Τυχερό χελιδονάκι

Καθώς ευρισκόμουν σε διακοπές, επιστρέφοντας ένα βραδύ με τα παιδιά στο ξενοδοχείο, είδαμε ότι είχαν στήσει μπάρκεκιου και έψηναν μπριζόλες…
Η μοσχοβολιά από το ψητό κρέας έσπαγε την μύτη.
Τα σάλια άρχισαν να τρέχουν αν και μόλις είχα σηκωθεί από το τραπέζι. Με τέτοια αρώματα σκέφτηκα μόνο δίαιτα δεν μπορείς να κάνεις…..
Ανεβήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο, αλλά ένα ποτάκι χρειαζόταν….
Οπότε με τα παιδιά είπαμε να ξανακατεβούμε για αναψυκτικά για τους μικρούς και ποτά για τους μεγάλους…....
Κατεβαίνοντας στην σκάλα βλέπω μια γάτα να κρατά στο στόμα κάτι.
Κατερίνα κοίτα, η γάτα βούτηξε μια μπριζόλα από την ψησταριά , είπα στην κόρη μου, κάτσε να της την πάρω, καλά μόνο τη δική μας μύτη νομίζεις ότι έσπασε η τσίκνα;; Και η γάτα λιγουρεύεται..
Έτσι μέσα στο ημίφως πλησίασα την γάτα που κρύφτηκε στο παρτέρι με τα λουλούδια, με σκοπό να την πειράξω και να κάνω πλάκα με τα παιδιά……...
Μα τι ήταν αυτό που είδα;
Η γάτα δεν είχε μπριζόλα, αλλά ένα πουλάκι στο στόμα…
Χωρίς δεύτερη σκέψη με ένα ξουτ και μια απότομη κίνηση της το άρπαξα από το στόμα…
Το πουλάκι, ένα χελιδόνι, έμοιαζε νεκρό. Ακίνητο και κρεμασμένο το κεφάλι και τις φτερούγες…
Το κράτησα στο χέρι για λίγο με αμηχανία……..
Μα, σε λίγο αισθάνθηκα τον χτύπο της καρδιάς του. Ναι ζούσε…
Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή..
Ζειιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!! φώναξα όλος χαρά.
Τα παιδιά έβριζαν την γάτα και είχαν απειλητικές διαθέσεις απέναντι της..
Έδωσα το χελιδόνι να το κρατήσει η κόρη μου, τότε ως δια μαγείας το χελιδόνι σήκωσε το κεφαλάκι του και μάζεψε τα φτερά του…
Έκανε τις πρώτες κινήσεις του. Είδαμε ότι όχι μόνο ζούσε αλλά δεν είχε κανέναν τραυματισμό…
Τώρα;; τι κάνουμε τώρα;;
Που να το βάλουμε για να επιζήσει;;
Η λύση ήταν σχετικά εύκολη, σε χαρτόκουτο στο μπαλκόνι μέχρι να ξημερώσει, μετά βλέπουμε…
Έτσι και έγινε.. Μπήκε στο κουτί και τοποθετήθηκε στο μπαλκόνι. Το πρωί αν είναι καλά θα το αφήσουμε να πάει στο σπίτι του…
Ξημερώνοντας λοιπόν, τα παιδιά έτρεξαν στο μπαλκόνι να δουν το προστατευόμενο ζωάκι μας
Ανοίξαμε το κουτί. Ναι ζούσε. Το χελιδόνι, μετά από ένα μικρό δισταγμό έδωσε μια και φτερούγησε στον αέρα…Στην αρχή ασταθές πέταγμα και μετά με αποφασιστικά χτυπήματα των φτερών του, πέταξε πέρα μακριά χωρίς καν να μας χαιρετήσει. Όχι δεν θέλουμε χαιρετούρες, είπα, στο καλό να πας και να προσέχεις άλλη φορά…
Τα παιδιά έκαναν σαν τρελά από την χαρά τους. Το χελιδόνι τελικά ειχε γλυτώσει από της γάτας τα δόντια από σύμπτωση. Η διάθεση μου για πλάκα με τα παιδιά, με οδήγησε να κλέψω την τροφή της γάτας, ένα χελιδόνι που τελικά σώθηκε…
Καλή τύχη λοιπόν χελιδονάκι και αν ποτέ περάσεις από Χίο, σταμάτα για να σε δούμε……………...

skouliki