Αδιαφορία;;

Κάνοντας μια βόλτα με τα παιδιά, στην παραλία της Πέτρας Λέσβου, κατά την εκδρομή μας, είδαμε έξω από ένα σπίτι κρεμασμένο ένα κλουβάκι με ένα καναρίνι και τους ιδιοκτήτες να πίνουν αραχτοι καφεδάκι στον κήπο. Επειδή από πεποιθήσεως έχουμε και εμείς καναρίνια, είπαμε χωρίς ντροπή να πλησιάσουμε στο κλουβί μέσα στην αυλή για να δούμε καλύτερα το καναρίνι. Είχε πολύ ωραία χρώματα και ξέρεις η ανάγκη να το δούμε από κοντά, έκαμψε κάθε αναστολή μας, του να μπούμε σε ξένη αυλή..
Φτάνοντας λοιπόν κοντά στο κλουβί και χαζεύοντας το καναρίνι οι ιδιοκτήτες μας έριξαν μια περίεργη ματιά και μετά συνέχισαν το καφεδάκι τους….
Ήταν προφανής ο σκοπός της εισόδου μας στον χώρο τους…
Εκείνο όμως που διαπίστωσα κοιτώντας το καναρίνι, είναι ότι παραπατούσε και λαχάνιαζε έντονα…
Φαντάστικα αρχικά ότι ήταν άρρωστο…
Όταν όμως πρόσεξα καλύτερα είδα με μεγάλη έκπληξη μου ότι στην θέση για το νερό δεν υπήρχε σταγόνα, ούτε ίχνος νερού…
Αμέσως κατάλαβα τον λόγο που το καναρίνι έμοιαζε άρρωστο…
Με οργή έβγαλα την ποτίστρα και προχώρησα χωρίς δισταγμό προς το τραπέζι που κάθονταν οι ιδιοκτήτες…
Βλέποντας με αυτοί σηκώθηκαν παραξενευμένοι…
Πρέπει η οργή να ήταν έντονα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου….
Χωρίς να πω κουβέντα, έτεινα την ποτίστρα σε αυτούς και άνοιξα τα χέρια σε ένδειξη διαμαρτυρίας….
Αυτοί αμέσως τσακίστηκαν να την γεμίσουν νερό και να μου την ξαναδώσουν…
Όλα αυτά σιωπηλά… χωρίς κουβέντες και εξηγήσεις…
Έβαλα το νερό στο καναρίνι λοιπόν , αυτό έπεσε με τα μούτρα να πίνει και να πίνει…
Κάθισα λίγο κοιτώντας το και ήρθαν από πίσω μου οι ιδιοκτήτες…
-Φίλε μου λέει ο ένας, ξέρεις απουσιάζαμε τρεις μέρες και ……
-Όχι δεν σας ζήτησα τον λόγο…… είπα και συνέχισα μετά από μια διακοπή για να ελέγξω τα νεύρα μου, απλά το παιδί σας φαντάζομαι όλες αυτές τις μέρες να το ποτίζατε …
Έκανα μεταβολή μαζί με τα παιδιά και αποχωρίσαμε…
Βγαίνοντας στον δρόμο ρίξαμε μια τελευταία ματιά σε αυτό το βασανισμένο πλάσμα…
Ναι ακόμα ήταν εκεί να πίνει νερό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
skou
skouliki