Πάψε επιτέλους...

Πάψε επιτέλους...

Πάψε επιτέλους να αγαπάς
στα σύννεφα άλλο να μην πετάς
εσύ δεν είσαι για πολλά
κάνεις πότε δεν σε αγάπα

Δείξε στην τρελά σου χαρά
άσε τον άλλο, πότε του δεν πονά
μάθε επιτελούς στην ζωή
ότι δεν ησουνα ποτέ εκεί

Στα σύννεφα σου τα μαβιά
δε σε ακολούθησε καμιά
πάψε επιτελούς να αγαπάς
από εκεί πόνο μόνο τρυγάς

Δεν είσαι πλασμένος νικητής
είσαι ο χαμένος της ζωής
πάψε επιτελούς αν ζητάς
ψήγματα αγάπης και χαράς

Μα να το ξέρεις εξαρχής
κουρέλι θα μείνεις της ζωής
σταμάτα να την προκαλείς
την ευτυχία που δεν θα βρεις
δεν ειναι στα μέτρα σου αυτή
μα σου έχει γίνει φυλακή
που άδικα μέσα έχεις κλειστεί
tη μοναξιά παρέα εχεις εκεί

Δεν σε ακολούθησε καμιά
στα σύννεφα σου τα μαβιά
πάψε επιτελούς να αγαπάς
να ξέρεις πάλι θα πονάς
από τη στέρηση σου αυτή
να αγαπηθείς μες την ζωή
μα ένα σύννεφο και μόνο
θα σε φορτώνει πάντα πόνο...

Skouliki