αμήχανοι σταθήκαμε
στην άκρη του γιαλού
και μήτε ήχος έβγαινε
απ τα σβησμένα χείλη
καθώς οι σκέψεις λάκιζαν
μακριά και για αλλού
ο χρόνος δεν το θέλησε
ν ανοίξει πάλι η πύλη
τα σώματα χωρίστηκαν
μα όχι κι οι καρδιές
και ο καθείς την ρότα του
χάραξε γι άλλα μέρη
στη θύμηση μας έμεινε
τροχός από το χθές
στη θάλασσα αντιφέγγισμα
και στις ψυχές καντήλι
(Μαράκος)
Ευχαριστώ τον Δάσκαλο και φίλο Μάριο Ζαμπίκο (Μαράκος) για την άδεια που μου έδωσε να αναδημοσιεύσω μερικά έργα του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!