Φτάνοντας στην πλατεία άρχισαν τα κοράκια να κράζουν απάνωθε μου και να πετούν συνεχώς όλο και ποιο χαμηλά πάνω από το κεφαλι μου. Αυθόρμητα μου ήρθαν στο μυαλό οι εικόνες και τα λόγια μιας ελληνικής ταινίας που έλεγε σε στιγμές τρέλας ο πρωταγωνιστης: Πάρτε αυτά τα κοράκια από πάνω μου!!!!!!!!!!!!!!
Για την ακρίβεια ήταν αυτά που πετούσαν απάνωθε μου κουρούνες.....
Δεν έκανα πολλά βήματα και αντελήφθη τον λόγο που φερόντουσαν τόσο ανήσυχα και παράξενα οι κουρούνες:
Ένα μικρο είχε πέσει από την φωλιά τους και δεν μπορούσε να ανεβεί πάλι επάνω στην ασφάλεια του δέντρου...
Με λίγη βοήθεια σκάλωσε σε ένα χαμοκλάδι, όπου το άφησα για να αναλάβουν δράση οι γονείς του.
Για την ακρίβεια ήταν αυτά που πετούσαν απάνωθε μου κουρούνες.....
Δεν έκανα πολλά βήματα και αντελήφθη τον λόγο που φερόντουσαν τόσο ανήσυχα και παράξενα οι κουρούνες:
Με λίγη βοήθεια σκάλωσε σε ένα χαμοκλάδι, όπου το άφησα για να αναλάβουν δράση οι γονείς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!