Υπόσχεση που πάντα μένει...........

Αγίου Σπυριδώνα πρωί
κακό μαντάτο μου ΄ρθε
πως του πατερά μου η ζωή
φεύγει, κι πάει αλλούθε



σαν τον τρελό διένυσα
χιλιόμετρα και μίλια,
στην κλινική αντίκρισα
σφιγμένα όλων τα χείλια…..

τέσσερις ημέρες δίπλα σου
δεν έφυγα καθόλου
κι έκλεισα τα μάτια σου
δεν λύγισα διόλου….

Όμως με λύγισε η σκηνή
ανήμπορος να βρίσκεται
αυτός που έσκιζε την γη
μέσα της να κατευθύνεται…

έπεσα τότε με λυγμούς
στη γη που μέσα μπήκε
«Όχι δεν είναι από αυτούς,
οχι η ψυχή του δεν βγήκε!»

Με την κραυγή αυτή
είδα σε κείνον δάκρυ
από το πρόσωπο του το τραχύ
και κύλισε εκεί στην άκρη…

κι ήρθε μια υπόσχεση ζωής:
«Πάντα κοντά μου να ναι
όπου σταθώ κι όπου με δεις
δίπλα μου πάντα να ναι….»

σε κάθε δύσκολη στιγμή
αλλά κι ευτυχισμένη
από το χέρι με κρατεί
σαν πάντα αγαπημένοι….

skouliki