Ξημέρωσε Σάββατο, μια μέρα ιδία με τις άλλες όμως……………
Ενώ θα έπρεπε να ασχοληθώ με την προσωπική μου ζωή, πάλι πρέπει να ασχοληθώ με βλακείες στη δουλειά. Ποιος μου πληρώνει την χαμένη ηρεμία μου;;
Ποιος με αποζημιώνει για τόσα χαμένα Σάββατα και άλλες τόσες Κυριακές, για να μην αναφέρω τις ώρες καθημερινά που χάνω από το δικό μου χρόνο………..
Μα ποιος νοιάζεται για μένα…. Το θέμα για τους άλλους είναι να τους κάνεις την δουλειά…
Πως θα την κάνεις και με τι κόστος δεν τους νοιάζει, αρκεί να την κάνεις χωρίς να βάλουν το χέρι στη τσέπη και χωρίς αυτοί να ιδρώσουν…... Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;;
Ναι γίνονται.!!!!!!!!!!!!!!!!
Γίνονται όταν στηρίζονται στο προσωπικό φιλότιμο του καθενός…..
Μήπως ήρθε η ώρα να χαθεί και αυτό το φιλότιμο;;
Μήπως πρέπει να δουλεύουμε ανάλογα με το τι μας δίνουν;;
Μήπως πρέπει να κάνουμε ότι δουλεύουμε όπως αυτοί κάνουν ότι μας πληρώνουν;;
Έτσι και αλλιώς η χώρα δε θα σωθεί από την χαμένη μας ευτυχία….
Δε θα σωθεί από την υπερκόπωση μας….
skouliki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!