Tο μάτι
Είπε το Μάτι κάποια μέρα:
“Πέρα απ΄τις κοιλάδες αυτές βλέπω ένα βουνό τυλιγμένο σε γαλάζια ομίχλη. Δεν είναι πολύ όμορφο;»
Το Αφτί αφουγκράστηκε καλά, έμεινε για λίγο συλλογισμένο κι έπειτα είπε:
«Μα, που ειν΄αυτό το βουνό; Εγώ δεν το ακούω;»
Ύστερα μίλησε το Χέρι:
«Του κάκου προσπαθώ ν΄αγγίξω, ή να νιώσω κάτι. Πουθενά. Δεν βρίσκω βουνό».
Κι η Μύτη μίλησε:
«Όχι, δεν υπάρχει βουνό. Δεν μυρίζω τίποτα».
Το Μάτι στράφηκε αλλού. Και τ΄Αφτί, το Χέρι κι η Μύτη άρχισαν να κουτσομπολεύουν τις περίεργες παραισθήσεις του Ματιού. Στο τέλος συμπέραναν:
«Σίγουρα, κάτι έχει πάθει το Μάτι!».
kahlil gibran
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!