Πώς να γράψω όταν είσαι εδώ;

Παίρνω μολύβι και χαρτί
για σένανε να γράψω
μα είσαι μόνιμα εκεί
θεέ μου πάλι θα κλάψω

Τα μάτια μου γίναν βαριά
τα γράμματα πετάνε
κι εσύ στην ίδια την μεριά
με μάτια που τρυπάνε….

Τρέχουν τα γράμματα θολά
μες το χαρτί σκορπάνε
κι εσύ να λες αμίλητα
σκέψεις που με πονάνε:
Πόσο πολύ σε αγαπώ
όσος καιρός κι αν πάει
το ίδιο πάντα θα σου πω
πως η αγάπη σου πονάει,,,,

Και με κοιτάς, δεν το μπορώ
από τα μάτια σου κυλάνε
αγάπη και κατηγορώ
π’ σαν αστραπές χτυπάνε
πέφτουνε πάνω στο χαρτί
ένα με τα δικά μου αγαπώ
τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί
δεν έχουνε σταματημό

Μα στο βρεγμένο το χαρτί
τρύπες αφήνουν μόνο
κι ένα ατέλειωτο γιατί
να με γεμίζει πόνο!

skouliki