Ακροβατώ στα σύνορα
του λογικού της τρέλας
και λες μου φταινε τα όνειρα
που δεν θες ποτέ να τα ξεχνάς
Σαν ακροβάτης προχωρώ
από τα πρεπει στα μπορώ
βάζω στην σκέψη μου φραγμους
για να γλιτώσω τους λυγμούς
όμως κι η λογική με αγνοεί
σαν ακροβάτης με οδηγεί
μια στα πρέπει, μια σε καημούς
μου έχει ξεφύγει πλέον ο νους....
Ακροβατώ στην λογική μου
πως κάποτε ησουνα δική μου
τώρα σε ξένα χέρια κλειδωμένη
όμως ζεις ξανά ευτυχισμένη!
Και αφού σαν ακροβάτης στην ζωή
άκρη για μένα δεν θα βγει
να ρίξω θέλω από το σχοινί
ότι στα πίσω με οδηγεί!
skouliki
Μεγαλη απόσταση απο τα πρέπει ....εως τα μπορώ...υ΄πέροχο και αυτό Χρήστο...!! ..Γονη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓονη μου αβυσος τα χωρίζει αυτα, αλλα πάντα πάνε μαζι!!!
Διαγραφήσε ευχαριστω πολυυυυυυυυυυυυυυυ