Φέρε μας κάπελα, κρασί
κ’ έλα με μας να πιεις και συ.
Ήρθαμε τώρ’ απ΄ τη δουλειά,
μ΄ άδειο μυαλό κι άδεια κοιλιά,
μες το πιοτό να ξεχαστούμε.
(Ζωή που κάνουμε και μεις, μαρτύρια που τραβούμε!)
Φέρε μας ένα κατοστάρι
-ν- απ΄ το στερνό σου γιοματάρι.
Κι αφού το πιούμε, στο λεφτό,
το δοκιμάζουμε κι αυτό
που μας το λες για φίνο πράμα.
(Ως πόσο πια να λυώνουμε στον πόνο και στο κλάμα;)
Φέρε μαρίδες για μεζέ
κ΄ έλα να πιεις και συ, χαζέ!
Τι; Μας λυπάσαι τα λεφτά;
Δεν έχουμε κι άλλ’ απ΄ αυτά,
που φτάνουν όσο για να πιούμε.
(Μα όπως κι αν είναι, δώσε μας πιοτό… να ξεχαστούμε).
Τεύκρου Ανθία (1904-1968)
απο την συλλογή Τα σφυρίγματα του αλήτη,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!