Κι όμως τελικά όλα είναι μέσα στο μυαλό μας..

Ένας φτωχός μεροκαματιάρης, μόλις γεννήθηκε το δεύτερο παιδί του, πάει στον Χότζα και του εκθέτει το πρόβλημά του και ζητάει λύση: Δε χωράει πλέον στο ένα και μοναδικό δωματιάκι όλη η οικογένεια.
- Κατσίκα έχεις; τον ρωτά ο Χότζας.
- Έχω, απαντά ο φτωχός.  
- Βάλ' την κι αυτή στο δωμάτιο.
- Μα εδώ δε χωράμε οι τέσσερις.
- Κάνε αυτό που σου λέω.
Περνάνε οι μέρες, ξαναπάει ο φτωχός στο Χότζα.
Έκανα ό,τι μου είπες, αλλά η κατάσταση έγινε χειρότερη, του λέει.
- Γελάδα έχεις;
- Έχω.
- Βάλ' την κι αυτήν μέσα.
- Μα, είναι και η κατσίκα μέσα, δε χωράμε.
- Κάνε ό,τι σου λέω.
Περνά ο καιρός, ξανά στον Χότζα ο φτωχός.
- Είμαι απελπισμένος. Δεν μπορούμε ούτε να κουνηθούμε.
Για να μην τα πολυλογούμε, ο Χότζας τον συμβούλεψε να βάλει μέσα και το σκύλο. Κι αυτός ο διάλογος συνεχιζόταν, μέχρι που τελικά όλα τα κατοικίδια στριμώχτηκαν μέσα στο ένα δωμάτιο.
Πάει πια τρελαμένος ο φτωχός στο Χότζα.
- Όχι μόνο δε βελτιώθηκε η κατάσταση, αλλά τώρα πια κινδυνεύουμε έτσι που είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο.
- Βγάλε έξω την κατσίκα, απαντά ο Χότζας.
Λίγες μέρες αργότερα, καθώς έκανε τη βόλτα του στο μαχαλά, ο Χότζας συναντά το φτωχό.
- Έκανες ό,τι σου είπα; Τι έγινε;
-Να σ' έχει ο Αλλάχ καλά. Μόλις έβγαλα την κατσίκα, ανασάναμε!