Μοναξιά με ελπιδες! απο ΦΠ

Η  Φ.Π. ξαναχτύπησε με ένα ποίημα.....   απολαύστε το!
 

Γιατί τέτοια σιωπή
στερέψανε τα λόγια
τέλος, μείναμε εμείς
ξεκούρδιστα ρολόγια

Κρύος ιδρώτας με πιάσε
πονάει η ψυχή μου
μου λείπεις και δεν μπορώ
που δεν είσαι πια μαζί μου

Τα λόγια είναι φτωχά
να πούνε την πληγή μου
ας ρχόσουνα να γέλαγε
και πάλι η ψυχή μου

δρόμους πήρα και στενά
μήπως σε συναντήσω
αδίκως σέρνομαι εγώ
δε θα γυρίσεις πίσω

Το πήρα απόφαση λοιπόν
μόνη εγώ θα ζήσω
με την ελπίδα κάποτε
πως θα ξαναγαπήσω

ΦΠ