Η χοντρή στην παραλία

Η χοντρή στην παραλία

Κάθομαι στην παράλια
είναι η δίκη μου ευκαιρία
τα κορμάκια να χαζεύω
ήλιο τάχα πως μαζεύω

Μα στη τόση ομορφιά
σκάει μύτη μια παχιά
και τα λίπη της απλώνει
που το μάτι ξεχειλώνει
όσο η παράλια απλώνει
πως να χωρέσει αυτό
θεέ μου τώρα το θεριό;

Τρέμεις διπλά σου μην κάτσει
κι η ξαπλώστρα της να σπάσει
και σκορπίσει γύρω βρώμα
άντε κάτσε βρε στο χώμα
ειν το μόνο που σε θέλει
αυτό κι ίσως το τσιγκελι...

Με τρομάζει η σκηνή
που διαδραματίζεται εκεί
οι γοργόνες οι λιαστές
και διπλά φωκιες χοντρές
να κοιτούν τα ταπεράκια
με γεμάτα μπιφτεκάκια
λες και η πείνα η πολύ
είναι μόνο για φαΐ

Μα η όραση μου θέλει
μόνο ομορφιά να έχει
έτσι βάζω παρωπίδες
λέω όσα είδες - είδες,
Κοίτα μόνο τα κορμιά
που σου βγάζουν ομορφιά
ασ΄τις φωκιες να βογκάνε
στο αγύριστο να πάνε
που σου χαλάνε τη σκηνή
στην καλοκαιρινή σου αυλή...

skouliki