Υπάρχει όμορφο κι ταπεινό

Σε περιβόλι   και σε βουνό
σε κάμπο μα και ρουμάνι
ανθός φυτρώνει ταπεινό
όλων το μάτι να το πιάνει
 
 
Μες στο κρύο ξεπροβάλει
στο βοριά βγάζει κεφάλι
τα χρώματα του μας σκορπά
μέσα στο κρύο τον χιονιά

γιατί όμως στα αυτιά εμένα
στο όνομα του νιώθω αγέρα,
και στην θωριά του βλέπω μάχη
 βιάστηκε πολύ ζωή για να χει

Ανεμώνη, ναι με άνεμο ζει
μπλάβα μαβιά και ροζάκι
σαν κομφετί σκόρπιο στη γη
μας χρωματίζει την ζωή!

Το ανθός αυτό το ταπεινό
να σου προσφέρω κι εγώ
από μια αγάπη ταπεινή
που μένει όμως παντοτινή

skouliki