Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Τα γεφυράκια στην διαδρομή Χώρα Άνδρου - Λειβάδια στο ποτάμι....

Μια κλασική διαδρομή πεζοπορίας μου με το Καντάφη ( ο σκύλος μου ε;;) ειναι στα λειβάδια.
Κατά μήκος του ποταμού, αρχικά συναντάμε το νέο γεφυράκι εκεί στις... πάπιες στο Παραπόρτι...


Πιάνοντας το στενό δρομάκι των λειδαδιών πρώτα αντικρίζουμε αυτό το παράξενο αλλά ίσως παλιό γεφυράκι, που πάντα με δυσκόλευε να καταλάβω για ποιον λόγο το έφτιαξαν!
                   
Πάντως για κάθισμα ξεκούρασης στα σκαλάκια του ειναι ότι πρέπει...Αλήθεια λίγο ξεχορτάριασμα από εμάς δεν θα του έκανε κακό!

και σε ένα τετοιο κόσμημα- γεφύρι νομίζω δεν έχουν θέση τα σκουπίδια.... όσο κι αν μας βολεύει αυτο!
Το επόμενο γεφύρι -στάση μου ειναι ενα ξύλινο κατω απο τα πυκνά πλατάνια του ποταμου...


Κατασκευασμένο πιθανόν απο τον δήμο, καθώς εξυπηρετεί πολύ κόσμο που κινείται με τα πόδια από τα Λειβάδια με προορισμό την Χώρα και αντίστροφα.
Ποιος είπε ότι μόνο τα παλιά ειναι και καλά;;;
Νέα κατασκευή από ξύλο που εμπνέει μια αρχοντιά και γοητεία σαν αυτή που μας δίνουν τα αρχαία...


Το ίδιο όμορφο και προσεγμένο γεφυράκι ειναι και αυτό που συνδέει το δρόμο με κάποιου το κτήμα...

Προφανώς αυτό το ξύλινο γεφυράκι ειναι ιδιόκτητο, αλλά αυτό δεν μας αποτρέπει σε τίποτα από το να κάνουμε μια στάση θαυμασμού κι εδώ!


και επειδή όλοι δεν έχουν την άνεση για να φτιάξουν ένα καλό γεφυράκι, οι πρόχειρες λύσεις γεφύρωσης του ρεύματος του ποταμου ειναι πολλές: Δυο σανίδες πρόχειρα στερεωμένες περιμένουν την επόμενη νεροποντή για να τις παρασύρουν!!!!!

Και έφτασα σε αυτό το πολύ παλιό γεφυράκι που κάποτε πρέπει να συνέδεε τα Λειβάδια με την Χώρα.... Σήμερα μισοαποκομμένο από τον δρόμο, και με εμφανή τα σημάδια του χρόνου επάνω του στέκει εκεί ακόμα αγέρωχο για να το θαυμάσουμε!
                       Εκείνο που με τρομάζει ειναι ότι η πέτρα κλειδί της θολωτής καμάρας του, έχει ξεφύγει από την θέση της και κάποια στιγμή θα καταρρεύσει το μνημείο αυτό.  
          

Τότε όμως θα ειναι αργά για δάκρυα από τους αρμόδιους για την συντήρηση, ή και διατήρηση τέτοιων μνημείων!
Τέλος φτάνουμε στο τελευταίο γεφύρι στον κεντρικό οδικό άξονα Χώρας με Λειβαδια Συνετί- Βουνί -Κόρθι...
Ένα τσιμεντένιο γεφύρι άχρωμο χωρίς άξιο λόγου σχολιασμό απο μένα.
Ξέρω οτι η ξενάγηση αυτή απο εναν επισκέπτη της Άνδρου σαν κι εμένα, κάθε άλλο παρά πλήρης μπορεί να ειναι. Πιθανόν κάποιοι να ξέρουν πολυ περισσότερα να μας πουν για αυτά που περιέγραψα παραπάνω. Να με συγχωρέσουν λοιπόν για τυχόν σφάλματα μου στις περιγραφές, αλλά έγραψα καθαρά το τι προσέχω εγώ κάθε φορά στο πέρασμά μου στην διαδρομή αυτή!
Κάθε   διόρθωση και παραπέρα  επεξήγηση σε όσα περιγράφω ειναι δεκτή,  σκοπός μου ειναι να διδάσκομαι!
Skouliki

2 σχόλια:

Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!