Ξυπνώ και βλέπω γύρω μου
την μοναξιά να βόσκει
βλέπω κι αυτή η μέρα μου
από μοναξιά να πάσχει
Ξυπνώ κι όχι δεν είσαι εκεί
με αφήνεις μόνο να αναζητώ
σε εφιάλτες να βρω την ζωή
χωρίς την αγάπη σου όμως ζω;
Ξυπνώ κι η μοναξιά με ακολουθεί
άγρυπνο μόνο να με αφήνει
νύχτα και μέρα συντροφιά
με το κενό της στη καρδιά
Ξυπνώ κοιτώ για τα όνειρα
που απλόχερα σου τα έδινα
κι εσύ με τ΄χεις στα επιστρεφόμενα
εφιάλτη στης ζωής σου τα απόνερα...
Πόσο εγωιστής έχω σταθεί
στα μάτια σου όταν κάθε πρωί
σαν τα σκουπίδια πετάς από την ζωή
που από μένα σου έχουν σταλεί...
skouliki.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!