"Τα "Φυλακίσια" ή "Τση φυλακής",όπως ονόμαζαν οι παλιοί τραγουδιστάδες τα δίστιχα, που το περιεχόμενό τους αναφερόταν στην παλικαριά, τον πόνο και τον έρωτα. Οπως μας πληροφορεί ο Δ. Λάγιος, αυτά τα κομμάτια τα τραγουδούσαν με το γνώριμο τρόπο της ερωταπόκρισης και με τη συνοδεία μιας κιθάρας που έπαιζε "διπλό κοπανιαμέντο".
Σε αντίθεση με τις άλλες αρέκιες, που είναι πολυφωνικές, εδώ τραγουδάει ένας ένας, κάτι ανάλογο με τις κρητικές μαντινάδες. Τα ονόμαζαν φυλακίσια, γιατί τα τραγουδούσαν στη φυλακή αυτοί που μπαίνανε από "βεντέτα" για λόγους τιμής ή από διαμάχες με τους άρχοντες.
Με σμπάρα εγεννηθηκα
με σμπαρα με φασκιώσαν
και με πιστολομάχαιρα
στην κούνια με ασημώσαν
Είχα μια πίκρα στην καρδιά
για πάντα σκεπασμένη
πως δε με αγάπησε κι εμέ
ποτέ μια παντρεμένη
Σώπα μωρέ τραγουδιστή
να τραγουδήσει κι άλλος
τον πόνο που χω στην καρδιά
να τον ακούσει κι άλλος
Μωρή Μαρία του κηπουρού
σελινιοπουλημενη
όλα τα κηπουρόπουλα
σε έχουνε φιλημένη......
Ωχ ουρανέ πατέρα μας
κι έχεις μάνα γλυκιά μας
ας μην τα πάθει άλλος κανείς
τα πάθη τα δικά μας
Μισεύω κι αποχαιρετώ
τση Ζάκυνθος τα μέρη
τση κοπελούλες τση όμορφες
και το δικό μου ταίρι
Με σμπάρα εγεννηθηκα
με σμπαρα με φασκιώσαν
και με πιστολομάχαιρα
στην κούνια με ασημώσαν
Είχα μια πίκρα στην καρδιά
για πάντα σκεπασμένη
πως δε με αγάπησε κι εμέ
ποτέ μια παντρεμένη
Σώπα μωρέ τραγουδιστή
να τραγουδήσει κι άλλος
τον πόνο που χω στην καρδιά
να τον ακούσει κι άλλος
Μωρή Μαρία του κηπουρού
σελινιοπουλημενη
όλα τα κηπουρόπουλα
σε έχουνε φιλημένη......
Ωχ ουρανέ πατέρα μας
κι έχεις μάνα γλυκιά μας
ας μην τα πάθει άλλος κανείς
τα πάθη τα δικά μας
Μισεύω κι αποχαιρετώ
τση Ζάκυνθος τα μέρη
τση κοπελούλες τση όμορφες
και το δικό μου ταίρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!