 |
| πηγή φώτο :https://mysatelite.wordpress.com |
Θυμάμαι.
Θυμάμαι τα ατέλειωτα τα βράδια,
σαν όνειρο καυτού καλοκαιριού,
όταν με κοίταζες με πόθο μεσ' τα μάτια
και έλιωνες στη μέθη του φιλιού.
Θυμάμαι τα ατέλειωτα τα βράδια,
που έλεγες πως είμαι η ζωή,
όταν ζωγράφιζες μ' αγάπη στο κορμί μου
και κέρναγες κρασί μ' ένα φιλί.
*Τώρα βροχή απο τα μάτια μου το δάκρυ,
σταλάζει ως τα φύλλα της καρδιάς,
όταν σε σκέφτομαι μονάχο σε μιαν άκρη,
την τύχη σου να βλαστημάς,
να πίνεις, να θυμάσαι, να πονάς.*
Και πάντα θα πονάς για μια αγάπη,
μια αγάπη που δεν είχε λογική.
Και πάντα θα πονώ για μια αγάπη,
που ξέρω θα ματώνει μια ζωή.
ΣΤΕΛΛΑ ΖΕΙΜΠΕΚΗ
Σχόλιο από Skouliki:Ευχαριστώ εκ βάθους καρδιάς την καλή μου φίλη Στέλλα Ζειμπεκη που μου επιτρέπει την δημοσίευση μέρους του έργου της εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!