Τα άλογα στην Ζάκυνθο!

Όχι πολλά χρόνια πριν, έκανες αμάν για να βρεις γάιδαρο ή άλογο στα χωριά του κάμπου της Ζακύνθου. Βλέπεις μετά τον σεισμό, και την μηχανοκινήση στις καλλιέργειες παράτησαν τα ζώα και όλοι στράφηκαν στα σκαπτικά μηχανάκια τύπου μινωταυρος...
               

Μόνο στα βουνά, και αυτό λόγω διαμόρφωσης εδάφους συνέχισαν να έχουν τέτοιου τύπου ζώα...Ύστερα ήρθε ο τουρισμός, αρχικά δειλά δειλά και έπειτα ραγδαία. Κάποιοι έπιασαν την ιδέα της βόλτας με την άμαξα (σούστα) στην Χώρα.

 
Πάλι τα άλογα άρχισαν να εμφανίζονται στο προσκήνιο στην ζακυνθινή ζωή. Η μόδα της άμαξας αναπτύχθηκε σε κάθε τουριστική περιοχή της Ζακύνθου. Έτσι τα άλογα πολλαπλασιάστηκαν. Ταυτόχρονα οι πολιτιστικες εκδηλώσεις και οι παραδόσεις άρχισαν να αναβιώνουν, όπως η Γκιόστρα, όπου τα άλογα έχουν την τιμητική τους.

 Έτσι τα άλογα μπήκαν ξανά για τα καλά στην ζωή των Ζακυνθινών.

Χαίρομαι πλέον που σε κάθε βήμα μου πλέον βλέπω άλογα να βόσκουν αμέριμνα

μέσα στα λιοστάσια, άλογα που δεν είναι για τις άμαξες ή άλλη κερδοφόρα απασχόληση,

αλλά άλογα που τα αγάπησαν οι ντόπιοι και τα έχουν για συντροφιά,

καμιά βόλτα και αν χρειαστεί να κουβαλήσουν κανένα τσουβάλι ελιές από καμιά δύσβατη ράχη.

Πανέμορφα άλογα γεμάτα περηφάνια αλλά κι αγάπη για τον άνθρωπο......

Αλήθεια, αν έμενες εσύ μόνιμα στην εξοχή δεν θα ήθελες ενα άλογο για παρέα, βόλτες, αλλά και για τις εργασίες σου;;
Εγώ είμαι σίγουρος ότι θα είχα, και όχι μόνο ένα!!!

skouliki