Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Ίσκα, ένα διαφορετικό μανιτάρι!

Η ίσκα είναι ένας μύκητας φυτό, που αναπτύσσεται συνήθως στους ξερούς και σαπισμένους κορμούς των δένδρων, τις περισσότερες φορές με νότιο προσανατολισμό, αν και τον συναντάμε πολύ συχνά και σε χλωρά δέντρα, σαν ασθένεια καταστρέφει τον κορμό του δέντρου και το ξεραίνει.
Μοιάζει με το μανιτάρι, με την διαφορά όμως ότι η ίσκα είναι πολύ σκληρή, ενώ το μανιτάρι μαλακό.

Έχει σχήμα οπλής αλόγου, με την πάνω επιφάνεια σκληρή, ξυλώδη και ανώμαλη, διαμορφωμένη σε ομόκεντρες στρώσεις, με στρογγυλή περίμετρο.

Κατά την ανάπτυξή της είναι νωπή και μαλακή σαν πολτός για αυτό συχνά θα δούμε να εγκλωβίζει μέσα της κλαδάκια, αντικείμενα και ότι βρει....
Εδώ εχει κλειδώσει μέσα της μια πετσέτα που βρήκε στο πέρασμα της ανάπτυξης της.....
Όταν πεθαίνει το μικρόβιο ξεραίνεται και σκληραίνει. Θα σε εκπλήξει το πόσο σκληρή γίνεται η ίσκα, σχεδόν σαν πέτρα, δεν ειναι άλλωστε τυχαίο οτι παλιά ακόνιζαν τα μαχαίρια πάνω στην ίσκα...


 Τα παλιά καλά χρόνια, όταν ο άνθρωπος εκμεταλλευόταν σωστά την φύση για την επιβίωση του, χρησιμοποιούσαν την ίσκα για το άναμμα φωτιάς. Μάζευαν την ίσκα συνήθως το καλοκαίρι, την έβαζαν μέσα σε σταχτόνερο, η αλλιώς αλισίβα, και την άφηναν εκεί να μαλακώσει.
Κατά καιρούς την χτυπούσαν και την πίεζαν για να επιταχυνθεί το μαλάκωμα της.
Όταν γινόταν σχετικά μαλακή και μπορούσαν να την δουλέψουν, την έκοβαν σε λεπτές λωρίδες μακρόστενες και την στέγνωναν.
Την τοποθετούσαν μέσα στα τσακμάκια, που με την βοήθεια του σπινθήρα που έβγαζαν αυτά, άρπαζε φωτιά η ίσκα και έτσι είχαν τον δικό τους αναπτήρα....
skouliki

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!