Θα ήθελα να ήσουν εδώ δίπλα μου, έξω μες στο σκοτάδι να αρμενίζουμε αμίλητοι στης θάλασσας τα βάθη.
Θα ήθελα να σε είχα δίπλα μου, όταν μόνος κάθομαι στην αυλή μας, να πίνουμε το καφεδάκι μας και να ονειρευόμαστε το μέλλον. Αυτό μας έμεινε άλλωστε μόνο στη ζωή, να ονειρευόμαστε κάτι που δεν θα γίνει, να τρέφουμε αυταπάτες να φορτίζουμε την μνήμη μας…
Αλλά οι περιστάσεις μας έφεραν έτσι ώστε, αυτές τις στιγμές που τόσο σε θέλω δίπλα μου, να μην σε έχω.
Να μην μπορώ ούτε να σου μιλήσω..
Μόνο στη σκέψη μου βαθειά κουβέντες να σου κάνω…
Αχ πόσο θα ήθελα απόψε, μετά από το τόσο το ποτό, εδώ να σε είχα , δίπλα μου, να σου πω τα όνειρα μου….
Να με ακούς να μην μιλάς, να λες, έτσι είναι χαρά μου……
Να μην μας τρώγει η καθημερινότητα, και η ρουτίνα της ζωής, να ξεφύγουμε από το άγχος και το στρες………….
Όμως … όμως….
Μόνος θα ηρεμίσω εδώ, σκέψεις θα κάνω πάλι, ώσπου στο τέλος με βαρύ από τον έρωτα κεφάλι θα με πάρει ο ύπνος με την σκέψη σου…..
Καληνύχτα αγαπημένη μου……………….
skouliki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!