ΔΕΝ Σ’ ΑΓΑΠΩ απο την ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

Δεν σ’ αγαπώ σαν τ’ ουρανού τ’ άπειρο χάος
Ή σαν της θάλασσας την απέραντη απλωσιά.
Δεν σ’ αγαπώ σαν των βοριάδων την μανία
Ή σαν αφίλητη παρθένα κορασιά.

Δεν σ’ αγαπώ σαν την αστέρινη μαγεία
Ή σαν του μίσους την απέραντη οργή.
Δεν σ’ αγαπώ σαν την απόλυτη ευτυχία
Ή σαν του πόνου την αιμάτινη κραυγή.

Δεν σ’ αγαπώ σαν του αιώνιου το δέος
Ή σαν της τέχνης την ανέκφραστη ομορφιά.
Δεν σ’ αγαπώ σαν από ένα «από» έως ένα «έως»
Ή σαν πεταλούδα στην νυχτιάτικη φωτιά.

Μα σ’ αγαπώ σαν τη σιγή του άγριου θανάτου
Που θα μου φέρει ένα σου «όχι» στο άκουσμά του.

ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

Σχόλιο της ιδιας:
(Αυτό το έγραψα στα 14 μου και είναι το δεύτερο "ποίημα" που διασώθηκε για τον ίδιο λόγο -συμμαθήτριά μου το είχε αντιγράψει και μου το έδωσε αργότερα- και το είχα γράψει σε καφετέρια κάνοντας κοπάνα απ' το σχολείο.)
Σχόλιο απο το skouliki:
Ευχαριστώ την ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ που μου επέτρεψε να δημοσιεύσω το ποίημα αυτό!