Φρουρααααααά - φρουρά....: απο τον Xenio-Dionisi Marino

Ένα χρονογράφημα του φίλου μου Xenios-Dionisis Marinos τον οποίο ευχαριστώ για την άδεια να το δημοσιεύσω εδώ και που αξίζει να διαβάσει κανείς!
     

Φρουρααααααά - φρουρά ....
Καλός φαινότανε ο γαμπρός , αρκεί που ήτανε από το κάμπο ,δεν ήθελε οι κοπέλες τσης να κάτσουνε στο βουνό .
Γλεντζές ,κουβαρδάς κι όμορφος είχε ούλα τα προσόντα να περάσει το παιδί τσης καλά .
Από το κάμπο στο βουνό , 3 ωρες δρόμο με τα πόδια δεν ήτανε κι εύκολο κάθε μέρα να ανηφορίζει τσι κακοτράχαλες ρεματιές του Κωλοσύρτη , μεσ το λιοπύρι και τη βροχή , γιαυτό και τα σουλάτσα στο Μεγαλώνι περιοριζόντανε ,μία φορά την εβδομάδα ......και βάλε
Φιέστα είχανε σπίτι τσους ,σαν έφτανε κατάκοπος και καταϊδρωμένος , όμως πάντα φορτωμένος με τα κανίσκια για τη νύφη αλλά και για τη πεθερά .
Ούλα κι ούλα όμως ,ποτέ τσης δεν εβάσταξε φανάρι στα παιδιά τσης , ηθελε όμως νάξερε , αν ο γαμπρός ...<μπορεί > την έτρωε το σαράκι ,βλέπεις .

--Μωρή ,πως τα πας με το γαμπρό, τίποτσις ακόμα ?

--Τίποτσις μάνα τίποτσις ...!

--Νααα (και τση αφεντάρει δύο φάσκελα) που να σούρθει ξαφνικό ,χουμιξέτονε μωρή να δείς του κάνει κουκου ?

-- Ντρέπουμαι μάνα ντρέπουμαι

--Όρσε νααα (και τση δίνει άλλα δύο ) ,Ασε τώρα τσι ντροπές κι εγώ θα σ' αβαντάρω

--Μάνα μην εβουρλίστηκες πες μου για θα κορπάρω ?

-- Αν ειναι ορή τση προκοπής , μη σκιάζεσαι καθόλου , α τρέχει όμως ως τίποτα , να πάει κατά διαόλου !!! Σκάσε λοιπό και άκουμε .....

Το βράδυ που θα κάτσουμε να φάμε στο τραπέζι , στη μέση θα τον βάλουμε και θα του βάλεις χέρι

--Μα μαμά

--Μαμάξεις και ξερός ...κι ότα σου κάμω νόημα , θα βάλει τα ξερά σου ,ανάμεσα στα σκέλια του , να πιάσεις τ'αχαμνά του....κάμε πως εσηκώθηκε η κούδα τση ποδιά σου

--Εντάξει μάνα

Πασάς στα Βίσαλα ο γαμπρός ,δεξιά η νύφη ,αριστερά η πεθερά ,σα γύφτικο σκεπάρνι εκαμάρωνε κι εξεκωκάλιαζε τσι τηγανισμένες χαρκομαρίδες που είχε φέρει κανίσκι αγορασμένες από το Γατσούλα 15 νημερώνε..

.Έτρωε και τη τρώγανε τη γρία οι μαρίδες , ότι ήθελε ας γενότανε δεν είχε άλλες ορπίδες

--Ουξ από δώ , φύγε μωρή , τσίτο κακοχρονάχεις ...κι έκανε πως εκλώτσαε τη γάτα η πεθερά

Χαμπάρι ομως δεν έπερνε η νύφη από σινιάλα, μία μαρίδα όλακερη μια κουταλιά αλιάδα

--Μη τρώς μωρή τα κόκκαλα και δώστα στο γατσούλι

--Μα είναι μάνα νόστιμα , γιαυτό τη τρώω ούλη

--Δώκε μωρή του γατσουλιού κομμάτι να σωπάσει γιατί άμα του δώκω εγώ , περμάμε σ'άλλη φάση

-- Ασε με μάνα άσε με , τρώω θα κομπιαστώ ..κι κατάπινε τσι μαρίδες αμάσητες , μία χαψιά και κάτου

Του διάολου ελιβάνιζε , στο κόσμο τσης η νύφη , σε τίποτα δε τση 'μοιασε , ένα τσουρούλι πονηριά ,κομμάτι εξυπνάδα...... εσκεφτότουνα η μάνα και το μυαλό τσης εγύριζε να δεί , αν ο γαμπρός <μπορεί >

Εκόντευέ να τελειώσει το φαί ,δεν είχε πολύ χρόνο , την ευκαιρία να χάσει ?, Έπρεπε να δράσει...........βεραμέντε σκορσάρει και μπατάρει ούλα τ'αποφάγια απάνου στο γαμπρό ,τάχατες τη εγραντζούνισε είπε το γατσιερό

--Ω χαρά μου τι έπαθα ΄κατσε να σε τινάξω ...

--Δε βαριέσαι πεθερά ,άστο θα πά να αλλάξω

--Κάτσε ορέ να σε χαρώ

Τιναξε -τίναξε 'το βρακί δε θέλει και πολύ , νά σου και του σηκώθηκε δελέγκου το πουλί ...κι αφού τον επασπάτεψε και ήτανε θετικιά ,γυρνάει και λέει στη κόρη τσης με άγρια ματιά

΄--Μωρή να σουρθει συφορά μη τρως όλο μαρίδες , φάε και κάνα κέφαλο που είναι όλο θερμίδες

πηγη: Xenios-Dionisis Marinos