σου πει, τι κάνει εκείνη τη στιγμή και ας μην τον βλέπεις ούτε τον ακούς, απλά διαβάζεις τις γραμμές που σου αραδιάζει , οι οποίες σιγά σιγά παίρνουν ζωή, αποκτούν νόημα................
Εδώ να επισημάνω ότι δεν είναι για όλους το ίδιο, υπάρχουν και οι πονηροί, οι επιτήδειοι απατεώνες που ξέρουν να εξαπατούν αισθήματα και συναισθήματα...............
Αυτοί είναι που θέλουν προσοχή, αλλα δεν θα επεκταθώ στους εν λόγω κυρίους και κυρίες για να μην χαλάσω τον ύμνο της φιλίας μέσα από το ιντερνετ.
Τέτοιους φίλους άξιους, καλούς, συμπαραστάτες, ανιδιοτελείς έτυχε να κάνω και εγώ….
Δοξάζω λοιπόν την τύχη μου που στους τόσους που συνάντησα, βρέθηκαν και αυτοι, στους οποίους χρωστώ πολλά............
Ναι χρωστώ τόσα πολλά, που η ζωή μου είναι τόσο λίγη για να τους ξεπληρώσω.....
Φίλοι μου σας αγαπώ, δεν θα ήταν υπερβολή να σας πω ότι νιώθω ότι σας χρωστώ ακόμα και την ζωή μου… Στην κρίση που πέρασα, δεν είδα οι άνθρωποι της γειτονιάς οι άνθρωποι που συναναστρέφονται μαζι μου κάθε μέρα να μου δώσουν σημασία
Εσείς όμως αμέσως με αγκαλιάσατε και με βοηθήσατε με κάθε τρόπο........
........................................................................
Για πάντα φίλοι αδερφικοί να είμαστε, χωρίς καμια παρεμβολή από κακούς συνανθρώπους, που ζηλεύουν τη φιλία μας αυτή!!!!!!!!!!!!!!!
Καλή σας νύχτα!!!!!
skouliki.
Αναρτήθηκε από
skouliki
στις
9:19 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Γεγονότα- σκέψεις μου,
Διάφορα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Υπάρχουν δεσμοί φιλίας και απο δω...ευτυχώς ...και μάλιστα ανιδιοτελείς...μια φλι σου που σ΄εκτιμάει είμαι και εγω... ( γονη )
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Γονη μου υπαρχουν ευτυχως πολλοι καλοι φιλοι.....
Διαγραφήκι εσυ εισαι μια απο αυτους που αγαπω κι εκτιμω πολυ.... καλο σου βραδυ!
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου χρήστο και τόχω εξομολογηθεί πολλές φορές κι εγωστο δικό μου μπλογκ οτι νοιώθω τυχερή που μέσα απο αυτό το μηχάνημα γνώρισα ανθρώπους που αλλιώς δεν θα τους συναντουσα ποτέ στη ζωή μου. Δεθηκα,αγάπησα και αγαπήθηκα με ανθρώπους άγνωστους,εκ διαμέτρου αντίθετουςμ εμένα,ηλικιακά μικρότερους ή μεγαλύτερους και με κάποιους νοιώθω οχι μόνο σαν να τους γνώριζα απο πάντα,αλλά οτι ειναι οικογένειά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥτό το μέσον σου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσεις τον άλλον πριν τον συναντήσεις και δεις το πρόσωπό του.Ξεψαχνίζεις το χαρακτήρα του και κολλάς ή δε κολλάς
Είμαι περήφανη και λέω εχω ανθρώπους απο τη Μακεδονία μεχρι την Κρήτη και απο τη Ρόδο μέχρι την Κέρκυρα,που αγωνιώ και αγωνιούν,που χαίρομαι και χαίρονται,που λυπάμαι και λυπούνται με ό,τι συμβαίνει στον καθένα μας.Και προπάντων ΣΕΒΟΝΤΑΙτις παραξενειές σου χωρίς να δυσανασχετουν.Είναι τόσο πολύτιμο αυτό που όνο οποιος δεν τόχει ζήσει μπορεί να το αμφισβητεί. Χαίρομαι λοιπόν γι αλλη μια φορά που σε γνώρισα απο κοντά και είδα απο τα γελαστά μάτια και την ανοιχτόκαρδη αγκαλιά πίσω απο το μπλογκ του Σκουλικαδαίου ;) χαχχαχαα Μακάρι να μακροημερεύσουμε.
Χαρα μεγάλη χαρά μου δίνεις που είσαι φίλη μου, ναι σε μια στιγμή που ένιωσα την αναγκη ευχαριστιών προς τους ιντερνετικους φιλους το έγραψα αυτο. Αν και έχουν περάσει πάνω απο 7 χρόνια, δεν άλλαξα ιδέα, άπλα πλέον το πιστεύω περισσότερο όλο αυτό...
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ που υπάρχεις και εισαι φιλη μου, σε αγαπώ φιλαρακι μου!!
Παντα εδω........................και για παντα.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΛετα μου σε ευχαριστω!!!
Διαγραφήνα σαι καλα!