Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου, απεβίωσε σήμερα 27 Σεπ 2013 σε ηλικία 73 ετών. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Καλό ταξίδι να έχει στον κόσμο των αγγέλων...
Γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά μεγάλωσε στην Πάτρα. Αρχές της δεκαετίας του ΄50, το έσκαγε, όπως αναφέρει στο βιογραφικό της, από το Δημοτικό και ανέβαινε στα Ψηλά Αλώνια, σ’ ένα καφενείο που είχε πρωτοφέρει τότε juke box. Αυτό ήταν και ο «πρώτος της δάσκαλος».
Μαθήτρια του δημοτικού σχολείου ακόμη, της άρεσε να τραγουδάει το «Όταν θα πω το αχ», το βαρύ ζεϊμπέκικο του Σταύρου Τζουανάκου, που μόλις είχε πρωτοβγεί. Χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς της, συμμετέχει σ’ ένα διαγωνισμό ταλέντων της πόλης, τραγουδά και παίρνει το πρώτο βραβείο.
Ένα χρόνο αργότερα, βρέθηκε για εμφανίσεις στην αχαϊκή πρωτεύουσα ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, νέος τότε στο χώρο.
Η τραγουδίστρια του συγκροτήματός του, τους εγκατέλειψε και εκείνος βρέθηκε σ’ έναν κουρέα κι έλεγε τον πόνο του. Εκείνος του υπέδειξε την Πόλυ Πάνου έτσι ο Μπιθικώτσης έψαξε να τη βρει, την άκουσε να τραγουδά και της ζήτησε να τον ακολουθήσει. Βρέθηκε τότε στο Αγρίνιο, την Αθήνα και ύστερα στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia με τη συνοδεία της μητέρας της παρά την οργή του εργολάβου πατέρα της. Όταν ο παραγωγός της άκουσε τη φωνή της, μίλησε με τα καλύτερα λόγια.
Έτσι, από το ξεκίνημά της και με το πέρασμα των χρόνων, εξελίχθηκε στην πιο καθαρή ίσως ερμηνεύτρια του κλασικού λαϊκού τραγουδιού. Δεν είναι τυχαίο που έκανε κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, ξανατραγουδώντας κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά ζεϊμπέκικα και χασάπικα αυτού του είδους.
Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά», ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» του Γιώργου Ζαμπέτα. Και έτσι πολύ γρήγορα βρέθηκε να τραγουδάει καινούργια κομμάτια όλων των κορυφαίων λαϊκών συνθετών της δεκαετίας του ΄50.
Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που έγινε αργότερα μεγάλη επιτυχία.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρεία «Βεντέττα», μαζί με τον Πάνο Γαβαλά.
Δισκογραφία:
1968: Πάμε σε κέντρα κοσμικά
1971: Σήμερον σ' αυτόν τον δίσκο
1974: Τελεία και παύλα Λαϊκές αναμνήσεις
1976: Ο έρωτας δεν είναι αμαρτία
1977: 14 χρυσές επιτυχίες, Και τώρα μόνη
1979: Επικίνδυνη αγάπη
1982: Αξέχαστες επιτυχίες
1985: Τι να μας κάνει μια ζωή
1987: Δυο δυο
1990: Παράνομη αγάπη
1992: Επιτυχίες 1957-1967
1994: Δισκογραφία Τσιτσάνη Νο8 Cd 1
1996: Μέσα από τις 45
1997: Μεγάλες επιτυχίες
2000: Αυτά που ήθελα να πω
2007: Από τις 78 στροφές
2009: Τα πορτραίτα της MINOS- EMI No2
2011: Οι αυθεντικές φωνές του λαϊκού τραγουδιού Cd10, 32 μεγάλες επιτυχίες Cd1
πηγές :
http://news.in.gr
http://www.newsbeast.gr
Εξαιρετική !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούγαμε το "δίχτυ" και σκεφτόμασταν, γιατί δεν γράφονται τέτοια τραγούδια.
Καλή Ανάσταση Πολυτίμη!
Αμην!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και στην μνημη μας ποτε δεν θα πεθανει!