Όταν μου ζήταγες να λέω την ίδια λέξη
στο σ΄ αγαπώ μου απάνταγες και γω
κι εσύ μ΄ αγάπαγες πρωί μέχρι τις 6
με μια καρδιά σαν σημαδούρα στον αφρό
Μου είχες τάξει ένα φεγγάρι κι άλλο ένα
κι έναν παράδεισο να σε συναντώ
μα πίσω μου `δωσες χείλη φιλημένα
και λόγια κούφια κι έναν έρωτα μισό
Ξένη, ήσουνα ξένη
κυκλοφορούσες με ταυτότητα πλαστή
μένει να με πεθαίνει
η τόση πίκρα που μου άφησες εσύ
Σ΄ ένα σημείωμα σου λόγια ερωτευμένα
βρήκα απ΄ τα πέρυσι κι ακόμα το φυλώ
ήτανε εδώ κανα απ΄ αυτά που `χες στημένα
όπως το βλέμμα σου ζεστό κι απατηλό
Με έχεις μπλέξει σε μια ψεύτικη συνήθεια
απ΄ το λαβύρινθο σου τώρα πως θα βγω
κρίμα δεν είναι σαν τα παραμύθια
και έχω χάσει το ραβδί το μαγικό
Ξένη, ήσουνα ξένη
κυκλοφορούσες με ταυτότητα πλαστή
μένει να με πεθαίνει
η τόση πίκρα που μου άφησες εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!