Αρχόντισσα της καρδιάς μας...

 

Αρχόντισσα της καρδιάς μας...
από την
Λουκία Μεταξά Αρμόδωρου

Αρχόντισσα ήσουν για εμάς
τώρα κοιτάς από ψηλά
πρέπει να βλέπεις σιωπηλά
τον πόνο που άφησες σε μας..

Καθόσουν στο μπαλκόνι σου
και αγνάντευες τα πλοία
μέρα και νύχτα ευχόσουνα
να έχουν καλή πορεία...

Βαθιές ρυτίδες χάραζαν
το κουρασμένο πρόσωπο σου
πάντα περίμενες να δεις
και κάποιονε δικό σου.

Ποτέ σου δεν εζήτησες
τίποτα από κανέναν
μόνο αγάπη ήξερες
να δίνεις στον καθένα....

Το φως σκορπούσες γύρω μας
αγάπη απ' την ψυχή σου
σκοτείνιασαν όλα γύρω μας
στην αποχώρηση σου.

Βαρύς ο πόνος της ψυχής
εύκολα δεν περνάει
είναι πόνος αγιάτρευτος
και πάντα θα πονάει..

Πως να μπορέσω να δεχτώ
πως έφυγες μακριά μου
πως να μπορέσω να διαχειριστώ
τον πόνο της καρδιάς μου;

Τύψεις πολλές με πνιγούνε
που δεν ήμουνα κοντά σου
να πέσω στην αγκάλη σου
και να σου πω
εδώ είμαι μανούλα μου
εδώ είμαι κοντά σου..

Λουκία Μεταξά Αρμόδωρου

Σχόλιο από Skouliki
Πολλοί άνθρωποι στην θλίψη τους εκφράζονται ποιητικά, έτσι και η καλή μου φίλη Λουκία , μπροστά στην απώλεια της μάνα της σκάρωσε αυτό το υπέροχο ποίημα καρδιάς. Ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για την άδεια να φιλοξενήσω εδώ αυτό το ποίημα σου, το αποτέλεσμα της πονεμένης σου καρδιάς.
Ο θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της μητέρας σου