Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
Σε είδα στο όνειρο μου
Επιτέλους, μετά από τόσο καιρό κατάφερα να κοιμηθώ. Κοιμήθηκα σαν νεκρός πολύ αργά το βράδυ, ζαλισμένος …………….
Αποκοιμήθηκα χωρίς να το καταλάβω με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα. Εκείνο που με κάνει να είμαι ξεκούραστος σήμερα, είναι οι πολλές ώρες ύπνου. Οχτώ ώρες να κοιμάμαι σαν παιδάκι. Μέσα σε αυτές τις ώρες ύπνου ένα μόνο όνειρο είδα, ένα όνειρο που κράτησε όλη νύχτα. Ήσουν εσύ εδώ μαζί μου, σαν μια αγαπημένη μορφή, με παρακαλούσες να είμαστε πάντα έτσι και εγώ έλιωνα για σένα. Μου έλεγες πράγματα που ποτέ δεν μου είχες πει. Με αγαπούσες όπως δεν το είχα φανταστεί, ήσουν μαζί μου, με καταλάβαινες………………..
Ίσως για αυτό να κοιμήθηκα τόσες ώρες, δεν ήθελα να χάσω αυτό το όνειρο, ήθελα να είμαστε πάντα έτσι.
Μα έλα που ο ύπνος έφυγε, έλα που ξύπνησα και είδα ότι αυτό που έζησα ήταν ακόμα ένα όνειρο, ένα ψέμα, σαν αυτό που ζω όλη μου την ζωή.
Μαζί με την μέρα έφυγες και εσύ, άραγε θα σε δω πάλι έτσι αγαπημένη μου έστω και στον ύπνο μου;;;
Μην ξεχνάς ότι σε αγαπώ, όχι μόνο στα όνειρα μου, αλλά κάθε μέρα, εσύ όμως δεν μπορείς να το καταλάβεις. Δεν πιστεύεις ότι μπορεί κάποιος να σε αγαπήσει έτσι;;
Δεν ξέρω αλλά χωρίς να το θέλω έγινα κομμάτι σου, και έτσι θα παραμείνω….
Έλα ξανά στον ύπνο μου λοιπόν να μου πεις τα λόγια που έλεγες και χτες, να με κανείς έστω και στον ύπνο μου ευτυχισμένο…
Έλα λοιπόν να ζήσουμε ότι δεν έχουμε ζήσει μέχρι τώρα….
skouliki
Αναρτήθηκε από
skouliki
στις
11:18 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Γεγονότα- σκέψεις μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!